Neusamandel: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Versie 34085108 van Richardkiwi (overleg) ongedaan gemaakt.
Richardw (overleg | bijdragen)
ze verdwijnen niet (volgens de bron), en "dé oplossing" staat er al helemaal niet in.
Regel 1: Regel 1:
[[Bestand:Gray994-adenoid.png|miniatuur|Farynxtonsil, neusamandel of adenoïd op de overgang van neus en keel]]
[[Bestand:Gray994-adenoid.png|miniatuur|Farynxtonsil, neusamandel of adenoïd op de overgang van neus en keel]]
De '''farynxtonsil, neusamandel''' of '''adenoïd''' bevindt zich aan de achterzijde van de neus-keelholte. De neusamandel speelt evenals de [[keelamandel]]en (tonsillen) een rol in het immuunsysteem. Vanwege de ligging is de neusamandel een van de eerste delen van het [[lymfevatenstelsel]] dat in aanraking komt met [[infectie|infecterende]] [[bacterie|bacteriën]]. Omdat jonge kinderen relatief weinig antistoffen hebben ontwikkeld zal de neusamandel makkelijk ontstoken raken. Met het vorderen van de leeftijd is dit doorgaans steeds minder het geval.
De '''farynxtonsil, neusamandel''' of '''adenoïd''' bevindt zich aan de achterzijde van de neus-keelholte. De neusamandel speelt, evenals de [[keelamandel]]en (tonsillen), een rol in het [[immuunsysteem]], met name bij jonge kinderen. Vanaf een leeftijd van ongeveer acht jaar neemt de grootte van de neusamandel af.


Vanwege de ligging is de neusamandel een van de eerste delen van het [[lymfevatenstelsel]] die in aanraking komen met [[infectie|infecterende]] [[bacterie|bacteriën]]. Als er meer bacteriën binnenkomen dan de neus- en keelamandelen aankunnen, kunnen de amandelen ontstoken raken. Ze zijn dan rood en opgezwollen en kunnen ziekteverschijnselen veroorzaken. Afhankelijk van de aard, de ernst en de frequentie van de klachten kan dan overgegaan worden tot het [[chirurgie|chirurgisch]] verwijderen van het verdikte gedeelte van de neusamandel (''[[adenotomie]]'') en/of de keelamandelen (''[[tonsillectomie]]'').
De neusamandel heeft als functie allerlei bacteriën en virussen te bestrijden die door de neus- en keelholte naar binnen komen. Soms worden deze bacterien of virussen echter onvoldoende vernietigd en raken de amandelen zelf ontstoken. De amandelen zijn dan rood en opgezwollen en worden dan zelf de oorzaak van ziekteverschijnselen. Hun nuttige functie is dan verdwenen en vaak is het verwijderen van de neusamandel dé oplossing tegen oorontsteking, verstopte neus- en voorhoofdholtes en verkoudheid.<ref>[http://www.kno.nl/publiek/voorlichting/amandel_kind Wat zijn 'de amandelen' en wat is hun functie?], [[KNO.NL]]</ref>


{{Appendix|Bron|2=
Het [[heelkunde|chirurgisch]] verwijderen van de neusamandel heet [[adenotomie]]. Deze ingreep gebeurt veelal bij kleinere kinderen en is een zogeheten dagbehandeling.
* [http://www.kno.nl/publiek/voorlichting/amandel_kind Wat zijn 'de amandelen' en wat is hun functie?], Nederlandse Vereniging voor Keel-Neus-Oorheelkunde en Heelkunde van het Hoofd-Halsgebied
Op latere leeftijd zal de neusamandel van zelf verdwijnen.
}}

{{Appendix|Referenties}}


[[Categorie:Anatomie]]
[[Categorie:Anatomie]]

Versie van 22 jan 2013 13:32

Farynxtonsil, neusamandel of adenoïd op de overgang van neus en keel

De farynxtonsil, neusamandel of adenoïd bevindt zich aan de achterzijde van de neus-keelholte. De neusamandel speelt, evenals de keelamandelen (tonsillen), een rol in het immuunsysteem, met name bij jonge kinderen. Vanaf een leeftijd van ongeveer acht jaar neemt de grootte van de neusamandel af.

Vanwege de ligging is de neusamandel een van de eerste delen van het lymfevatenstelsel die in aanraking komen met infecterende bacteriën. Als er meer bacteriën binnenkomen dan de neus- en keelamandelen aankunnen, kunnen de amandelen ontstoken raken. Ze zijn dan rood en opgezwollen en kunnen ziekteverschijnselen veroorzaken. Afhankelijk van de aard, de ernst en de frequentie van de klachten kan dan overgegaan worden tot het chirurgisch verwijderen van het verdikte gedeelte van de neusamandel (adenotomie) en/of de keelamandelen (tonsillectomie).