Vazal: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

In de regel

Versie van 14 feb 2015 17:50

Een vazal is een getrouwe van een koning, hoge edele of geestelijke in de middeleeuwen. Wanneer hij beleend wordt door zijn overste is hij een leenman. Dit gebruik begon onder de Karolingische koningen. Deze hoopten met de belening een groep loyale edelen tot hun beschikking te hebben.

Herkomst

Het woord vazal (Oudfr. vassal, middeleeuws Lat. vassallus of vassus) stamt van het Keltisch woord: gwasawl = dienend, respectievelijk gwas = man of leenman. Een vazal gaf zijn vrije status en bezit op aan een leenheer die hem in ruil veiligheid en werk (eventueel een ambt op zijn landgoed) aanbood. De vazal verplichtte zich tot het vervullen van herendienst en de afdracht van een deel van de oogst als hij boer was (of bleef) op het leen.

@@ Regel 1: / Regel 1: @@
 {{Gesproken Wikipedia klein|Nl-Vazal-article.ogg|4157044}}
-Een '''vazal''' is een getrouwe van een koning, hoge edele of geestelijke in de middeleeuwen. Wanneer hij beleend wordt door zijn overste is hij een [[leenman]]. Dit gebruik begon onder de [[Karolingen|Karolingische]] koningen. Deze hoopten met de belening een groep loyale edelen tot hun beschikking te hebben.
+Een '''vazal''' is een getrouwe van een koning, hoge edele of geestelijke in de [[middeleeuwen]]. Wanneer hij beleend wordt door zijn overste is hij een [[leenman]]. Dit gebruik begon onder de [[Karolingen|Karolingische]] koningen. Deze hoopten met de belening een groep loyale edelen tot hun beschikking te hebben.
 ==Herkomst==