Tineke de Nooij

Tineke de Nooij
Tineke de Nooij
Volledige naam	Christina Hendrika de Nooij
Geboren	27 april 1941
Land	Nederland
Jaren actief	1962 - heden
Website
(en) IMDb-profiel
Portaal    Media

Christina Hendrika (Tineke/Tinus) de Nooij (Baarn, 27 april 1941) is een Nederlandse radio- en televisiepresentatrice. Ze was de eerste vrouwelijke diskjockey in Nederland (Radio Veronica).

Biografie

De Nooijs vader was timmerman/metselaar, haar moeder was secretaresse. In 1946 verhuisde het gezin naar Hilversum, waar haar zusje werd geboren en vader ging werken bij de Nederlandse Radio Unie (NRU). De wijk waar het gezin woonde werd vrijwel uitsluitend bewoond door omroepmedewerkers, wat de keuze voor een beroep voor De Nooij heeft bepaald.

Radiocarrière 1953-1975

Op 12-jarige leeftijd mocht ze voor de AVRO, nadat ze uit 500 kabouters was gekozen, de stationcall inspreken voor het padvindersprogramma Hoort Zegt Het Voort. De Nooij schreef stukjes voor de regionale krant, was telefoniste en belde op 18-jarige leeftijd aan bij de studio van Radio Veronica, in een oude kosterswoning in het centrum van Hilversum. Veronica zond uit vanaf het schip dat buiten de territoriale wateren voor Scheveningen lag. Dat was het begin van een lange Veronica-carrière. In 1960 schreef ze teksten voor de omroepers die daar in dienst waren (Ellen van Eck, Max Groen en Tony Vos). Vanaf 1962 presenteerde ze dagelijks van 10 tot 11 uur in de ochtend Koffietijd met Tineke (tune: At the Georgia Camp meeting van The Swe-Danes).

Eind jaren 60 begon De Nooij met het radioprogramma Parels voor de zwijnen. Dit was een programma vol experimentele, vaak psychedelische muziek, dat later werd overgenomen door Lex Harding toen hij voor vast bij Veronica in de studio kwam werken. Vanaf 1970 had De Nooij in de avonduren haar twee uur durende programma met “eigen” muziek, dat eindigde met Expecting to Fly van Buffalo Springfield. Ze heeft de hele periode met het Veronicaschip meegemaakt, tot 31 augustus 1974. Daarna ging ze werken voor Hilversum 3 en presenteerde ze op de woensdagavond, diverse programma’s in de nacht en regelmatig als invalster de Nationale Hitparade (samen met Frits Spits, Felix Meurders en Alfred Lagarde).

In 1976 startte Hilversum 4, de klassieke zender. Veronica was net aspirant-omroep geworden en kreeg zendtijd op Hilversum 4. Veronicabaas Rob Out herinnerde zich dat Tineke goed Für Elise kon spelen, daarom werd de zender op zondagochtend geopend door Veronica en Tineke.

Televisiewerk

De Nooij deed tevens de tv-regiecursus van negen maanden op de Media Academie Sandbergen en kwam toen in weer dienst van Veronica. Ze maakte diverse documentaires, waaronder Kindje Kopen In Bangkok en twee muziekspecials met het Volendams Operakoor in Wenen (met Marjon Lambriks) en Op de Rijn (met Rudolf Schock).

De Nooij begon met Nederland Muziekland en werkte mee aan Count Down. In 1982 startte ze met middagtelevisie: ze nam haar hond mee van thuis, besprak een sociaal onderwerp, iets luchtigs, iets serieus en de Cats. En altijd alles live. In 1986 was ze een seizoen lang op twee televisiezenders te zien en had een kijkdichtheid van bijna vijf miljoen. Er kwamen beroemde gasten langs, zoals Randy Newman én het was de start voor veel grote namen zoals Gerard Joling, Stéphanie van Monaco en vele anderen.

Tineke was de eerste die live in de middag de keuken in het programma haalde. Er werd gekookt door bekende gasten. De laatste uitzending van haar seizoen voor Veronica, in 1988, kwam vanuit Curaçao. Dat jaar maakte ze de overstap naar TV10, de sterrenzender die Joop van den Ende voor ogen had, maar die geen toestemming kreeg. RTL 4 kreeg die toestemming wel. Tineke startte in die tijd ook haar eigen productiebedrijf TENFOLD.

Bij RTL begon Tineke met uitzenden op zaterdag en zondagmiddag. Weer de keuken met een kok, gezamenlijk eten aan het einde, het glas heffen en proosten op het leven. Er kwamen veel live artiesten en als eerste in Nederland was er aandacht voor dating. Op zaterdagmiddag werden de mensen voorgesteld die op zoek waren naar een partner, op zondagmiddag kon men zien of het wat was geworden.

Tweemaal heeft het hele Tineke-team, samen met de volledige NOS-ploeg, live vanuit Moskou uitgezonden. Die uitzendingen, waar vijftien miljoen mensen naar keken, was voor de Stichting Kinderen van Tsjernobyl, de slachtoffertjes die naar Nederland konden komen voor een leuke vakantie. In 1994 besloot RTL 4 dat Tineke moest stoppen met de zaterdagmiddag en een paranormaal programma moest maken. Twee jaar lang reisde ze de hele wereld over, samen met producer Jan Dorresteyn en regisseur Rinke Rooyens, om onverklaarbare zaken te filmen. Uitspringers als Jomanda, Emile Ratelband, een schilderes uit Brazilië, een helderziende die de euro voorspelde, de man die een half uur onder water kon blijven zitten; ze kwamen allemaal voorbij. Daarna maakte Tineke de serie "Over Leven", een serie over gezondheid, voeding, kleding (de eerste cannabis trui) en therapieën vanuit het Arsenaal in Naarden. Toen stopte het contract bij RTL 4 en koos ze voor een langer verblijf in Zuid-Afrika. Twee keer drie maanden per jaar doorkruiste ze het hele land samen met haar man. Ook organiseerde ze zowel in Nederland als in Zuid-Afrika kunsttentoonstellingen en concerten.

De Nooij zat in 1987 bij Koos Postema in Klasgenoten. Ze speelde in de Ron’s Honeymoon Show, en was de heks Tinus de Toeter in Pompy de Robodoll van Tom Manders Jr. Ze had een gastrol bij Thea en Theo als Tinus Tirol en deed een dansje in de show van Linda de Mol.

Tegenwoordig

De Nooij werkte twee jaar lang samen met een aantal vrijwilligers, waaronder Ad Bouman en Michael Bakker, aan Radio 192. Ze importeerde haar eigen wijn vanuit Zuid-Afrika en schreef voor het weekblad Story (als opvolger van Mona) en maakte in 2006 het televisieprogramma TV Comeback voor Omroep MAX. Voor die omroep presenteert ze sinds 2010 de middagshow TinekeShow op NPO Radio 5.

Bijzonderheden

Tineke de Nooij is geboren zonder rechterpink.

Onderscheidingen

• In 1973 kreeg De Nooij de OSSEKAR voor haar goede werk voor Nederlandse popmuzikanten.
• In 1993 kreeg De Nooij de Prix d’humanité voor het werk dat ze deed voor kinderen die slachtoffer waren geworden van de kernramp van Tsjernobyl.
• Er is een Witte Roos naar De Nooij vernoemd, evenals een oranje tulp.
• In 2016 kreeg De Nooij van Omroep MAX de Tineke Trofee, bestaande uit een oorkonde en een beeldje. Sindsdien mag ze jaarlijks deze prijs weggeven aan iemand die zich verdienstelijk maakt voor de maatschappij. Op 27 april 2017 was dat Herman Verheul, in 2018 Maarten Peters.
• De Nooij ontving de Marconi Oeuvre Award, de Koos Albers Oeuvre award, de Society Oeuvre Award en de Radio Bitches Oeuvre Award van Veronica.
• In 2018 ontving ze de ere Zilveren Reissmicrofoon voor haar gehele oeuvre.

Privé

De Nooij eerste huwelijk was met producer Tony Vos. Van 1991 tot aan zijn overlijden in 2018 was De Nooij getrouwd met de 17 jaar oudere Peter IJkelenstam. Hij overleed op 6 oktober 2018.

Externe link

• Website van Tineke de Nooij

Referenties

Mediabestanden

Zie de categorie Tineke de Nooij van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.