Steelgitaar: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 16: Regel 16:
In het algemeen wordt de toonhoogte verhoogd door de snaren met een staaf in te korten. Deze speelstaaf wordt ook [[Slide (gitaar-accessoire)|slide]], steelbar of playbar genoemd. De kenmerkende glijdende toonverbinding die de speelstaaf veroorzaakt, wordt ''glissando'' genoemd.
In het algemeen wordt de toonhoogte verhoogd door de snaren met een staaf in te korten. Deze speelstaaf wordt ook [[Slide (gitaar-accessoire)|slide]], steelbar of playbar genoemd. De kenmerkende glijdende toonverbinding die de speelstaaf veroorzaakt, wordt ''glissando'' genoemd.


Er bestaan zowel akoestische als elektrische steelgitaren; de elektrische variant staat vaak op pootjes. Er zijn steelgitaren met en zonder [[fret]]ten. Anders dan bij een gewone gitaar drukken de snaren niet op de gitaarhals. Om dit te voorkomen liggen de snaren hoger boven de hals dan bij een gewone gitaar, met uitzondering van de slidegitaar of bottleneckgitaar.
Er bestaan zowel akoestische als elektrische steelgitaren; de variant op pootjes is meestal elektrisch. Er zijn steelgitaren met en zonder [[fret]]ten. Anders dan bij een gewone gitaar drukken de snaren niet op de gitaarhals. Om dit te voorkomen liggen de snaren hoger boven de hals dan bij een gewone gitaar, met uitzondering van de slidegitaar of bottleneckgitaar.


== Varianten ==
== Varianten ==

Versie van 20 okt 2015 17:00

Steelgitaar
Links: resonator-gitaar
Rechts: lap-steelgitaar
Achter: pedal-steelgitaar
Portaal  Portaalicoon   Muziek
Stijl op de schoot (lap)

Een steelgitaar is een snaarinstrument dat horizontaal wordt bespeeld. Het oorspronkelijke model is de Hawaïgitaar en verwijst naar het eiland waar het instrument, cq. de speelstijl werd bedacht. Deze naam wordt tegenwoordig ook nog gebruikt.

In het algemeen wordt de toonhoogte verhoogd door de snaren met een staaf in te korten. Deze speelstaaf wordt ook slide, steelbar of playbar genoemd. De kenmerkende glijdende toonverbinding die de speelstaaf veroorzaakt, wordt glissando genoemd.

Er bestaan zowel akoestische als elektrische steelgitaren; de variant op pootjes is meestal elektrisch. Er zijn steelgitaren met en zonder fretten. Anders dan bij een gewone gitaar drukken de snaren niet op de gitaarhals. Om dit te voorkomen liggen de snaren hoger boven de hals dan bij een gewone gitaar, met uitzondering van de slidegitaar of bottleneckgitaar.

Varianten

Hawaïgitaar
Deze benaming kende de gitaar tijdens de eerste ontwikkelingsfase, en is ook tegenwoordig nog gangbaar. Het instrument maakt ook tegenwoordig vaak nog deel uit van Hawaïaanse muziek.
Lap-steelgitaar
Deze gitaar ligt op de schoot van de bespeler (lap is Engels voor schoot). Geregeld gaat het om de Hawaïgitaar.
Resophonic of dobro-steelgitaar
Dit is een akoestisch type dat vergelijkbaar is met de twee die hierboven genoemd staan. Het verschil wordt gemaakt door inwendig aangebrachte metalen conussen die de geluidsterkte vergroten.
Slidegitaar of bottleneckgitaar
In tegenstelling tot een gewone steelgitaar liggen de snaren van dit type niet of nauwelijks verhoogd boven de gitaarhals.
Pedal-steelguitar
Deze steelgitaar is ook te bedienen met pedalen en soms met kniehefbomen. Hierdoor is een groter aantal akkoorden en akkoordverbindingen mogelijk. Ook zijn meer muziekeffecten mogelijk.
Pedabro
Dit type is een mengeling tussen de pedal- en de resophonic steelgitaar.

Zie ook

Zie de categorie Steelgitaar van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.