Stijn Baert

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door 157.193.9.23 (overleg) op 12 apr 2020 om 12:21. (→‎Trivia: Actualisering op basis van recente intervieuws)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Stijn Baert
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke gegevens
Geboren Lokeren, 14 oktober 1983
Werkzaamheden
Vakgebied Economie
Universiteit Universiteit Antwerpen
Universiteit Gent
Portaal  Portaalicoon   Onderwijs

Stijn Baert (Lokeren, 14 oktober 1983) is een Belgisch econoom, arbeidsmarktdeskundige en professor aan de Universiteit Gent en Universiteit Antwerpen.[1][2]

Studies en werk

Baert studeerde burgerlijk ingenieur en economie aan de Universiteit Gent. Hij behaalde in 2013 zijn doctoraat in de economische wetenschappen, handelend over succesfactoren in de overgang van school naar werk. Hij is tevens een internationaal expert inzake discriminatie op de arbeidsmarkt, waarover hij op regelmatige basis in de media communiceert.[3]

In juli 2018 stond hij in het middelpunt van de politieke actualiteit door een hervorming van de werkloosheidsuitkeringen voor te stellen als compromis tussen de standpunten de vier partijen van de regering-Michel I.[4][5][6][7] Dit voorstel werd uiteindelijk het speerpunt van de zogenaamde arbeidsdeal van de regering.[8][9][10][11] Ook nadien bleef hij wegen op het maatschappelijk debat omtrent arbeidsmarktgerelateerde thema's.[12]

Stijn Baert ontving reeds verschillende wetenschappelijke bekroningen en was in 2016 opgenomen in de IDEAS top 20 (top 1%) van jonge economen wereldwijd.[13][14][15] In 2020 stond hij op de tweede plaats gerangschikt in een studie naar thought leadership in Vlaanderen.[16]

Als onderzoeker is hij eveneens verbonden aan de Université catholique de Louvain en aan het Institute for the Study of Labor (IZA).[17][18]

Trivia

Stijn Baert stond als student aan de wieg van Student Kick-Off.

Baert is in interviews open over volkse interesses. Zo is hij een notoir fan van FC De Kampioenen, Echt Antwaarps Teater en RSC Anderlecht.[19][20] Ook zijn flamboyante stijl is opmerkelijk. In de media werd meermaals naar hem verwezen als "posterboy-econoom".[21][22]