Naar inhoud springen

Sophie Offermans-van Hove

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Bertux (overleg | bijdragen) op 12 jun 2019 om 00:51. (wf)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Litho (1860-1869) door A.J. Ehnle
Sophie Offermans-van Hove getekend door H.J. Haverman (1899)

Sophia Johanna Huiberta (Sophie) Offermans-van Hove (Den Haag, 31 juli 1829[1]Laren (NH), 23 september 1906) was een Nederlands sopraan en de meest gevierde concertzangeres van Nederland in de 19e eeuw.[2] Haar stem had een bereik van drie octaven.

Biografie

Sophie Offermans-van Hove kwam uit een artistiek, katholiek gezien van veertien kinderen. Vanaf elfjarige leeftijd kreeg zij zang- en pianoles aan de Koninklijke Muziekschool in Den Haag. Haar pianoles kreeg zij van Jozeph Fastré en zangles van Johann Lübeck, die tevens directeur van het conservatorium was. In 1846 trad zij met het Haags Orkest op in verschillende steden, waar zij onder meer de moeilijke aria van Elvira uit De Stomme van Portici glansrijk wist te vertolken.

In 1850 trouwde zij met een violist in de Hofkapel en in het orkest van de Koninklijke Franse Opera, Ludovicus Offermans.

Op 6 december 1853 zong zij in Den Haag de partij van Die Rose uit Der Rose Pilgerfahrt (opus 112) van Robert Schumann op tekst van Heinrich Moritz Horn (1814-1874). Zij werd daarbij begeleid door Clara Schumann op de piano. Robert Schumann, die tussen het publiek had gezeten, zou volgens de overlevering zo tevreden over haar zangkwaliteiten zijn geweest, dat hij haar een exemplaar van zijn opus 112 aanbood, waarin hij geschreven had: Die anmuthsvolle Sängerin der "Rose" bittet diese Blätter anzunehmen, der Gärtner. Am 8ten Dec. 1853.[3]

Zij trad daarna op in diverse Europese steden maar moest in 1879 vanwege haar drukke gezinsleven en om gezondheidsredenen een einde maken aan haar zangcarrière. Haar laatste optreden vond plaats op 1 mei van dat jaar in Den Haag ter gelegenheid van het huwelijk van koning Willem III met prinses Emma.

Offermans-van Hove excelleerde op het gebied van het oratorium en het lied en beschikte over een bewonderenswaardige coloratuur[4] met een stembereik van drie octaven. Zij vertolkte werken van onder anderen Bach, Beethoven, Brahms, Händel, Haydn, Mozart en Schubert en had vooral een voorliefde voor Mendelssohn en Schumann. Ook werken van Nederlandse componisten als Johannes Verhulst, Richard Hol en Willem Nicolaï behoorden tot haar repertoire.

Een van haar zoons was de bekende kunstschilder Tony Offermans. Tijdens een verblijf bij hem in het Noord-Hollandse Laren is zij na een kort ziektebed op 77-jarige leeftijd overleden, waarna ze werd bijgezet in de familiegrafkelder op de Rooms-Katholieke begraafplaats in Den Haag.