Naar inhoud springen

Satyr

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Satyr
σάτυρος, Satyros, Sater
Satyr
Oorsprong Griekse mythologie
Gedaante boswezen
Dierlijke verschijning paardenstaarten, soms ook -poten, bokkenpoten
Associatie vruchtbaarheidsgeest, symbolisering van wellust en vervoering, wijnlust, verleiden van nimfen en efeben
Afbeelding van een satyr uit Vulci, afkomstig uit de late 6e eeuw v.Chr.
Afbeelding van een satyr uit Vulci, afkomstig uit de late 6e eeuw v.Chr.
Portaal  Portaalicoon   Religie

Satyrs (Oudgrieks: σάτυρος, satyros) of saters zijn een figuren uit de Griekse mythologie. Het zijn ondeugende en wellustige boswezens, behorend tot het gevolg van de god Dionysos. Dionysos' leermeester Silenos wordt vaak als oudste of leider van de satyrs genoemd.

Satyrs staan bekend om hun lust voor wijn en het verleiden van nimfen. Ze worden vaak afgebeeld in een obscene of humoristische context, zoals in het komische toneelgenre van het saterspel dat in het oude Athene populair was. Daarnaast worden satyrs ook geassocieerd met muziek. Een voorbeeld is het verhaal van de satyr Marsyas, die met zijn aulos de god Apollo uitdaagde voor een muziekwedstrijd en deze verloor.

Paardenstaart, en in zeer vroege Griekse afbeeldingen soms ook -poten, puntige oren, een baard en een ithyphallos (erecte penis) behoorden in de klassieke periode tot de fysieke kenmerken van een satyr. Later werden satyrs ook afgebeeld met bokkenpoten en -hoorns, vergelijkbaar met de god Pan. Deze evolutie is al vanaf het hellenisme merkbaar, maar raakte vooral in zwang door de identificatie van de Griekse satyrs met de faunen uit de Romeinse mythologie, die standaard als jeugdige, geitachtige wezens worden voorgesteld. In artistieke uitingen van tijdens de renaissance en daarna is het onderscheid tussen satyrs en faunen vrijwel volledig weggeëbd.

Zie de categorie Satyrs van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.