Viola da gamba: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
k Wieland is géén Ollander! |
||
| Regel 24: | Regel 24: | ||
Ook de [[viola d'amore]] is een afstammeling van de violi da gamba (meervoud van viola da gamba). |
Ook de [[viola d'amore]] is een afstammeling van de violi da gamba (meervoud van viola da gamba). |
||
Bekende Nederlandse gambisten zijn [[Mieneke van der Velden]], [[Jan Goorissen]] en [[Ralph Rousseau]]. In België [[Piet Stryckers]]. Andere bekende gambisten zijn o.a. [[Jordi Savall]], [[Paolo Pandolfo |
Bekende Nederlandse gambisten zijn [[Mieneke van der Velden]], [[Jan Goorissen]] en [[Ralph Rousseau]]. In België [[Wieland Kuijken]] en [[Piet Stryckers]]. Andere bekende gambisten zijn o.a. [[Jordi Savall]], [[Paolo Pandolfo]], [[Helle Perl]] en [[Jonathan Dunford]]. |
||
De viola da gamba komt uitgebreid aan bod in de Franse film [[Tous les matins du monde]] uit 1991. |
De viola da gamba komt uitgebreid aan bod in de Franse film [[Tous les matins du monde]] uit 1991. |
||
Versie van 28 apr 2013 16:20
| Viola da gamba | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Verschillende maten viola da gamba's
| ||||
| Classificatie | ||||
| Gerelateerde instrumenten | ||||
| vedel, viola d'amore, octobas | ||||
| Meer artikelen | ||||
| fretten | ||||
| ||||
De viola da gamba (Italiaans voor beenviool) is een familie van strijkinstrumenten die haar oorsprong heeft in de gitaar, meerbepaald de vihuela de arco. Het instrument verkreeg zijn huidige vorm in de 16e eeuw. Met name in Engeland waren in de 16e en 17e eeuw gambaconsorten (ensembles van verschillende gamba's) populair.
De gamba heeft zes snaren, gestemd als volgt van hoog naar laag: re la mi do sol re Een zevende snaar(la) werd toegevoegd door Monsieur de Sainte-Colombe, deze liet een gevoeliger speelwijze toe. Het is niet ongebruikelijk om deze stemming aan te passen; met name in de tabulatuurtraditie is het soms noodzakelijk om een of meerdere snaren te herstemmen.[bron?]
Grotere gamba's worden tussen de benen geklemd. Hieruit heeft zich later de cello ontwikkeld. Een belangrijk verschil is dat de cello geen bundes heeft, dit zijn een soort verplaatsbare fretten en dat de gamba onderhands, en de cello bovenhands wordt gestreken. Deze techniek is ook in andere culturen de meest gebruikte strijkhouding zoals de Iraanse Kemanche.
Het corpus (klankkast) van de contrabas heeft dezelfde vorm, toch is deze geen familie van de gamba.[bron?]
Ook de viola d'amore is een afstammeling van de violi da gamba (meervoud van viola da gamba).
Bekende Nederlandse gambisten zijn Mieneke van der Velden, Jan Goorissen en Ralph Rousseau. In België Wieland Kuijken en Piet Stryckers. Andere bekende gambisten zijn o.a. Jordi Savall, Paolo Pandolfo, Helle Perl en Jonathan Dunford.
De viola da gamba komt uitgebreid aan bod in de Franse film Tous les matins du monde uit 1991.
