Stadhuis van Enschede
| Stadhuis van Enschede | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Voorkant van het stadhuis en 't Ei van Ko
| ||||
| Locatie | ||||
| Locatie | Langestraat 24, Enschede | |||
| Adres | Langestraat 24, 7511 HC Enschede
| |||
| Coördinaten | 52° 13′ NB, 6° 54′ OL | |||
| Status en tijdlijn | ||||
| Huidig gebruik | Stadhuis | |||
| Start bouw | 1930 | |||
| Bouw gereed | 1933 | |||
| Bouwinfo | ||||
| Architect | G. Friedhoff | |||
| Erkenning | ||||
| Monumentstatus | Rijksmonument | |||
| Monumentnummer | 510599 | |||
| ||||
Het stadhuis van Enschede staat aan de Langestraat in deze plaats. In het gebouw is onder andere Het Enschedese Stadsarchief ondergebracht.[1] Daarnaast is er sinds 2001 een stadskantoor aan de Hengelosestraat.[2]
Het gebouw is in de jaren 1930 tot en met 1933 gerealiseerd naar ontwerp van ir. G. Friedhoff op de locatie waar sinds de 16e eeuw stadhuizen gestaan hebben. Het ontwerp is een goed voorbeeld van de Delftse School en is geïnspireerd door het Stadhuis van Stockholm. Friedhoff had tijdens zijn studie stage gelopen in Stockholm. In 1927 werd gezegd dat het gebouw niet mocht opvallen door weelde.[3] Op 15 september 1930 werd door burgemeester Edo Bergsma de eerste steen gelegd en op 5 augustus 1933 is het stadhuis in gebruik genomen, toen J.J.G.E. Rückert burgemeester was.
De plattegrond van het stadhuis bestaat uit een vierkant en een rechthoek. Op de punt die ze met elkaar verbindt staat de toren die ruim 50 meter hoog is. In 1952 zijn zowel het vierkant als de rechthoek uitgebouwd aan Noord- en Oostzijde.
In de Tweede Wereldoorlog is de oostvleugel twee keer beschadigd bij bombardementen door geallieerde vliegtuigen op 10 oktober 1943 en 22 februari 1944.
Voor het stadhuis ligt het kunstwerk 'Het ei van Ko', vernoemd naar de vorm van de binnenstad binnen de middeleeuwse stadsgrachten en naar oud-burgemeester Heiko Wierenga. Daarnaast staat er ook het liefdesbankje van Guusje Beverdam.
Het stadhuis fungeerde in het jaar 2000 als crisiscentrum na de vuurwerkramp in Enschede.[4]
