Fred Kaps: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 9: | Regel 9: | ||
Onder de naam ''Valdini'' trad hij op op bruiloften en partijen. Later, onder de naam ''Mystica'', vermaakte hij Nederlandse militairen. Toen hijzelf in dienst ging werd hij bij de cabaretgroep ingedeeld. Hij ging naar [[Indonesië]] waar hij door verschillende optredens zijn passie en vingervlugheid behield. |
Onder de naam ''Valdini'' trad hij op op bruiloften en partijen. Later, onder de naam ''Mystica'', vermaakte hij Nederlandse militairen. Toen hijzelf in dienst ging werd hij bij de cabaretgroep ingedeeld. Hij ging naar [[Indonesië]] waar hij door verschillende optredens zijn passie en vingervlugheid behield. |
||
Bongers kwam na zijn diensttijd moeilijk aan de bak totdat hij in [[1950]] de Grand Prix voor goochelaars won. Dit wereldkampioenschap werd het begin van optredens over de hele wereld. Hij trad o.a. op in de ''[[Ed Sullivan-show]]'' in de [[Verenigde Staten]] en voor leden van het koninklijke huis in Engeland en Nederland. |
|||
Hij kreeg een contract bij Wim Kan. |
Hij kreeg een contract bij Wim Kan. |
||
Hij ontwierp vele originele effecten. |
Hij ontwierp vele originele effecten. |
||
Versie van 25 okt 2009 01:17
Fred Kaps (geboren Abraham (Bram) Pieter Adrianus Bongers te Rotterdam, 8 juni 1926 – 23 juli 1980) was een Nederlands goochelaar.
Bongers kwam samen met zijn ouders en 2 jongere broers, Lou en Joop, in Utrecht wonen toen hij 9 jaar oud was. Zijn vader ging werken in de Ruteks, een cafetaria / lunchroom. Hij gaat naar de lagere school Puntenburg achter het centraal station Utrecht. Van kapper Verschragen krijgt hij altijd een snoepje als hij geknipt werd. Als zijn broer Lou naar de kapper is geweest en een trucje mee krijgt, gaat hij zelf ook snel naar de kapper. Daar leert hij zijn eerste trucje. Een truc met een doosje lucifers. Als hij het trucje goed kan laten zien, mag hij terug komen voor een nieuwe truc. Dat gebeurt een paar dagen later. Hij wordt een vaste klant bij de kapper, niet alleen om zijn haar te knippen, maar vooral om trucjes te leren. Deze kapper had een dochter Nel en een zoon Henk. Nel en Henk zaten bij Bram op school. In de oorlog wilde Nel graag op dansles. Met een paar vriendinnen gaven zij zich op. Ze moesten wel jongens meenemen. Zo kwam het dat Nel oa. Bram meenam naar dansschool de Rijk in Utrecht. In 1952 trouwde hij met Nel Verschragen, de dochter van de kapper. Ze kregen samen 2 dochters.
Na de MULO wilde zijn vader dat hij reclame-tekenaar zou worden, maar Bram wilde van zijn hobby zijn beroep maken. Uit de beroepentest die hij maakte bleek dat hij zeer creatief was. Het advies was kunst-academie , maar er staat ook in vermeld, dat hij het als goochelaar ver zou kunnen schoppen.
Onder de naam Valdini trad hij op op bruiloften en partijen. Later, onder de naam Mystica, vermaakte hij Nederlandse militairen. Toen hijzelf in dienst ging werd hij bij de cabaretgroep ingedeeld. Hij ging naar Indonesië waar hij door verschillende optredens zijn passie en vingervlugheid behield.
Bongers kwam na zijn diensttijd moeilijk aan de bak totdat hij in 1950 de Grand Prix voor goochelaars won. Dit wereldkampioenschap werd het begin van optredens over de hele wereld. Hij trad o.a. op in de Ed Sullivan-show in de Verenigde Staten en voor leden van het koninklijke huis in Engeland en Nederland. Hij kreeg een contract bij Wim Kan. Hij ontwierp vele originele effecten.
Hij werd uiteindelijk twee maal nationaal kampioen goochelen (Arnhem 1950 en Enschede 1959), en als enige drie maal wereldkampioen (Barcelona 1950, Amsterdam 1955 en Luik 1961).
Vingervlugheid was het kenmerk van Kaps. Maanden lang oefende hij een truc voordat hij deze op het podium durfde uit te voeren. Hij moest hem eerst tot in de vingertoppen beheersen voor hij er anderen deelgenoot van wilde maken. Kaps was niet de man van het grote goochelen maar van de verfijning. In een onberispelijk pak, haar keurig gekamd en een smetteloos wit overhemd was hij een persoonlijkheid op het podium.
Hij was zowel in het grote werk op de bühne als in de micromagie excellent, een meesterlijk manipulator en groot in de cartomagie. Hij is misschien nog wel het meest bekend gebleven door zijn prettige, beschaafde presentatie.
Met goochelstokken, kaarten, dollar-kaps-biljetten, kaarsen, munten, zeepbellen, balletjes, dobbelstenen en sjaaltjes vermaakte hij zijn publiek. Zijn trucs waren snel en onnavolgbaar. Het meeste indruk maakte het kleine zoutvaatje waaruit hij een onuitputtelijke voorraad zout tevoorschijn toverde. Er waren wereldwijd slechts twee andere goochelaars die deze truc kenden.
In Utrecht ligt voor het woonhuis waar hij in 1980 overleed een plaquette ter nagedachtenis. De tekst: Verhief goochelen tot KUNST. In samenwerking met Beeld en Geluid is de DVD uitgebracht,Fred Kaps, Seeing is Believing!
Literatuur en dvd
Bronnen, noten en/of referenties
|