Bob Maes: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
AGL (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Queeste (overleg | bijdragen)
eresenator en regeringsdeelname VU
Regel 32: Regel 32:
Tijdens zijn jeugd werd hij lid van het [[Vlaamsch Nationaal Verbond|VNV]] en de [[Nationaal-Socialistische Jeugd Vlaanderen]]. In september 1944 gaf hij zichzelf aan bij de politie waarna hij een jaar in [[Voorarrest|voorhechtenis]] zat. Maes werd niet veroordeeld, maar verloor wel zijn burgerrechten voor een periode van twintig jaar.
Tijdens zijn jeugd werd hij lid van het [[Vlaamsch Nationaal Verbond|VNV]] en de [[Nationaal-Socialistische Jeugd Vlaanderen]]. In september 1944 gaf hij zichzelf aan bij de politie waarna hij een jaar in [[Voorarrest|voorhechtenis]] zat. Maes werd niet veroordeeld, maar verloor wel zijn burgerrechten voor een periode van twintig jaar.


In 1950 richtte hij de [[Vlaamse Militanten Orde|Vlaamse Militanten Organisatie]] op. In 1951 trad hij toe tot de [[Vlaamse Concentratie (partij)|Vlaamse Concentratie]]. In 1954 maakte hij de overstap naar de pas opgerichte [[Volksunie]]. Hij werd er lid van de partijraad en het partijbestuur. Van 1965 tot 1995 was hij provinciaal voorzitter voor de provincie [[Brabant (provincie)|Brabant]]. In 1971 ontbond hij de VMO. Bij de parlementsverkiezingen van datzelfde jaar werd Maes, die al eerder voor de VU kandidaat was, van op de tweede plaats rechtstreeks verkozen tot [[rechtstreeks verkozen senator|senator]] voor [[Brussel-Halle-Vilvoorde]]. Hij bleef zetelen in de [[Senaat (België)|Senaat]] tot 1985. Van 1972 tot 1986 zetelde hij ook in de Zaventemse [[gemeenteraad]].
In 1950 richtte hij de [[Vlaamse Militanten Orde|Vlaamse Militanten Organisatie]] op. In 1951 trad hij toe tot de [[Vlaamse Concentratie (partij)|Vlaamse Concentratie]]. In 1954 maakte hij de overstap naar de pas opgerichte [[Volksunie]]. Hij werd er lid van de partijraad en het partijbestuur. Van 1965 tot 1995 was hij provinciaal voorzitter voor de provincie [[Brabant (provincie)|Brabant]]. In 1971 ontbond hij de VMO. Bij de parlementsverkiezingen van datzelfde jaar werd Maes, die al eerder voor de VU kandidaat was, van op de tweede plaats rechtstreeks verkozen tot [[rechtstreeks verkozen senator|senator]] voor [[Brussel-Halle-Vilvoorde]]. Hij bleef zetelen in de [[Senaat (België)|Senaat]] tot 1985. Sinds 13 oktober 1985 is hij eresenator.<ref>[http://www.vlaamsparlement.be/Proteus5/showBioLex.action?id=2447 Politieke loopbaan op de website van het Vlaams Parlement]</ref> Van 1972 tot 1986 zetelde hij ook in de Zaventemse [[gemeenteraad]].


Hij was een fel tegenstander van het [[Egmontpact]] en werd gevraagd over te lopen naar de splinterpartijen [[Vlaamse Volkspartij|VVP]] en [[Vlaams Nationale Partij|VNP]] (die later [[Fusie|fuseerden]] tot het [[Vlaams Blok]]), maar weigerde telkens. Na de ontbinding van de Volksunie koos hij voor [[Nieuw-Vlaamse Alliantie|N-VA]]. Voor deze partij werd zijn dochter [[Lieve Maes]] [[senaat (België)|senator]] en [[Vlaams Parlement|Vlaams volksvertegenwoordiger]].
Toen Maes verkozen was als senator zetelde zijn partij, de Volksunie, in twee opeenvolgende regeringen: de [[regering-Tindemans II]] en de [[regering-Vanden Boeynants II]] (beide regeringen werden gevormd door de [[Christen-Democratisch en Vlaams|CVP]]/[[Centre démocrate humaniste|PSC]], de [[Belgische Socialistische Partij|BSP]]/[[Parti Socialiste (België)|PS]], het [[FDF]] en de [[Volksunie]]). Bob Maes was een fel tegenstander van het [[Egmontpact]] en werd gevraagd over te lopen naar de splinterpartijen [[Vlaamse Volkspartij|VVP]] en [[Vlaams Nationale Partij|VNP]] (die later [[Fusie|fuseerden]] tot het [[Vlaams Blok]]), maar weigerde telkens. Na de ontbinding van de Volksunie koos hij voor [[Nieuw-Vlaamse Alliantie|N-VA]]. Voor deze partij werd zijn dochter [[Lieve Maes]] [[senaat (België)|senator]] en [[Vlaams Parlement|Vlaams volksvertegenwoordiger]].

{{Appendix}}


{{DEFAULTSORT:Maes, Bob}}
{{DEFAULTSORT:Maes, Bob}}

Versie van 17 okt 2014 20:47

Bob Maes
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemeen
Volledige naam Robert F. Maes
Geboren Zaventem, 22 oktober 1924
Regio Vlag Vlaanderen Vlaanderen
Land Vlag van België België
Functie Politicus
Partij ?-1941 VNV
1941-1944 Eenheidsbeweging-VNV
1951-1954 VC
1956-1998 VU
1998-2001 VU-iD21
2001-heden N-VA
Functies
1950-1971 Leider VMO
? Lid Partijbestuur VU
1965-1995 Provinciaal voorzitter VU Brabant
1971-1985 Senator
1972-1986 Gemeenteraadslid Zaventem
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Robert F. (Bob) Maes (Zaventem, 22 oktober 1924) is een Vlaamsgezind Belgisch politicus en gewezen VU-senator.

Levensloop

Tijdens zijn jeugd werd hij lid van het VNV en de Nationaal-Socialistische Jeugd Vlaanderen. In september 1944 gaf hij zichzelf aan bij de politie waarna hij een jaar in voorhechtenis zat. Maes werd niet veroordeeld, maar verloor wel zijn burgerrechten voor een periode van twintig jaar.

In 1950 richtte hij de Vlaamse Militanten Organisatie op. In 1951 trad hij toe tot de Vlaamse Concentratie. In 1954 maakte hij de overstap naar de pas opgerichte Volksunie. Hij werd er lid van de partijraad en het partijbestuur. Van 1965 tot 1995 was hij provinciaal voorzitter voor de provincie Brabant. In 1971 ontbond hij de VMO. Bij de parlementsverkiezingen van datzelfde jaar werd Maes, die al eerder voor de VU kandidaat was, van op de tweede plaats rechtstreeks verkozen tot senator voor Brussel-Halle-Vilvoorde. Hij bleef zetelen in de Senaat tot 1985. Sinds 13 oktober 1985 is hij eresenator.[1] Van 1972 tot 1986 zetelde hij ook in de Zaventemse gemeenteraad.

Toen Maes verkozen was als senator zetelde zijn partij, de Volksunie, in twee opeenvolgende regeringen: de regering-Tindemans II en de regering-Vanden Boeynants II (beide regeringen werden gevormd door de CVP/PSC, de BSP/PS, het FDF en de Volksunie). Bob Maes was een fel tegenstander van het Egmontpact en werd gevraagd over te lopen naar de splinterpartijen VVP en VNP (die later fuseerden tot het Vlaams Blok), maar weigerde telkens. Na de ontbinding van de Volksunie koos hij voor N-VA. Voor deze partij werd zijn dochter Lieve Maes senator en Vlaams volksvertegenwoordiger.