Siliconen: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
| Regel 4: | Regel 4: | ||
==Geschiedenis== |
==Geschiedenis== |
||
De eerste organische siliciumverbindingen zijn al in de 19e eeuw door onderzoekers als Friedel, Crafts en Ladenburg gerapporteerd, maar de grote ontwikkeling van deze tak van de chemie begint eigenlijk met Kipping in 1901 die in de 43 jaar daarna de basis legde voor de moderne organosiliciumchemie. Vanaf 1940 was er een snelle ontwikkeling van de organosiloxanen ofwel silicoonpolymeren.<ref>''An Introduction Chemistry Of The Silicones'', {{Aut|Eugene G. Rochow}}, Read Books Ltd, 2013 |
De eerste organische siliciumverbindingen zijn al in de 19e eeuw door onderzoekers als Friedel, Crafts en Ladenburg gerapporteerd, maar de grote ontwikkeling van deze tak van de chemie begint eigenlijk met Kipping in 1901 die in de 43 jaar daarna de basis legde voor de moderne [[organosiliciumchemie]]. Vanaf 1940 was er een snelle ontwikkeling van de organosiloxanen ofwel silicoonpolymeren.<ref>''An Introduction Chemistry Of The Silicones'', {{Aut|Eugene G. Rochow}}, Read Books Ltd, 2013 |
||
ISBN 1446546101, ISBN 9781446546109</ref> |
ISBN 1446546101, ISBN 9781446546109</ref> |
||
Versie van 21 jun 2016 17:52
Siliconen zijn synthetische stoffen met een groot aantal toepassingen. Ze zijn veelal hittebestendig en rubberachtig en worden gebruikt als kit, lijm, smeermiddel, als grondstof voor keukengerei en diverse andere producten.
Geschiedenis
De eerste organische siliciumverbindingen zijn al in de 19e eeuw door onderzoekers als Friedel, Crafts en Ladenburg gerapporteerd, maar de grote ontwikkeling van deze tak van de chemie begint eigenlijk met Kipping in 1901 die in de 43 jaar daarna de basis legde voor de moderne organosiliciumchemie. Vanaf 1940 was er een snelle ontwikkeling van de organosiloxanen ofwel silicoonpolymeren.[1]
Structuur
Siliconen zijn polymeren waarin de keten gevormd wordt door silicium- en zuurstofatomen. Het zuurstofatoom heeft geen vrije bindingen meer, silicium echter wel. Aan het silicium-atoom bevinden zich organische substituenten. De formule van het polymeer kan dan geschreven worden als: [-SiRR1-O]n. De twee organische substituenten aan silicium kunnen gelijk zijn, maar dat hoeft niet. Om die reden wordt de notatie RR1 gebruikt. Veel gebruikte substituenten zijn:
- -CH3 methyl
- -C2H5 ethyl
- -C6H5 fenyl (benzeenring met één H minder)
Eigenschappen
Kenmerkende eigenschappen van siliconen zijn:
- Slechte warmtegeleiding
- Beter bestand tegen hoge en lage temperaturen dan de meeste vergelijkbare stoffen
- Niet of nauwelijks giftig
- Goed bestand tegen inwerking van zuurstof en uv-licht.
Toepassingen
- Smeermiddel
- Siliconenlijm
- Siliconenrubber polydimethylsiloxaan
- siliconen-stopverf ter vervanging van mastiek
- Als implantaat bij borstvergrotingen (zie afbeelding)
- Als steunzool bij beginnende O- of X-benen.
- Siliconenlenzen
- Siliconenolie in bijvoorbeeld cosmetica
- Als materiaal voor een plastic-mal.
- Realdoll
Bronnen, noten en/of referenties
|
