Gastro-oesofageale reflux: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 11: | Regel 11: | ||
| MeshID = D005764 |
| MeshID = D005764 |
||
}} |
}} |
||
'''Oesofagale reflux''' is het verschijnsel van (periodiek) terugvloeien van [[maagzuur]] in de [[slokdarm]] (oesofagus). Een andere benaming is brandend maagzuur. |
'''Oesofagale reflux''' is het verschijnsel van (periodiek) terugvloeien van [[maagzuur]] in de [[slokdarm]] (oesofagus). Een andere benaming is '''brandend maagzuur'''. |
||
Hoewel oesofagale reflux bij gezonde personen ook kan voorkomen, kan het problematisch worden als er klachten door ontstaan of als er schade optreedt aan het slijmvlies van de slokdarm. De oorzaak ligt meestal in het feit dat de afsluiting aan de onderkant van de slokdarm net boven de maag (LES, lower esophageal sphincter) niet goed (meer) werkt. (Hoewel hier geen echte [[kringspier]] aanwezig is hoort er wel een functionele afsluiting te bestaan). Ook een [[middenrifsbreuk]] (''[[hernia diaphragmatica]]'') kan aan reflux ten grondslag liggen. Bij mensen met een [[ |
Hoewel oesofagale reflux bij gezonde personen ook kan voorkomen, kan het problematisch worden als er klachten door ontstaan of als er schade optreedt aan het slijmvlies van de slokdarm. De oorzaak ligt meestal in het feit dat de afsluiting aan de onderkant van de slokdarm net boven de maag (LES, lower esophageal sphincter) niet goed (meer) werkt. (Hoewel hier geen echte [[Sluitspier|kringspier]] aanwezig is hoort er wel een functionele afsluiting te bestaan). Ook een [[middenrifsbreuk]] (''[[hernia diaphragmatica]]'') kan aan reflux ten grondslag liggen. Bij mensen met een [[Mentale retardatie|verstandelijke beperking]] komt oesofagale reflux vaak voor; bij een [[Intelligentiemeting|IQ]] beneden de 50 heeft wel 52% er last van; als er ernstige bijkomende beperkingen zijn wordt dit 70% of nog hoger. |
||
Het gevolg van veelvuldige reflux kan leiden tot een slokdarmontsteking ([[Refluxoesofagitis|oesofagitis]]) wat onbehandeld soms kan leiden tot littekens en vernauwing ([[stenose]]) en soms ook tot intestinale [[metaplasie]] van het slijmvlies van het onderste deel van de slokdarm. Als dit optreedt noemen we dit een [[ |
Het gevolg van veelvuldige reflux kan leiden tot een slokdarmontsteking ([[Refluxoesofagitis|oesofagitis]]) wat onbehandeld soms kan leiden tot littekens en vernauwing ([[stenose]]) en soms ook tot intestinale [[metaplasie]] van het slijmvlies van het onderste deel van de slokdarm. Als dit optreedt noemen we dit een [[Barrettoesofagus]]. Deze laatste toestand kan soms leiden tot een [[adenocarcinoom]] van de slokdarm. Bij dergelijke patiënten wordt dan ook regelmatig een [[gastroscopie|scopie]] aanbevolen om een dergelijke ontaarding vroegtijdig te ontdekken. |
||
Indien reflux wordt vermoed, kan een slokdarmspiegeling ([[gastroscopie]]) worden verricht om te kijken of er door het maagzuur veroorzaakte schade is aan de slokdarm. Bij verdachte afwijkingen aan het slokdarmslijmvlies worden vaak kleine stukjes slokdarmweefsel weggenomen (biopten) om de eventuele graad van de slokdarm verandering [[metaplasie]] vast te stellen en maligniteit op te sporen. Soms verricht men een slokdarmdrukmeting (manometrie), vaak gecombineerd met een 24-uurszuurmeting van de slokdarm waarbij de hoeveelheid zuur die in de slokdarm komt wordt gemeten en er gekeken kan worden of deze momenten samenhangen met momenten tijdens de meting dat er klachten optreden <ref>A.J. Bredenoord, J. Tack en A.J.P.M. Smout (2009): Functiestoornissen van het maagdarmkanaal, BSL, Houten</ref>. Belangrijk is dat dit zonder zuurremmende medicijnen gebeurt anders kan een vertekend beeld ontstaan. Bij een deel van de patiënten met klachten worden er geen afwijkingen gezien of gemeten tijdens de onderzoeken. |
Indien reflux wordt vermoed, kan een slokdarmspiegeling ([[gastroscopie]]) worden verricht om te kijken of er door het maagzuur veroorzaakte schade is aan de slokdarm. Bij verdachte afwijkingen aan het slokdarmslijmvlies worden vaak kleine stukjes slokdarmweefsel weggenomen (biopten) om de eventuele graad van de slokdarm verandering [[metaplasie]] vast te stellen en maligniteit op te sporen. Soms verricht men een slokdarmdrukmeting (manometrie), vaak gecombineerd met een 24-uurszuurmeting van de slokdarm waarbij de hoeveelheid zuur die in de slokdarm komt wordt gemeten en er gekeken kan worden of deze momenten samenhangen met momenten tijdens de meting dat er klachten optreden <ref>A.J. Bredenoord, J. Tack en A.J.P.M. Smout (2009): Functiestoornissen van het maagdarmkanaal, BSL, Houten</ref>. Belangrijk is dat dit zonder zuurremmende medicijnen gebeurt anders kan een vertekend beeld ontstaan. Bij een deel van de patiënten met klachten worden er geen afwijkingen gezien of gemeten tijdens de onderzoeken. |
||
| Regel 21: | Regel 21: | ||
[[File:Doorsnede-Nissen wiki.jpg|thumb|right|Een doorsnede klassieke fundoplicatie volgens Nissen]] |
[[File:Doorsnede-Nissen wiki.jpg|thumb|right|Een doorsnede klassieke fundoplicatie volgens Nissen]] |
||
[[File:Watercolour of the Nissen-method.jpg|thumb|right|Een klassieke fundoplicatie volgens Nissen]] |
[[File:Watercolour of the Nissen-method.jpg|thumb|right|Een klassieke fundoplicatie volgens Nissen]] |
||
Veruit het grootste deel van de patiënten kan behandeld worden met medicijnen die de maagzuurproductie stilleggen, zoals [[protonpompremmer]]s en [[H2- |
Veruit het grootste deel van de patiënten kan behandeld worden met medicijnen die de maagzuurproductie stilleggen, zoals [[protonpompremmer]]s en [[H2-receptorantagonist|H2-antagonisten]], of het zuur binden. Zuurbinders (antacida) zijn aangeraden bij lichte klachten en dan vooral producten met algeldraat en magnesiumhydroxide als werkzame stoffen. Refluxklachten komen zeer veel voor: [[Zuurremmer|maagzuurremmer]]s vormen van alle geneesmiddelen een van de grootste kostenposten in Nederland. |
||
In ernstige gevallen van de ziekte kan een chirugische ingreep worden toegepast, een zogeheten fundoplicatie (vouwen van de ''fundus gastricus'', de koepel van de maag). De klassieke methode is de fundoplicatie volgens Nissen, waarbij middels een gewone, open operatie de koepel 360 graden om de slokdarm gevouwen wordt<ref name=nissen>{{cite journal |author=R. Nissen |title=Eine einfache Operation zur Beeinflussung der Refluxoesophagitis |language=German |journal=Schweizerische medizinische Wochenschrift |volume=86 |issue=Suppl 20 |pages=590–2 |year=1956 |pmid=13337262}}</ref>. Er bestaan verschillende variaties op deze methode, zoals de fundoplicatie volgens Toupet <ref>[http://www.refluxziekte.nl/patienteninformatie-bij-toupet-fundoplicatie fundoplicatie] Patiënteninformatie bij fundoplicatie volgens Toupet op www.refluxziekte.nl</ref>, waarbij de koepel niet helemaal om de slokdarm wordt gevouwen, maar alleen langs de achterkant<ref name=davis>{{cite journal|author=C.S. Davis, A. Baldea, J.R. Johns, R.J. Joehl en P.M. Fisichella |title=The Evolution and Long-Term Results of Laparoscopic Antireflux Surgery for the Treatment of Gastroesophageal Reflux Disease |journal=JSLS |year=2010 |volume=14 |pages=332-341 |doi=10.4293/108680810X12924466007007}}</ref>. Tegenwoordig wordt deze ingreep meestal [[Laparoscopie|laparoscopisch]] uitgevoerd <ref name=davis/>. Recent zijn ook klinische studies uitgevoerd met een methode waarbij de gehele operatie via de mond en de slokdarm wordt uitgevoerd <ref name=Bell>{{cite journal| author=R.C.W. Bell en K.D. Freeman |title=Clinical and pH-metric outcomes of transoral esophagogastric fundoplication for the treatment of gastroesophageal reflux disease |journal=Surgical Endoscopy |volume=25 |pages=387–2399 |doi=10.1007/s00464-010-1528-6}}</ref>. Dit gebeurt met een gespecialiseerd apparaat dat van binnenuit de maagkoepel omvouwt en tegelijk aan de slokdarm hecht. |
In ernstige gevallen van de ziekte kan een chirugische ingreep worden toegepast, een zogeheten fundoplicatie (vouwen van de ''fundus gastricus'', de koepel van de maag). De klassieke methode is de fundoplicatie volgens Nissen, waarbij middels een gewone, open operatie de koepel 360 graden om de slokdarm gevouwen wordt<ref name=nissen>{{cite journal |author=R. Nissen |title=Eine einfache Operation zur Beeinflussung der Refluxoesophagitis |language=German |journal=Schweizerische medizinische Wochenschrift |volume=86 |issue=Suppl 20 |pages=590–2 |year=1956 |pmid=13337262}}</ref>. Er bestaan verschillende variaties op deze methode, zoals de fundoplicatie volgens Toupet <ref>[http://www.refluxziekte.nl/patienteninformatie-bij-toupet-fundoplicatie fundoplicatie] Patiënteninformatie bij fundoplicatie volgens Toupet op www.refluxziekte.nl</ref>, waarbij de koepel niet helemaal om de slokdarm wordt gevouwen, maar alleen langs de achterkant<ref name=davis>{{cite journal|author=C.S. Davis, A. Baldea, J.R. Johns, R.J. Joehl en P.M. Fisichella |title=The Evolution and Long-Term Results of Laparoscopic Antireflux Surgery for the Treatment of Gastroesophageal Reflux Disease |journal=JSLS |year=2010 |volume=14 |pages=332-341 |doi=10.4293/108680810X12924466007007}}</ref>. Tegenwoordig wordt deze ingreep meestal [[Laparoscopie|laparoscopisch]] uitgevoerd <ref name=davis/>. Recent zijn ook klinische studies uitgevoerd met een methode waarbij de gehele operatie via de mond en de slokdarm wordt uitgevoerd <ref name=Bell>{{cite journal| author=R.C.W. Bell en K.D. Freeman |title=Clinical and pH-metric outcomes of transoral esophagogastric fundoplication for the treatment of gastroesophageal reflux disease |journal=Surgical Endoscopy |volume=25 |pages=387–2399 |doi=10.1007/s00464-010-1528-6}}</ref>. Dit gebeurt met een gespecialiseerd apparaat dat van binnenuit de maagkoepel omvouwt en tegelijk aan de slokdarm hecht. |
||
| Regel 31: | Regel 31: | ||
== Verschijnselen == |
== Verschijnselen == |
||
De bekendste verschijnselen zijn brandend maagzuur, pijn achter het borstbeen en slikproblemen. In sommige gevallen ontstaan er zweren op het ontstoken deel van de [[slokdarm]], en deze leiden dan weer tot bloedverlies. Het bloed komt via de maag in de darmen en komt uiteindelijk in de ontlasting terecht. Soms zijn de bloedingen zo erg, dat er vers bloed wordt opgebraakt. |
De bekendste verschijnselen zijn brandend maagzuur, pijn achter het borstbeen en slikproblemen. In sommige gevallen ontstaan er zweren op het ontstoken deel van de [[slokdarm]], en deze leiden dan weer tot bloedverlies. Het bloed komt via de maag in de darmen en komt uiteindelijk in de ontlasting terecht. Soms zijn de bloedingen zo erg, dat er vers bloed wordt opgebraakt. Andere verschijnselen zijn een brandende keel en hoesten. |
||
Andere verschijnselen zijn een brandende keel en hoesten. |
|||
== |
==Externe link == |
||
| ⚫ | |||
{{References}} |
|||
{{Appendix}} |
|||
==Externe links == |
|||
| ⚫ | |||
[[Categorie:Slokdarmaandoening]] |
[[Categorie:Slokdarmaandoening]] |
||
Versie van 28 nov 2013 18:04
|
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht. Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts. |
| Oesofagale reflux | ||||
|---|---|---|---|---|
| Coderingen | ||||
| ICD-10 | K21 | |||
| ICD-9 | 530.81 | |||
| OMIM | 109350 | |||
| DiseasesDB | 23596 | |||
| eMedicine | med/857ped/1177 radio/300 | |||
| MeSH | D005764 | |||
| ||||
Oesofagale reflux is het verschijnsel van (periodiek) terugvloeien van maagzuur in de slokdarm (oesofagus). Een andere benaming is brandend maagzuur.
Hoewel oesofagale reflux bij gezonde personen ook kan voorkomen, kan het problematisch worden als er klachten door ontstaan of als er schade optreedt aan het slijmvlies van de slokdarm. De oorzaak ligt meestal in het feit dat de afsluiting aan de onderkant van de slokdarm net boven de maag (LES, lower esophageal sphincter) niet goed (meer) werkt. (Hoewel hier geen echte kringspier aanwezig is hoort er wel een functionele afsluiting te bestaan). Ook een middenrifsbreuk (hernia diaphragmatica) kan aan reflux ten grondslag liggen. Bij mensen met een verstandelijke beperking komt oesofagale reflux vaak voor; bij een IQ beneden de 50 heeft wel 52% er last van; als er ernstige bijkomende beperkingen zijn wordt dit 70% of nog hoger.
Het gevolg van veelvuldige reflux kan leiden tot een slokdarmontsteking (oesofagitis) wat onbehandeld soms kan leiden tot littekens en vernauwing (stenose) en soms ook tot intestinale metaplasie van het slijmvlies van het onderste deel van de slokdarm. Als dit optreedt noemen we dit een Barrettoesofagus. Deze laatste toestand kan soms leiden tot een adenocarcinoom van de slokdarm. Bij dergelijke patiënten wordt dan ook regelmatig een scopie aanbevolen om een dergelijke ontaarding vroegtijdig te ontdekken. Indien reflux wordt vermoed, kan een slokdarmspiegeling (gastroscopie) worden verricht om te kijken of er door het maagzuur veroorzaakte schade is aan de slokdarm. Bij verdachte afwijkingen aan het slokdarmslijmvlies worden vaak kleine stukjes slokdarmweefsel weggenomen (biopten) om de eventuele graad van de slokdarm verandering metaplasie vast te stellen en maligniteit op te sporen. Soms verricht men een slokdarmdrukmeting (manometrie), vaak gecombineerd met een 24-uurszuurmeting van de slokdarm waarbij de hoeveelheid zuur die in de slokdarm komt wordt gemeten en er gekeken kan worden of deze momenten samenhangen met momenten tijdens de meting dat er klachten optreden [1]. Belangrijk is dat dit zonder zuurremmende medicijnen gebeurt anders kan een vertekend beeld ontstaan. Bij een deel van de patiënten met klachten worden er geen afwijkingen gezien of gemeten tijdens de onderzoeken.
Behandeling
Veruit het grootste deel van de patiënten kan behandeld worden met medicijnen die de maagzuurproductie stilleggen, zoals protonpompremmers en H2-antagonisten, of het zuur binden. Zuurbinders (antacida) zijn aangeraden bij lichte klachten en dan vooral producten met algeldraat en magnesiumhydroxide als werkzame stoffen. Refluxklachten komen zeer veel voor: maagzuurremmers vormen van alle geneesmiddelen een van de grootste kostenposten in Nederland.
In ernstige gevallen van de ziekte kan een chirugische ingreep worden toegepast, een zogeheten fundoplicatie (vouwen van de fundus gastricus, de koepel van de maag). De klassieke methode is de fundoplicatie volgens Nissen, waarbij middels een gewone, open operatie de koepel 360 graden om de slokdarm gevouwen wordt[2]. Er bestaan verschillende variaties op deze methode, zoals de fundoplicatie volgens Toupet [3], waarbij de koepel niet helemaal om de slokdarm wordt gevouwen, maar alleen langs de achterkant[4]. Tegenwoordig wordt deze ingreep meestal laparoscopisch uitgevoerd [4]. Recent zijn ook klinische studies uitgevoerd met een methode waarbij de gehele operatie via de mond en de slokdarm wordt uitgevoerd [5]. Dit gebeurt met een gespecialiseerd apparaat dat van binnenuit de maagkoepel omvouwt en tegelijk aan de slokdarm hecht.
Fundoplicatie is een goede behandelingskeuze voor patiënten die niet goed geholpen zijn met zuurremmende medicijnen, het is echter belangrijk dat deze operatie wordt verricht door een chirurg met veel ervaring hierin. Veruit het grootste deel van de patiënten reageert echter wel goed op zuurremmende medicatie, en heeft geen operatie nodig.
Baby's
Bij baby's kan in het eerste jaar ook reflux optreden, als de slokdarmspier niet op het juiste moment opent. Zeker bij zuigelingen die liggend drinken kan dit betekenen dat de maaginhoud vrij in- en uit de slokdarm kan stromen. Dat geeft zeker bij het drinken een pijnlijke irritatie.
Verschijnselen
De bekendste verschijnselen zijn brandend maagzuur, pijn achter het borstbeen en slikproblemen. In sommige gevallen ontstaan er zweren op het ontstoken deel van de slokdarm, en deze leiden dan weer tot bloedverlies. Het bloed komt via de maag in de darmen en komt uiteindelijk in de ontlasting terecht. Soms zijn de bloedingen zo erg, dat er vers bloed wordt opgebraakt. Andere verschijnselen zijn een brandende keel en hoesten.
Externe link
Bronnen, noten en/of referenties
|