Rubidiumcarbonaat

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Rubidiumcarbonaat
Algemeen
Molecuulformule Rb2CO3
IUPAC-naam rubidiumcarbonaat
Molmassa 230,9445 g/mol
SMILES
C(=O)([O-])[O-].[Rb+].[Rb+]
InChI
1S/CH2O3.2Rb/c2-1(3)4;;/h(H2,2,3,4);;/q;2*+1/p-2
CAS-nummer 584-09-8
EG-nummer 209-530-9
PubChem 11431
Wikidata Q424915
Beschrijving Wit poeder
Vergelijkbaar met natriumcarbonaat
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Schadelijk
Waarschuwing
H-zinnen H315 - H319 - H335
EUH-zinnen geen
P-zinnen P261 - P305+P351+P338
Hygroscopisch? ja
LD50 (ratten) (oraal) 2630 mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur wit
Smeltpunt 837 °C
Kookpunt (ontleedt) 900 °C
Oplosbaarheid in water (bij 20°C) 4500 g/L
Goed oplosbaar in water
Geometrie en kristalstructuur
Kristalstructuur kubisch
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Rubidiumcarbonaat is het rubidiumzout van diwaterstofcarbonaat en heeft als brutoformule Rb2CO3. De stof komt voor als een wit zeer hygroscopisch poeder, dat extreem goed oplosbaar is in water. In 1 liter water kan 4,5 kilogram Rb2CO3 opgelost worden. Het is een van de meest voorkomende verbindingen van rubidium en is een van de uitgangsstoffen om andere rubidiumverbindingen te bereiden. Het is een stabiel en weinig reactief zout.

Rubidiumcarbonaat wordt in de glasblaaskunst gebruikt om meer stabiliteit aan het glas te verlenen en de elektrische geleiding te verminderen.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Rubidiumcarbonaat kan bereid worden door een metathese tussen ammoniumcarbonaat en rubidiumhydroxide:

Een andere methode is de oxidatie van rubidiumoxalaat:

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

  • (en) MSDS van rubidiumcarbonaat