Ronde van Frankrijk 2023/Twaalfde etappe

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
12e etappe – 13 juli 2023
Roanne – Belleville-en-Beaujolais
Heuvelachtig profiel Heuvelrit over 168,8 km
Etappe-uitslag
Winnaar Vlag van Spanje Jon Izagirre 3u51'42"
2e Mathieu Burgaudeau + 58"
3e Vlag van Verenigde Staten Matteo Jorgenson z.t.
4e Vlag van België Tiesj Benoot + 1'06"
17e Vlag van Nederland Lars van den Berg + 4'14"
Algemeen klassement
Gele trui Vlag van Denemarken Jonas Vingegaard 50u30'23"
2e Vlag van Slovenië Tadej Pogačar + 17"
3e Vlag van Australië Jai Hindley + 2'40"
22e Vlag van Nederland Wilco Kelderman + 21'35"
27e Vlag van België Wout van Aert + 34'34"
Portaal  Portaalicoon   Wielersport
De gele en witte trui in La Chapelle-de-Guinchay

De twaalfde etappe van de Ronde van Frankrijk 2023 was een heuvelrit met een lengte van 168,8 kilometer. De etappe werd verreden op 13 juli met de start in Roanne en de finish in Belleville-en-Beaujolais.

Parcours[bewerken | brontekst bewerken]

Deze etappe werd gekenmerkt door de vele heuvels met wijngaarden in de Beaujolais. Aan het begin van de etape waren er twee klimmetjes van de derde categorie na 20,5 en 37,9 kilometer, te weten de Côte de Thizy-les-Bourgs en de Col des Écorbans. De tussensprint vond plaats in Régnié-Durette na 93,3 kilometer fietsen. De Col de la Casse-Froide van derde categorie moest worden beklommen na 109,9 kilometer. Hierna volgden nog twee heuvels van de tweede categorie: de Col de la Croix Montmain na 125,0 kilometer en de Col de la Croix-Rosier na 140,4 kilometer. Na de laatste beklimming volgde een afdaling richting de eindstreep in Belleville-en-Beaujolais.

Verloop[bewerken | brontekst bewerken]

Jon Izagirre heeft de twaalfde etappe gewonnen nadat hij op de laatste klim van de dag was ontsnapt uit een kopgroep.

Aan het begin van de etappe kwam op de top van de côte de Thizy-les Bourgs de Colombiaan Daniel Martínez als eerste boven. In de afdaling van de côte de Thizy-les-Bourgs kwam de Spanjaard David de la Cruz ten val en moest opgeven. Er vormde zich een groep met daarin de Amerikaanse bolletjestruidrager Neilson Powless en de Australiër Ben O'Connor. Op de top van de Col des Écorbans kwam de Italiaan Giulio Ciccone als eerste boven, zesenvijftig seconden voor de achtervolgende groep. In de afdaling ging de Belg Wout van Aert er alleen vandoor en had ongeveer tien seconden voorsprong op de groep gele trui.

Op de Col du Fût d'Avenas hadden de Belgen Tiesj Benoot en Dylan Teuns een voorsprong van vijftien seconden op de groep gele trui. Meerdere renners sloten aan bij de kopgroep en vormden de eerste echte ontsnapping van de dag. Deze groep bestond uit dertien: de twee Belgen vooraan en Victor Campenaerts, de Nederlander Mathieu van der Poel, de Amerikaan Matteo Jorgenson, de Costa Ricaan Andrey Amador, de Deen Mads Pedersen, de Spanjaard Jon Izagirre, de drie Fransen Mathieu Burgaudeau, Guillaume Martin en Thibaut Pinot, de Noor Tobias Halland Johannessen en de Portugees Ruben Guerreiro. De Fransman Julian Alaphilippe en de Belg Jasper Stuyven (Lidl-Trek) wisten de koplopers te achterhalen bij de tussensprint in Régnié-Durette, gewonnen door Mads Pedersen. De kopgroep bestond nu uit vijftien renners.

Met nog 60 kilometer te gaan was de voorsprong van de koplopers drie minuten op de groep gele trui, vijf minuten op de groep bolletjestrui en bijna twaalf minuten op de groep groene trui.

Op de top van de Col de la Casse-Froide kwam Guillaume Martin als eerste boven, twee minuten en vijfentwintig seconden voor de groep gele trui en meer dan vijf minuten voor de groep met de bolletjestrui. In de afdaling namen Andrey Amador en Mathieu van der Poel een voorsprong voordat de volgende klim begon: de Col de la Croix Montmain. Aan het begin van de klim hadden van der Poel en Amador dertig seconden voorsprong op de achtervolgende groep. Nadat hij Amador had laten vallen, nam van der Poel de leiding op de top met een voorsprong van 20 seconden en begon alleen aan de beklimming van de Col de la Croix Rosier. Pinot en Jorgenson, die waren weggereden uit de achtervolgende groep, haalden van der Poel in. Met nog drie kilometer te klimmen reden er acht renners voorop, waaronder de Spanjaard Izagirre, die demarreerde. Izagirre kwam als eerste over de top met vijftien seconden voorsprong op de achtervolgers. Met nog dertien kilometer te gaan had de Spanjaard een voorsprong van vijfenveertig seconden. Izagirre profiteerde van de wanorde in de achtervolgende groep en reed onbedreigd naar de overwinning.

Uitslag etappe[bewerken | brontekst bewerken]

Roanne – Belleville-en-Beaujolais (168,8 km)
Plaats Naam Ploeg Tijd
1 Vlag van Spanje Jon Izagirre Cofidis 3u51'42"
2 Mathieu Burgaudeau Team TotalEnergies + 58"
3 Vlag van Verenigde Staten Matteo Jorgenson Vlag van Spanje Movistar Team z.t.
4 Vlag van België Tiesj Benoot Vlag van Nederland Team Jumbo-Visma + 1'06"
5 Vlag van Noorwegen Tobias Halland Johannessen Vlag van Noorwegen Uno-X Pro Cycling Team + 1'11"
6 Thibaut Pinot Groupama-FDJ + 1'13"
7 Guillaume Martin Cofidis z.t.
8 Vlag van België Dylan Teuns Vlag van Israël Israel-Premier Tech + 1'27"
9 Vlag van Portugal Ruben Guerreiro Vlag van Spanje Movistar Team z.t.
10 Vlag van België Victor Campenaerts Vlag van België Lotto-Dstny + 3'02"
17 Vlag van Nederland Lars van den Berg Groupama-FDJ + 4'14"

Strijdlust – Vlag van Nederland Mathieu van der Poel was de strijdlustigste renner van de twaalfde etappe.

Klassementen[bewerken | brontekst bewerken]

Algemeen klassement[bewerken | brontekst bewerken]

Algemeen klassement (gele trui)
Plaats Naam Ploeg Tijd
Gele trui Vlag van Denemarken Jonas Vingegaard Vlag van Nederland Team Jumbo-Visma 50u30'23"
2 Vlag van Slovenië Tadej Pogačar Vlag van Verenigde Arabische Emiraten UAE Team Emirates + 17"
3 Vlag van Australië Jai Hindley Vlag van Duitsland BORA-hansgrohe + 2'40"
4 Vlag van Spanje Carlos Rodríguez Vlag van Verenigd Koninkrijk INEOS Grenadiers + 4'22"
5 Vlag van Spanje Pello Bilbao Vlag van Bahrein Bahrain-Victorious + 4'34"
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Adam Yates Vlag van Verenigde Arabische Emiraten UAE Team Emirates + 4'39"
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Simon Yates Vlag van Australië Team Jayco AlUla + 4'44"
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tom Pidcock Vlag van Verenigd Koninkrijk INEOS Grenadiers + 5'26"
9 Vlag van Frankrijk David Gaudu Vlag van Frankrijk Groupama-FDJ + 6'01"
10 Vlag van Frankrijk Thibaut Pinot Vlag van Frankrijk Groupama-FDJ + 6'33"
22 Vlag van Nederland Wilco Kelderman Vlag van Nederland Team Jumbo-Visma + 21'35"
27 Vlag van België Wout van Aert Vlag van Nederland Team Jumbo-Visma + 34'34"

Puntenklassement[bewerken | brontekst bewerken]

Puntenklassement (groene trui)
Plaats Naam Ploeg Punten
Groene trui Vlag van België Jasper Philipsen Vlag van België Alpecin-Deceuninck 323
2 Vlag van Denemarken Mads Pedersen Vlag van Verenigde Staten Lidl-Trek 179
3 Vlag van Frankrijk Bryan Coquard Vlag van Frankrijk Cofidis 178
4 Vlag van België Wout van Aert Vlag van Nederland Team Jumbo-Visma 120
5 Vlag van België Jordi Meeus Vlag van Duitsland BORA-hansgrohe 96
6 Vlag van Nederland Dylan Groenewegen Vlag van Australië Team Jayco AlUla 92
7 Vlag van Slovenië Tadej Pogačar Vlag van Verenigde Arabische Emiraten UAE Team Emirates 90
8 Vlag van Eritrea Biniam Girmay Vlag van België Intermarché-Circus-Wanty 90
9 Vlag van Frankrijk Victor Lafay Vlag van Frankrijk Cofidis 80
10 Vlag van Australië Caleb Ewan Vlag van België Lotto-Dstny 75

Bergklassement[bewerken | brontekst bewerken]

Bergklassement (bolletjestrui)
Plaats Naam Ploeg Punten
Bolletjestrui Vlag van Verenigde Staten Neilson Powless Vlag van Verenigde Staten EF Education-EasyPost 46
2 Vlag van Noorwegen Tobias Halland Johannessen Vlag van Noorwegen Uno-X Pro Cycling Team 30
3 Vlag van Oostenrijk Felix Gall Vlag van Frankrijk AG2R-Citroën 28
4 Vlag van Portugal Ruben Guerreiro Vlag van Spanje Movistar Team 24
5 Vlag van Italië Giulio Ciccone Vlag van Verenigde Staten Lidl-Trek 22
6 Vlag van Canada Michael Woods Vlag van Israël Israel-Premier Tech 20
7 Vlag van Slovenië Tadej Pogačar Vlag van Verenigde Arabische Emiraten UAE Team Emirates 19
8 Vlag van Australië Jai Hindley Vlag van Israël BORA-hansgrohe 19
9 Vlag van Colombia Daniel Martínez Vlag van Verenigd Koninkrijk INEOS Grenadiers 18
10 Vlag van Denemarken Jonas Vingegaard Vlag van Nederland Team Jumbo-Visma 18
12 Vlag van België Wout van Aert Vlag van Nederland Team Jumbo-Visma 15
19 Vlag van Nederland Mathieu van der Poel Vlag van België Alpecin-Deceuninck 9

Jongerenklassement[bewerken | brontekst bewerken]

Jongerenklassement (witte trui)
Plaats Naam Ploeg Tijd
Witte trui Vlag van Slovenië Tadej Pogačar Vlag van Verenigde Arabische Emiraten UAE Team Emirates 50u30'40"
2 Vlag van Spanje Carlos Rodríguez Vlag van Verenigd Koninkrijk INEOS Grenadiers + 4'05"
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tom Pidcock Vlag van Verenigd Koninkrijk INEOS Grenadiers + 5'09"
4 Vlag van Oostenrijk Felix Gall Vlag van Frankrijk AG2R-Citroën + 9'29"
5 Vlag van Denemarken Mattias Skjelmose Jensen Vlag van Verenigde Staten Lidl-Trek + 27'26"
6 Vlag van Frankrijk Mathieu Burgaudeau Vlag van Frankrijk Team TotalEnergies + 37'40"
7 Vlag van Noorwegen Tobias Halland Johannessen Vlag van Noorwegen Uno-X Pro Cycling Team + 46'50"
8 Vlag van Verenigde Staten Matteo Jorgenson Vlag van Spanje Movistar Team + 55'27"
9 Vlag van Frankrijk Matis Louvel Vlag van Frankrijk Arkéa-Samsic + 1u18'29"
10 Vlag van België Maxim Van Gils Vlag van België Lotto-Dstny + 1u20'39"
12 Vlag van Nederland Lars van den Berg Vlag van Frankrijk Groupama-FDJ + 1u31'34"

Ploegenklassement[bewerken | brontekst bewerken]

Ploegenklassement
Plaats Ploeg Tijd
Vlag van Bahrein Bahrain-Victorious 151u46'08"
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk INEOS Grenadiers + 1'18"
3 Vlag van Nederland Team Jumbo-Visma + 1'52"
4 Vlag van Frankrijk AG2R-Citroën + 13'58"
5 Vlag van Frankrijk Groupama-FDJ + 16'11"

Uitvallers[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ronde_van_Frankrijk_2023/Twaalfde_etappe&oldid=64784331"