Hosni Moebarak

In dit artikel wordt een actuele gebeurtenis beschreven. De informatie op deze pagina kan daardoor snel veranderen of inmiddels verouderd zijn.

Hosni Moebarak
Geboren	4 mei 1928
Geboorteplaats	Kafr el Meselha
Partij	Nationaal-Democratische Partij
Vierde president van Egypte
Ambtstermijn	1981 - 2011
Voorganger	Anwar al-Sadat
Vicepresident	Omar Suleiman (sinds 2011)
Partner	Suzanne Moebarak
Handtekening
Portaal    Politiek

Mohammed Hosni Said Moebarak (Arabisch: محمد حسني سيد مبارك) (Kafr el Meselha, 4 mei 1928) is een Egyptisch politicus en was vanaf 1981 tot en met 11 februari 2011 de president van Egypte .

Zijn naam wordt vaak getranslitereerd als Hosni Mubarak.

Militaire loopbaan

Moebarak werd geboren in Kafr el Meselha in het gouvernement Al Minufiyah ten noordoosten van Caïro en volgde een officiersopleiding aan de militaire academie, gevolgd (in 1950) door een opleiding tot gevechtspiloot aan de luchtmachtacademie van Bilbeis, die hij met de hoogste onderscheiding beëindigde. Hij doorliep de rangen en werd in 1964 aangesteld als hoofd van de Egyptische militaire vertegenwoordiging bij de Sovjet-Unie. In 1967 werd hij directeur van de luchtmachtacademie en in 1969 Stafchef van de luchtmacht. Hij werd populair door de successen van de luchtmacht tijdens het begin van de Jom Kipoeroorlog van 1973 (ook Oktoberoorlog genoemd), welke hem ook een promotie tot luchtmaarschalk opleverde en de benoeming tot onderminister van defensie.

Politieke carrière

Op 15 april 1975 benoemde president Sadat hem tot vicepresident. In de daaropvolgende jaren was hij de belangrijkste adviseur van president Sadat, hervormde hij de veiligheidsdiensten, en was hij direct betrokken bij de onderhandelingen met Israël. Hij was ook de voornaamste bemiddelaar in het conflict tussen Marokko, Mauritanië en Algerije over de Westelijke Sahara.

President

Na de moord op Sadat op 6 oktober 1981 werd Moebarak president en hij werd herkozen in 1987, 1993, 1999 en 2005. Op nationaal vlak kenmerkt zijn beleid zich door voorzichtige democratisering en liberalisering van de economie.

Op buitenlands vlak wist hij de Arabische landen, met wie de relatie verzuurd was door het vredesakkoord tussen Egypte en Israël, opnieuw te verzoenen met Egypte en tegelijkertijd toch de broze vrede met Israël te bewaren. In 1989 werd Egypte opnieuw opgenomen in de Arabische Liga, en later werd Moebarak zelfs verkozen als voorzitter van de Organisatie van Afrikaanse Eenheid.

Na de Iraakse invasie van Koeweit in 1990 (Golfoorlog (1990-1991)) stuurde hij troepen naar Saoedi-Arabië om daar deel uit te laten maken van de multinationale troepenmacht. Sinds 1991 treedt hij ook steeds meer op de voorgrond bij de onderhandelingen over vrede in het Midden-Oosten.

Alleenheerser

Volgens de Egyptische grondwet had Hosni Moebarak na het aantreden een vicepresident moeten benoemen. Dat gebeurde pas op 29 januari 2011: Omar Suleiman werd tot vicepresident benoemd.

Tot voor kort werd aangenomen dat hij, net als bijvoorbeeld president Hafiz al-Assad had gedaan, zijn zoon zou klaarstomen voor het presidentschap, maar op 26 februari 2005 deelde hij (mede onder druk van de Verenigde Staten, die meer democratie in het Midden-Oosten wensen) mede dat iedereen aan de komende presidentsverkiezingen zou mogen deelnemen.

Die verkiezingen vonden plaats op 7 september 2005 en Moebarak werd herkozen met 88% van de stemmen. Opmerkelijk was dat er voor het eerst meerdere kandidaten mee mochten doen, al waren hieraan beperkingen opgelegd. Moebaraks partij blijft op alle niveaus - van de politiek, de ambtenarij en de media - het land controleren. In het voorjaar van 2006 werden groepen tegenstanders en andere dissidenten opgepakt.

Medio september 2007 ging het gerucht dat hij ernstig ziek zou zijn.

Opstand

Zie Protesten in Egypte (2011) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

In januari 2011 ontstonden er hevige protesten en rellen tegen zijn bewind met als doel zijn regime omver te werpen. Meer dan duizend demonstranten werden gearresteerd en er vielen volgens de Verenigde Naties meer dan driehonderd doden. De Verenigde Staten hebben Moebarak inmiddels opgeroepen af te treden en geen geweld te gebruiken tegen de ongewapende demonstranten. Op 2 februari 2011 maakte Moebarak bekend dat hij zich niet herkiesbaar stelt voor de presidentsverkiezingen in september van dat jaar. Dit was echter niet voldoende voor de bevolking en de protesten gingen door. Op 10 februari 2011 dacht de hele wereld dat Moebarak alsnog zijn ontslag zou aankondigen. Groot was echter de verbazing toen hij opnieuw zei dat hij president blijft tot september. Dit bracht veel woede teweeg bij de Egyptische bevolking. Het leger heeft na deze verklaring van Moebarak verklaard garant te staan voor de hervormingen van Moebarak. Ze eisen wel dat de demonstranten stoppen met demonstreren en naar huis gaan. Hier wordt geen gehoor aan gegeven.

In de loop van de 11de februari 2011 vertrok Mubarak met zijn familie naar de badplaats Sharm el-Sheikh waar de familie een vakantiehuis bezit. In de namiddag van 11 februari 2011 kondigde vicepresident Omar Suleiman aan dat Mubarak de macht heeft overgedragen aan de militaire top.

Mediabestanden

Zie de categorie Hosni Mubarak van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.