Russells adder
| Russells adder IUCN-status: Niet geëvalueerd (2008) | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||
| Juveniel | |||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||||
| Daboia russelii Shaw & Nodder, 1797 | |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||||
Russells adder op  Wikispecies
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Russells adder[1] (Daboia russelii) is een slang uit de familie adders (Viperidae). Vroeger was de geslachtsnaam Vipera waar de meeste adders onder vallen, waardoor de oude naam Vipera russelii nog vaak opduikt.[2] De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Shaw & Nodder in 1797. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Coluber Russelii gebruikt.
Uiterlijke kenmerken
De lengte is maximaal 150 centimeter en de kleur is bruin met op de rug een rij grote donkerbruine ovale vlekken die elkaar net raken en zwart omzoomd zijn. Aan weerszijden zitten nog twee rijen iets kleinere vlekken die iets uit elkaar staan, maar variatie is mogelijk. Iedere vlek is echter aan de binnenzijde dun zwart omzoomd en aan de buitenzijde juist iets dikker wit omzoomd, waardoor ze duidelijk afsteken tegen de basiskleur.
Leefwijze
Het voedsel bestaat uit kleine zoogdieren, amfibieën, vogels (ook de eieren en kuikens) en soms andere slangen. Het is een nacht-actieve soort die echter tegen de winter, als het voedsel schaarser wordt, ook wel overdag jaagt om aan voldoende voedsel te komen.
Verspreiding en leefgebied
Russells adder komt voor in India, Sri Lanka en delen van Pakistan, en is te vinden in allerlei biotopen, van bosranden tot grasvelden met enige hogere vegetatie. Ook in ondergelopen graslanden en moerassen kan de slang worden aangetroffen maar nooit in het water. Russells adder schuilt en jaagt meestal in en rond struiken.
Giftigheid
De beet van deze adder is zeer giftig en kan voor een mens dodelijk zijn, hoewel het aantal fatale beten in de praktijk meevalt. Het gif tast het bloed aan waardoor bloeduitstortingen en zelfs verstikking kan optreden.
Bedreiging door de mens
Russells adder gaat als soort hard achteruit, met name omdat de huid erg veel geld waard is voor de fabricage van slangenleer voor schoenen, riemen et cetera. Het feit dat deze soort zowel in het dichtstbevolkte als een van de armste gebieden van de wereld voorkomt versnelt de achteruitgang alleen maar. De huid van de slang is veel geld waard.
Bronvermelding
|