Die Linke: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 19: | Regel 19: | ||
De partij heeft 76 van de 622 zetels in het [[Bondsdag (Duitsland)|Duitse parlement]]. Daarmee is zijn de vierde grootste partij. In het [[Europees parlement]] heeft zij 8 zetels en maakt deel uit van de [[Europees Unitair Links/Noords Groen Links]]. Met 76.139 leden op 30 september 2008<ref name="members">"[http://die-linke.de/partei/fakten/mitgliederzahlen_mai_2008/ Mitgliederzahlen September 2008]" Die Linke website.</ref> is Die Linke qua aantal leden de derde partij van Duitsland. |
De partij heeft 76 van de 622 zetels in het [[Bondsdag (Duitsland)|Duitse parlement]]. Daarmee is zijn de vierde grootste partij. In het [[Europees parlement]] heeft zij 8 zetels en maakt deel uit van de [[Europees Unitair Links/Noords Groen Links]]. Met 76.139 leden op 30 september 2008<ref name="members">"[http://die-linke.de/partei/fakten/mitgliederzahlen_mai_2008/ Mitgliederzahlen September 2008]" Die Linke website.</ref> is Die Linke qua aantal leden de derde partij van Duitsland. |
||
De partij is te vergelijken met ..... |
De partij is te vergelijken met ..... in België en SP in Nederland. |
||
== Geschiedenis == |
== Geschiedenis == |
||
Versie van 21 apr 2010 11:21
| Die Linke | ||||
|---|---|---|---|---|
[[Bestand: |200x150px|Logo]]
| ||||
| Personen | ||||
| Partijleider | Lothar Bisky Oskar Lafontaine | |||
| Algemene gegevens | ||||
| Actief in | {{{actief in}}} | |||
| Richting | Links | |||
| Ideologie | Socialisme, Klassieke Sociaaldemocratie | |||
| Kleuren | Rood | |||
| Website | www.die-linke.de | |||
| ||||
Die Linke of DIE LINKE. (Duits, 'Links') is een Duitse socialistische politieke partij, opgericht op 16 juni 2007 als fusie van de socialistische Linkspartei (eerder PDS) en de sociaaldemocratische WASG. De partij plaatst zichzelf aan de linkerkant van de gevestigde partijen. Het voorzitterschap van de partij wordt gedeeld door Lothar Bisky en Oskar Lafontaine.
De partij heeft 76 van de 622 zetels in het Duitse parlement. Daarmee is zijn de vierde grootste partij. In het Europees parlement heeft zij 8 zetels en maakt deel uit van de Europees Unitair Links/Noords Groen Links. Met 76.139 leden op 30 september 2008[1] is Die Linke qua aantal leden de derde partij van Duitsland.
De partij is te vergelijken met ..... in België en SP in Nederland.
Geschiedenis
Na de val van de Berlijnse muur verloor de Oost-Duitse communistische partij de Sozialistische Einheitspartei Deutschlands 95 procent van haar leden. Zij vormde zich om tot de Partei des Demokratischen Sozialismus (PDS), en veranderde haar naar in 2005 in Die Linkspartei. De partij behaalde 16,3 procent van de stemmen bij de eerste vrije verkiezingen in de DDR
Ook na de hereniging met West-Duitsland behaalde de partij altijd zetels in de Bondsdag, daarbij geholpen door het feit dat de kiesdrempel in de Bondsdag van 5 % sinds de Duitse hereniging niet meer nationaal, maar ook regionaal bepaald is. Het grootste aantal zetels haalde zij in 1998 toen zij 36 zetels en 5,1 procent van de stemmen behaalde. Een dieptepunt werd bereikt in 2002 toen de PDS maar 2 zetels behaalde bij de verkiezingen voor de Bondsdag. De partij ging daarom een gematigdere koers varen en benoemde Lothar Bisky (opnieuw) als voorzitter. Daarna begon de partij weer te groeien en bouwde vooral een basis op in het voormalige Oost-Duitsland. In West-Duitsland bleef de partij het slecht doen in de verkiezingen en had een laag ledenaantal. Voor de verkiezingen van 2002 ging zij daarom een lijstverbinding aan met Arbeit & soziale Gerechtigkeit – Die Wahlalternative. Dit was een nieuw gevormde partij die vooral bestond uit ontevreden leden van de SPD, vakbondsleden en verschillende links-radicalen.
In aanloop na de verkiezingen deed PDS/WASG het goed in de peilingen. Zij stond op 12 procent en leek qua grote de derde partij van Duitsland te worden. Oud SPD-leider Oskar Lafontaine stelde zich ook kandidaat voor de partij. Ook Gregor Gysi keerde terug nadat hij twee hartaanvallen en een hersenoperatie had gehad. Hij was samen met Lafontaine lijsttrekker. Gealarmeerd door de populariteit van de partij in de peilingen begonnen de gevestigde politici PDS/WASG aan te vallen en schilderde hun af als “linkse populisten” en beschuldigde hen ervan te flirten met neonazi-stemmers. Om deze laatste beschuldiging te onderbouwen werd vaak verwezen naar een uitspraak van Lafontaine vroeg in de campagne die buitenlandse arbeiders met een term uit de nazi-tijd (Fremdarbeiter) omschreef als een bedreiging. Uiteindelijk behaalde de partij 53 zetels en 8,7 procent van de stemmen. Daarmee werd zij de vierde partij van Duitsland.
De beide partijen fuseerden op 27 maart 2007 en gingen verder onder de naam Die Linke. De nieuwe partij won ook snel aan populariteit in West-Duitsland door zetels te winnen in de gemeenteraden van Bremen, Hessen en Hamburg. In 2009 haalde zij 8 zetels en 7,5 procent van de stemmen voor de verkiezingen in het Europees Parlement. Ook bij de verschillende deelstaat-verkiezingen was de partij succesvol. Het electorale instorting van de SPD bij de verkiezingen van 2009 boden kansen aan Die Linke. Bij de verkiezingen van het parlement behaalde zij 11,9 procent van de stemmen en groeide van 54 tot 76 zetels.
Controverses
- De partij werd in 2006 vanwege zijn programmapunten door de Duitse veiligheidsdienst (Bundesamt für Verfassungsschutz) ingeschaald als extremistisch en wordt sindsdien in de gaten gehouden.[2] Die Linke staat zowel op federaal niveau als in verschillende deelstaten onder observatie. Deze houdt toezicht op organisaties die een bedreiging vormen voor de vrijheid en democratie zoals deze zijn vastgelegd in de Duitse Grondwet. De veiligheidsdienst brengt hier jaarlijks een rapport over uit. Vooral het Marxistisch Leninistische Kommunistische Plattform genoemd als een mogelijke bedreiging.
- Een van de leden van Bondsdag namens Die Linke, Lutz Heilmann was voorheen in dienst van de Stasi. Om bepaalde aspecten rond zijn persoon te verhullen voerde hij een kort geding tegen het Duitse Wikimedia chapter. Door de rechterlijke uitspraak werd de link van de website www.wikipedia.de naar de Duitstalige wikipedia (de.wikipedia.org) gedurende het weekend van 15 en 16 november 2008 tijdelijk verwijderd.
Standpunten
Die Linke is sociaaldemocratisch. Er zijn verschillende stromingen binnen de partij, variërend van communistisch tot centrum-links. De partij heeft nog geen gedetailleerd verkiezingsprogramma, maar bij de fusie is wel een document met de politieke hoofdpunten opgesteld. Op financieel-economisch gebied streeft Die Linke meer solidariteit en herverdeling van inkomsten na. Dit wil zij doen door arbeiders meer zelfbeschikking te geven, belastingverhogingen voor rijke bedrijven en particulieren, het tegengaan van privatiseren en de introductie van een minimumloon.
De partij is een sterk voorstander van Europese samenwerking. Ook streeft de partij naar een betere democratisering van de Europese instellingen. Daarom is zij ook tegen het Verdrag van Lissabon. Die Linke vindt dat er een sterkere rol in de internationale politiek moet zijn weggelegd voor de Verenigde Naties. Ook hekelt zij elke vorm van militarisme. Zij keerde zich tegen de oorlog in Afghanistan.
Stromingen
Die Linke kenmerkt zich door een aantal interne stromingen, meestal platformen of fora genoemd;
- Antikapitalistische Linke
- Kommunistische Plattform
- Sozialistische Linke
- Netzwerk Reformlinke
- Emanzipatorische Linke
- Forum demokratischer Sozialismus
Externe link
|
· 
· 
