Naar inhoud springen

Schuifsterkte

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Edoderoo (overleg | bijdragen) op 27 apr 2014 om 19:43. (Wijzigingen door 94.226.51.211 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Addbot)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

De schuifsterkte (Engels: shear strength) van een materiaal is de interne weerstand die een materiaal heeft tegen plastische deformatie door schuif. Schuifsterkte kan als de viscositeit van vaste stoffen worden opgevat, omdat het ervoor zorgt dat een materiaal niet kan stromen. Als de schuifspanning die op een materiaal staat groter is dan de schuifsterkte, zal dit wel gebeuren. Een voorbeeld van een materiaal met een kleine schuifsterkte is klei, dat makkelijk vervormbaar is.

Een materiaal kan op twee manieren deformeren: door plastische en door brosse deformatie. De weerstand tegen brosse deformatie wordt de treksterkte (Engels: tensile strength) genoemd.

Toepassingen

In de werktuigbouwkunde, bouwkunde, civiele techniek en materiaalkunde is de schuifsterkte van een materiaal belangrijk omdat het bepaalt welke materialen en afmetingen voor balken, platen en andere componenten gebruikt kunnen worden in constructies. Zo wordt in balken van gewapend beton door de wapening de schuifsterkte verhoogd.