Ronde van Frankrijk 2008/Vijftiende etappe

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vijftiende etappe – 20 juli
EmbrunPrato Nevoso (183 km)
Ronde van Frankrijk 2008/Vijftiende etappe
Etappe-uitslag
Winnaar Vlag van Australië Simon Gerrans 4u50'44"
2e Vlag van Spanje Egoi Martínez op 0'03"
3e Vlag van Verenigde Staten Danny Pate op 0'10"
23e Vlag van België Maxime Monfort op 6'09"
35e Vlag van Nederland Laurens ten Dam op 7'52"
Algemeen klassement
Gele trui Vlag van Luxemburg Fränk Schleck 63u57'21"
2e Vlag van Oostenrijk Bernhard Kohl op 0'07"
3e Vlag van Australië Cadel Evans op 0'08"
16e Vlag van België Maxime Monfort op 08'34"
19e Vlag van Nederland Laurens ten Dam op 12'33"
Strijdlust
Rood nummer-trui  Vlag van Spanje Egoi Martínez  
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De vijftiende etappe van de Ronde van Frankrijk 2008 werd verreden op zondag 20 juli 2008 over een afstand van 183 kilometer tussen Embrun en Prato Nevoso. Na een paar etappes voor de avonturiers en sprinters, moesten de klimmers zich weer laten gelden in de derde officiële bergetappe. Er werden drie cols beklommen, waarvan één buiten categorie: de Col Agnel. Na een lange afdaling volgde de Colle del Morte, derde categorie. De finish lag boven op de top van de Prato Nevoso, een zware col van eerste categorie.

Digne-les-Bains, aankomstplaats van de vorige etappe, was ook als startplaats voorzien voor de rit van vandaag. Het gevaar voor vallende stenen op de Col de Larche was echter zo groot dat de organisatie Embrun verkoos.[1]

Verloop[bewerken | brontekst bewerken]

Zonder viervoudig ritwinnaar Mark Cavendish begonnen de overgebleven 156 renners om één uur in de stromende regen aan de vijftiende etappe. In het begin van de etappe probeerden verschillende renners weg te geraken uit het peloton. Na enkele schermutselingen lukte het Egoi Martínez, José Luis Arrieta en Danny Pate om de goede ontsnappingen op touw te zetten. Eén renner vond nog aansluiting met het trio op kop: Simon Gerrans. Zijn ploegmaat Mark Renshaw hield het vroeg in de etappe voor bekeken en gaf op.

Agnelpas[bewerken | brontekst bewerken]

Het peloton onderhield een gezapig tempo, zodat de voorsprong al snel meer dan 14 minuten bedroeg. Op vijf kilometer van de top van de Agnel moest Stijn Devolder, de Belgische hoop op een toptienplaats, lossen uit het peloton. Even later stapte hij gedesillusioneerd uit de koers. De leiders hadden boven op de Agnel, op 125 kilometer van de finish, nog een kleine 12 minuten voorsprong op het peloton.

In de afdaling werd een val gemeld van Óscar Pereiro: hij zou net vóór een haarspeldbocht over een omheining langs de kant van de weg heen gegaan zijn en neergekomen zijn op het lagergelegen stuk van de weg ná die bocht. Hij liep hierbij zware verwondingen op aan dijbeen en schouder en moest dus de strijd staken. Het peloton besloot dan maar geen risico's te nemen en de afdaling bijna in wandeltempo af te haspelen. Dit kwam de vier koplopers ten goede: de voorsprong steeg opnieuw, nu zelfs tot ruim zeventien minuten. Toen al was het duidelijk dat het heel moeilijk zou worden om de vluchters terug te halen.

Vallei[bewerken | brontekst bewerken]

Lampre en Team CSC Saxo Bank dreven het tempo in het peloton toch wat op in de vallei na de afdaling. Lampre omdat hun kopman Damiano Cunego ongetwijfeld gemotiveerd was voor de rit naar zijn moederland, Team CSC Saxo Bank om geletruidrager Cadel Evans proberen af te zonderen. De voorsprong van de kopgroep slonk, maar niet echt spectaculair: op 50 kilometer van de streep was het verschil nog meer dan veertien minuten. Bovendien werd de orde verstoord door een valpartij met onder andere Christian Vande Velde en wittetruidrager Vincenzo Nibali als bekendste slachtoffers, maar ze konden hun plaats in het peloton snel weer innemen.

Ondanks grote inspanningen van Team CSC Saxo Bank liep het peloton nauwelijks in op de vier vluchters. Op twintig kilometer van de aankomst, dus op acht kilometer van de voet van de slotklim, bedroeg de voorsprong nog altijd dertien minuten. Het was overduidelijk dat de vier renners vooraan zouden strijden om de etappewinst.

Slotklim naar Prato Nevoso[bewerken | brontekst bewerken]

Meteen bij het begin van de beklimming plaatste Martínez een demarrage. Pate kon met veel moeite bij hem aansluiten. Even later kwam ook Gerrans weer terug. Voor Arrieta ging het te snel: hij moest lossen. Gedurende bijna de hele klim onderhield Martínez het tempo in de hoop dat de anderen zouden lossen, maar dat gebeurde niet.

Ook de favorieten waren intussen begonnen met klimmen. Team CSC Saxo Bank offerde heel de ploeg op om met een moordend tempo de col op te stormen. Toen de helpers waren opgebruikt, bleef er een select groepje van tien favorieten over: Cadel Evans, Carlos Sastre, Fränk en Andy Schleck, Alejandro Valverde, Samuel Sánchez, Roman Kreuziger, Bernhard Kohl, Denis Mensjov en Christian Vande Velde.

Een versnelling van Mensjov was de inleiding van een mooie finale. De Rus leek een mooie kloof te slaan op zijn concurrenten, maar door het natte en dus gladde wegdek ging hij tegen de vlakte in een bocht. Hij stapte meteen weer op zijn fiets, maar tot overmaat van ramp was ook zijn ketting van het tandwiel gevlogen. Zijn concurrenten wachtten wel netjes op hem, waardoor hij terug kon aansluiten. Samen met Kohl kon hij zelfs de aanval van Sastre op twee kilometer van de streep beantwoorden. Geletruidrager Evans kende geen superdag en moest ze laten gaan. Valverde wist de kloof later nog wel te overbruggen. De gele trui van Evans was in gevaar, want van de vier klassementsrenners voor hem was Kohl de best geplaatste op 46 seconden.

Ondanks het strakke tempo van de klassementsrenners was de dagzege niet meer haalbaar door de grote voorsprong van de vier ontsnappers. Simon Gerrans was duidelijk de sterkste in de sprint: hij reed de anderen uit het wiel en kwam als eerste over de streep. Egoi Martínez werd tweede, Danny Pate maakte het podium compleet. José Luis Arrieta verloor uiteindelijk een kleine minuut.

Van de ontsnapte favorieten waren Kohl en Sastre de sterksten, Valverde en Mensjov volgden op kleine afstand. In de laatste 500 meter slaagde Fränk Schleck er in om weg te sprinten uit de groep-Evans en de klassementsleider op kleine achterstand te zetten. Doordat hij ook de schade op Kohl beperkte, werd hij de nieuwe leider in het algemeen klassement. Evans verloor zijn gele trui, terwijl Sastre en Mensjov tijd goedmaakten en dichterbij kwamen in de strijd om het geel.

Tussensprints[bewerken | brontekst bewerken]

Tussensprint Guillestre
na 14.5 km
Plaats Naam Punten
Winnaar Vlag van Spanje Egoi Martínez 6
2 Vlag van Spanje José Luis Arrieta 4
3 Vlag van Verenigde Staten Danny Pate 2
Tussensprint Rosanna
na 114,5 km
Plaats Naam Punten
Winnaar Vlag van Australië Simon Gerrans 6
2 Vlag van Verenigde Staten Danny Pate 4
3 Vlag van Spanje José Luis Arrieta 2

Bergsprints[bewerken | brontekst bewerken]

Beklimming Col Agnel
na 58 km

HC cat.
20.5 km à 6,6 %

Plaats Naam Punten
Winnaar Vlag van Spanje Egoi Martínez 20
2 Vlag van Spanje José Luis Arrieta 18
3 Vlag van Australië Simon Gerrans 16
4 Vlag van Verenigde Staten Danny Pate 14
5 Vlag van Frankrijk Thomas Voeckler 12
6 Vlag van Oostenrijk Bernhard Kohl 10
7 Vlag van Frankrijk Rémy Di Grégorio 8
8 Vlag van Oekraïne Jaroslav Popovytsj 7
9 Vlag van Zuid-Afrika John-Lee Augustyn 6
10 Vlag van Luxemburg Fränk Schleck 5
Beklimming Colle del Morte
na 157 km

3e cat.
1.7 km à 7.2 %

Plaats Naam Punten
Winnaar Vlag van Spanje José Luis Arrieta 4
2 Vlag van Spanje Egoi Martínez 3
3 Vlag van Australië Simon Gerrans 2
4 Vlag van Verenigde Staten Danny Pate 1
Beklimming Prato Nevoso
na 183 km

1e cat.
11,4 km à 6,9 %

Plaats Naam Punten
Winnaar Vlag van Australië Simon Gerrans 30
2 Vlag van Spanje Egoi Martínez 26
3 Vlag van Verenigde Staten Danny Pate 22
4 Vlag van Spanje José Luis Arrieta 18
5 Vlag van Oostenrijk Bernhard Kohl 16
6 Vlag van Spanje Carlos Sastre 14
7 Vlag van Spanje Alejandro Valverde 12
8 Vlag van Rusland Denis Mensjov 10

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

rang renner land ploeg tijd
1 Simon Gerrans Vlag van Australië Australië Crédit Agricole 4u 50' 44"
2 Egoi Martínez Vlag van Spanje Spanje Euskaltel-Euskadi op 3"
3 Danny Pate Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Team Garmin - Chipotle op 10"
4 José Luis Arrieta Vlag van Spanje Spanje AG2R-La Mondiale op 55"
5 Bernhard Kohl Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Team Gerolsteiner op 4' 03"
6 Carlos Sastre Vlag van Spanje Spanje Team CSC Saxo Bank z.t.
7 Alejandro Valverde Vlag van Spanje Spanje Caisse d'Epargne op 4' 12"
8 Denis Mensjov Vlag van Rusland Rusland Rabobank op 4' 23"
9 Fränk Schleck Vlag van Luxemburg Luxemburg Team CSC Saxo Bank op 4' 41"
10 Christian Vande Velde Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Team Garmin - Chipotle op 4' 43"

Strijdlustigste renner[bewerken | brontekst bewerken]

renner land ploeg
Egoi Martínez Vlag van Spanje Spanje Euskaltel-Euskadi

Algemeen klassement[bewerken | brontekst bewerken]

rang renner land ploeg tijd
Fränk Schleck Vlag van Luxemburg Luxemburg Team CSC Saxo Bank 63u 57' 21"
2 Bernhard Kohl Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Team Gerolsteiner op 7"
3 Cadel Evans Vlag van Australië Australië Silence-Lotto op 8"
4 Denis Mensjov Vlag van Rusland Rusland Rabobank op 38"
5 Christian Vande Velde Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Team Garmin - Chipotle op 39"
6 Carlos Sastre Vlag van Spanje Spanje Team CSC Saxo Bank op 49"
7 Kim Kirchen Vlag van Luxemburg Luxemburg Team Columbia op 2' 48"
8 Vladimir Jefimkin Vlag van Rusland Rusland AG2R-La Mondiale op 3' 36"
9 Alejandro Valverde Vlag van Spanje Spanje Caisse d'Epargne op 4' 11"
10 Samuel Sánchez Vlag van Spanje Spanje Euskaltel-Euskadi op 4' 12"

Nevenklassementen[bewerken | brontekst bewerken]

Puntenklassement[bewerken | brontekst bewerken]

rang renner land ploeg punten
Óscar Freire Vlag van Spanje Spanje Rabobank 219
2 Thor Hushovd Vlag van Noorwegen Noorwegen Crédit Agricole 172
3 Erik Zabel Vlag van Duitsland Duitsland Team Milram 167

Bergklassement[bewerken | brontekst bewerken]

rang renner land ploeg punten
Bernhard Kohl Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Team Gerolsteiner 85
2 Sebastian Lang Vlag van Duitsland Duitsland Team Gerolsteiner 60
3 Egoi Martínez Vlag van Spanje Spanje Euskaltel-Euskadi 50

Jongerenklassement[bewerken | brontekst bewerken]

rang renner land ploeg tijd
Vincenzo Nibali Vlag van Italië Italië Liquigas 64u 04' 36"
2 Roman Kreuziger Vlag van Tsjechië Tsjechië Liquigas op 1' 53"
3 Maxime Monfort Vlag van België België Cofidis op 3' 12"

Ploegenklassement[bewerken | brontekst bewerken]

rang ploeg land tijd
Team CSC - Saxo Bank Vlag van Denemarken Denemarken 191u 43' 49"
2 AG2R-La Mondiale Vlag van Frankrijk Frankrijk op 3' 32"
3 Rabobank Vlag van Nederland Nederland op 28' 32"

Voetnoten[bewerken | brontekst bewerken]