Straat Malakka
Straat Malakka
| ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Locatie | tussen Malakka en Sumatra | |||
| Zee | Indische Oceaan | |||
| Breedte | 38 km | |||
| Max. breedte | 393 km | |||
| Lengte | 750 km | |||
| Foto's | ||||
| ||||
| ||||
De Straat Malakka gezien vanaf de stad Malakka
| ||||
| ||||
De Straat (van) Malakka is een zeestraat met een lengte van ongeveer 930 km en een breedte van 38 tot 393 km tussen Sumatra en het schiereiland Malakka.
Ligging[bewerken | brontekst bewerken]
Het Internationale Hydrografische Organisatie heeft de Straat Malakka als volgt gedefinieerd:[1]
- In het westen: een lijn van van de meest noordelijke punt van Sumatra (5° 40′ 0″ NB, 95° 26′ 0″ OL) naar het meest zuidelijk punt van Goh Puket in Thailand (7° 45′ 0″ NB, 98° 18′ 0″ OL).
- In het oosten: een lijn van Tanjung Piai (Bulus) op de meest zuidelijke punt van het schiereiland Malakka (1° 16′ 0″ NB, 103° 31′ 0″ OL) via The Brothers (1° 11′ 30″ NB, 103° 21′ 0″ OL) met Klein Karimoen (1° 10′ 0″ NB, 103° 23′ 30″ OL) als eindpunt.
- in het noorden: De zuidwestkust van het schiereiland Malakka.
- in het zuiden: De noordoostkust van Sumatra van Tanjong Kedabu (1° 6′ 0″ NB, 102° 58′ 0″ OL) naar Klein Karimoen..
Economisch belang[bewerken | brontekst bewerken]
Vanuit economisch perspectief gezien, is de Straat Malakka een van de belangrijkste scheepvaartroutes in de wereld. Het is de belangrijkste route tussen de Indische Oceaan en de Stille Oceaan, waarmee de voornaamste Aziatische economieën als India, China, Japan, Zuid-Korea en Taiwan met elkaar verbonden worden. Meer dan 50.000 schepen per jaar passeren de straat, waarmee ongeveer een kwart van 's werelds handelsgoederen worden vervoerd, waaronder olie, Chinese consumptiegoederen en Indonesische koffie.
Ongeveer een kwart van alle olie die over zee wordt vervoerd, passeert deze zeestraat, hoofdzakelijk vanuit het Midden-Oosten naar Aziatische afnemers. In de periode van 2011 tot en met 2016 werd door de Straat tussen de 15 en 16 miljoen ton olie vervoerd, waarvan zo'n 10% olieproducten, en verder nog ruim 100 miljard m³ aardgas in de vorm van lng.[2]
De maximale afmeting van schepen welke door het kanaal kunnen, wordt aangegeven als Malaccamax. De straat is niet diep genoeg (25 meter) voor de hedendaagse allergrootste olietankers omdat deze de zogenaamde Malaccamax-norm overschrijden. Een schip dat niet door de Straat Malakka kan, dient dan ook Straat Lombok, Straat Makassar, Sibutu Passage of Straat Mindoro te gebruiken. Deze routes zijn langer en zullen daardoor de kosten van het transport verhogen.
Om het tankerverkeer in de straat te verminderen, en de aanvoer van energie in geval van een calamiteiten in de straat te verzekeren, zijn pijplijnen over land aangelegd. Tussen Myanmar en Yunnan in de Volksrepubliek China zijn in 2013 en 2014 een gas- en oliepijplijn in bedrijf genomen. De gaspijplijn heeft een capaciteit van 12 miljard m³ en voor olie is de capaciteit 12 miljoen ton per jaar.[2]
Piraterij[bewerken | brontekst bewerken]
De zeestraat kampt met piraterij. Schepen lopen het risico dat piraten aan boord komen, de bemanning in gijzeling nemen en de lading overpompen of overbrengen naar andere schepen. De gijzelingen duren niet lang en met de lading verdwijnen ook de gijzelaars.[3]
Bronnen, noten en/of referenties
|
