Sarah Claerhout
| Sarah Claerhout | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Algemeen | ||||
| Volledige naam | Sarah Claerhout | |||
| Geboren | Gent, 14 juli 1977 | |||
| Kieskring |  Oost-Vlaanderen
| |||
| Regio |  Vlaanderen
| |||
| Land | .svg){kind=small} België
| |||
| Partij | 2013-2016 CD&V | |||
| Functies | ||||
| 2014-2016 | Volksvertegenwoordigster[1] | |||
| [dode link] Website | ||||
| ||||
Sarah Claerhout (Gent, 14 juli 1977) is een Belgische politica, tot 2016 politiek actief voor CD&V.
Levensloop
Ze is de dochter van Bert Claerhout, een Vlaams journalist en hoofdredacteur van Kerk en Leven. Sarah Claerhout is verbonden aan de Universiteit Gent als postdoctoraal onderzoekster. Ze werkt aan de UGent in het Onderzoekscentrum Vergelijkende Cultuurwetenschap en behaalde daar haar doctoraat in 2010.
Op 2 februari 2013 werd Claerhout verkozen tot voorzitter van CD&V Gent.[2] Ze maakte deel uit van de Innesto 30-groep die CD&V in het leven riep om de inhoudelijke vernieuwingsbeweging van de partij te trekken.[3] Dit mondde uit in het Innestocongres in november 2013.
Als bestuurslid van de Universiteit Gent werd Claerhout beschuldigd van het afluisteren van een vergadering.[4] Na een intern onderzoek werd ze door de rector van de UGent volledig vrijgesproken van enige schuld.[bron?]
Voor de verkiezingen van mei 2014 kreeg Claerhout de plaats van eerste opvolger voor de Kamer van volksvertegenwoordigers toegewezen.[5] Op 14 oktober 2014 legde ze de eed af in de Kamer van volksvertegenwoordigers in opvolging van Pieter De Crem die staatssecretaris van Buitenlandse Handel werd in de regering-Michel I.
In juli 2016 werd bekendgemaakt dat ze lijsttrekker zou worden bij de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2018 in Gent.[6] In oktober 2016 besliste Claerhout echter uit CD&V te stappen. Ze was niet akkoord met de manier waarop CD&V decretale wijzigingen voor de Universiteit Gent en de rectorverkiezingen wilde doorvoeren en vreesde dat de partij zich in de vernieling reed. Claerhout wilde niet aan de kop van de lijst staan van een partij die zichzelf in de vernieling reed en besloot zowel op te stappen als lijsttrekker en ook als partijlid van CD&V, wat door partijvoorzitter Wouter Beke aanvaard werd.[7] Ook stelde ze haar zetel in de Kamer ter beschikking. Enkele dagen later kwam ze echter terug op haar beslissing en bleef ze aldus lid van CD&V.[8] Weer een dag later herzag ze haar beslissing opnieuw, stapte alsnog uit CD&V en nam ontslag uit de Kamer.[9]
Externe link
Bronnen, noten en/of referenties
|