Stygnocoris rusticus
| Stygnocoris rusticus | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Stygnocoris rusticus (Fallén, 1807) | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
De Stygnocoris rusticus is een wants uit de onderfamilie Rhyparochrominae en uit de familie bodemwantsen (Lygaeidae). 'Zwarte donsrug' is de Nederlandse naam voor deze wants op Waarneming.nl, waar voor alle in de Benelux voorkomende wantsen eenduidige Nederlandse namen zijn ingevoerd[1][2]
De onderfamilie Rhyparochrominae wordt ook weleens als een zelfstandige familie Rhyparochromidae gezien in een superfamilie Lygaeoidea.[3] Lygaeidae is conform de indeling van bijvoorbeeld het Nederlands Soortenregister.
Uiterlijk[bewerken | brontekst bewerken]
De zwarte donsrug is 3,1 tot 4,4 mm lang. Net als de andere soorten uit het genus Stygnocoris draagt deze wants fijne haartjes op het halsschild (pronotum) en voorvleugels. De kop, het schildje (scutellum), het halsschild (pronotum) en voorvleugelszijn zwart. Ze zijn bijna altijd kortvleugelig (brachypteer) en een enkele keer langvleugelig (macropteer) Dat zijn dan vooral de vrouwtjes.
Verspreiding en habitat[bewerken | brontekst bewerken]
De soort komt voor in Europa met uitzondering van het Hoge Noorden en het uiterste zuiden. Verder is hij naar Centraal-Azië en Noord-Amerika versleept. Hij komt voor in allerlei open tot halfschaduwrijke leefgebieden en heeft geen voorkeur voor een bepaalde bodemsoort of voor droge of vochtige omstandigheden.
Leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]
De wantsen leven polyfaag zowel op de bodem van zaden als in de planten (meestal kruidachtig), waar ze aan de rijpende zaden zuigen. Ze zuigen aan de zaden van verschillende soorten planten. De eitjes overwinteren. In de stengels van kruidachtige planten of of in dode planten op de bodem. Maar soms is er ook nog een overwinterend vrouwtje te vinden. Vanaf mei verschijnen de nimfen en In juli verschijnt de nieuwe generatie volwassen wantsen.
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
Kaarten met waarnemingen: |