Gerardus van Brogne: verschil tussen versies
k bron |
k link |
||
| Regel 25: | Regel 25: | ||
De heilige '''Gerardus van Brogne''' (eind negende eeuw-[[959]]) was een van de [[heilig]]en die zich van een [[wereld (christendom)|werelds]] en krijgshaftig leven afwendden om zijn leven aan [[God (christendom)|God]] te wijden (zie ook: [[Franciscus Borgia (heilige)|de heilige Franciscus Borgia]] en de heilige [[Gerlachus|Gerlachus van Houthem]]). |
De heilige '''Gerardus van Brogne''' (eind negende eeuw-[[959]]) was een van de [[heilig]]en die zich van een [[wereld (christendom)|werelds]] en krijgshaftig leven afwendden om zijn leven aan [[God (christendom)|God]] te wijden (zie ook: [[Franciscus Borgia (heilige)|de heilige Franciscus Borgia]] en de heilige [[Gerlachus|Gerlachus van Houthem]]). |
||
Gerardus werd geboren te Stave rond 890 en werd schildknaap aan het hof van Béranger, graaf van Namen. Hij koos voor een religieus leven en verbleef enkele jaren in de benedictijnenabdij van Saint-Denis. Van daar vertrok hij met twaalf medebroeders naar zijn geboortestreek en stichtte een eerste abdij in het huidige Saint-Gérard. Dit deed hij bij een bron (Brogniau genaamd) en een kleine kapel gewijd aan Sint-Pieter. |
Gerardus werd geboren te [[Stave (België)|Stave]] rond 890 en werd schildknaap aan het hof van Béranger, graaf van Namen. Hij koos voor een religieus leven en verbleef enkele jaren in de benedictijnenabdij van Saint-Denis. Van daar vertrok hij met twaalf medebroeders naar zijn geboortestreek en stichtte een eerste abdij in het huidige [[Saint-Gérard]]. Dit deed hij bij een bron (Brogniau genaamd) en een kleine kapel gewijd aan Sint-Pieter. |
||
Hij gebruikte zijn bezittingen om daar een [[klooster (gebouw)|klooster]] te stichten en was achtereenvolgens [[abt (abdij)|abt]] in verschillende [[abdij]]en, waaronder beide abdijen in [[Gent]] ([[Sint-Baafsabdij|Sint-Baafs]] én [[Sint-Pietersabdij (Gent)|Sint-Pieter]]), de [[Sint-Bertinusabdij]] in [[Sint-Omaars]], de abdijen van Mouzon en Elnone (tegenwoordig [[Saint-Amand-les-Eaux]]). Op deze manier liet hij zijn sporen na in het kloosterleven in de Lage Landen, omdat hij overal waar hij kwam de regel van de heilige [[Benedictus van Nursia|Benedictus]] invoerde ([[Regula Benedicti]]). Hij stierf uiteindelijk als [[kluizenaar]]. Hij werd begraven in het kerkkoor van de naar hem vernoemde [[abdij van Saint-Gérard de Brogne]] in |
Hij gebruikte zijn bezittingen om daar een [[klooster (gebouw)|klooster]] te stichten en was achtereenvolgens [[abt (abdij)|abt]] in verschillende [[abdij]]en, waaronder beide abdijen in [[Gent]] ([[Sint-Baafsabdij|Sint-Baafs]] én [[Sint-Pietersabdij (Gent)|Sint-Pieter]]), de [[Sint-Bertinusabdij]] in [[Sint-Omaars]], de abdijen van Mouzon en Elnone (tegenwoordig [[Saint-Amand-les-Eaux]]). Op deze manier liet hij zijn sporen na in het kloosterleven in de Lage Landen, omdat hij overal waar hij kwam de regel van de heilige [[Benedictus van Nursia|Benedictus]] invoerde ([[Regula Benedicti]]). Hij stierf uiteindelijk als [[kluizenaar]]. Hij werd begraven in het kerkkoor van de naar hem vernoemde [[abdij van Saint-Gérard de Brogne]] in Saint-Gérard. Gerardus werd heilig verklaard in [[1131]]. Na zijn heiligverklaring werd er een rijkelijk versierde reliekenhouder voor zijn overblijfselen vervaardigd. Door deze relieken en de geneeskrachtige Sint-Pietersbron werd de abdijkerk van Brogne en bedevaartsoord. In de Franse tijd, eind 18e eeuw, gingen deze relieken verloren. |
||
Zijn feest wordt gevierd op [[3 oktober]]. |
Zijn feest wordt gevierd op [[3 oktober]]. |
||
Versie van 23 jan 2021 11:54
| Gerardus van Brogne | ||||
|---|---|---|---|---|
.JPG)
| ||||
| Geboren | Ongekend | |||
| Gestorven | 959 | |||
| Heiligverklaring | 1131 | |||
| Naamdag | 3 oktober | |||
| Lijst van christelijke heiligen | ||||
| ||||
De heilige Gerardus van Brogne (eind negende eeuw-959) was een van de heiligen die zich van een werelds en krijgshaftig leven afwendden om zijn leven aan God te wijden (zie ook: de heilige Franciscus Borgia en de heilige Gerlachus van Houthem).
Gerardus werd geboren te Stave rond 890 en werd schildknaap aan het hof van Béranger, graaf van Namen. Hij koos voor een religieus leven en verbleef enkele jaren in de benedictijnenabdij van Saint-Denis. Van daar vertrok hij met twaalf medebroeders naar zijn geboortestreek en stichtte een eerste abdij in het huidige Saint-Gérard. Dit deed hij bij een bron (Brogniau genaamd) en een kleine kapel gewijd aan Sint-Pieter.
Hij gebruikte zijn bezittingen om daar een klooster te stichten en was achtereenvolgens abt in verschillende abdijen, waaronder beide abdijen in Gent (Sint-Baafs én Sint-Pieter), de Sint-Bertinusabdij in Sint-Omaars, de abdijen van Mouzon en Elnone (tegenwoordig Saint-Amand-les-Eaux). Op deze manier liet hij zijn sporen na in het kloosterleven in de Lage Landen, omdat hij overal waar hij kwam de regel van de heilige Benedictus invoerde (Regula Benedicti). Hij stierf uiteindelijk als kluizenaar. Hij werd begraven in het kerkkoor van de naar hem vernoemde abdij van Saint-Gérard de Brogne in Saint-Gérard. Gerardus werd heilig verklaard in 1131. Na zijn heiligverklaring werd er een rijkelijk versierde reliekenhouder voor zijn overblijfselen vervaardigd. Door deze relieken en de geneeskrachtige Sint-Pietersbron werd de abdijkerk van Brogne en bedevaartsoord. In de Franse tijd, eind 18e eeuw, gingen deze relieken verloren.
Zijn feest wordt gevierd op 3 oktober.
Bronnen, noten en/of referenties
|