Naar inhoud springen

Santacruzklauwiermonarch

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Hwdenie (overleg | bijdragen) op 8 okt 2019 om 14:52. (update iucn-status en kleine uitbreiding met ref naar protoloog)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Santacruzklauwiermonarch
IUCN-status: Bedreigd[1] (2016)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Passeriformes (Zangvogels)
Familie:Monarchidae (Monarchen en waaierstaartvliegenvangers)
Geslacht:Clytorhynchus (Klauwiermonarchen)
Soort
Clytorhynchus sanctaecrucis
Mayr, 1933[2]
Santacruzklauwiermonarch op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

De santacruzklauwiermonarch (Clytorhynchus sanctaecrucis) is een zangvogel uit de familie Monarchidae (Monarchen en waaierstaartvliegenvangers). Het is een bedreigde, endemische vogelsoort op de Santa Cruz-eilanden (eilandgroep binnen de Salomonseilanden). De vogel werd in 1933 door Ernst Mayr als een ondersoort van de fijiklauwiermonarch (C. vitiensis sanctaecrucis) beschreven.

Kenmerken

De vogel is 19 tot 20 cm lang en lijkt op de fijiklauwiermonarch. Het mannetje is echter zwart en roetkleurig daar waar de fijiklauwiermonarch bruin is. Van onder is de vogel zijdekleurig wit. Het vrouwtje is donkerder bruin en niet roodbruin. Verder is deze soort gemiddeld iets kleiner met een minder forse snavel.[3]

Verspreiding en leefgebied

Deze soort komt voor op het eiland Nendö van de Santa Cruz-eilanden. De leefgebieden liggen in natuurlijk of oud secundair bos in heuvelig, rotsig terrein met veel ondergroei tussen de 100 en 550 meter boven zeeniveau, vaak in de buurt van beken. Het aantal waarnemingen is echter zeer gering.[1]

Status

De santacruzklauwiermonarch heeft een beperkt verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven aanwezig. De grootte van de populatie werd in 2016 door BirdLife International geschat op 250 tot 1000 volwassen individuen en de populatie-aantallen nemen af door habitatverlies. Het leefgebied wordt geleidelijk steeds meer aangetast door ontbossing waarbij natuurlijk bos wordt omgezet in gebied voor agrarisch gebruik. Om deze redenen staat deze soort als bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]