Super Prestige Pernod 1972

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Super Prestige Pernod 1972 was de veertiende editie van dit regelmatigheidsklassement in het wielrennen. De kalender kende enkele wijzigingen ten opzichte van het voorgaande jaar: Parijs-Luxemburg was in 1971 niet verreden en werd dit jaar van de kalender gehaald. De Catalaanse Week en de Ronde van Nieuw-Frankrijk werden aan de kalender toegevoegd en leverden voor het eerst punten op voor het klassement. De Ronde van Nieuw-Frankrijk was de eerste wedstrijd buiten Europa die in de Super Prestige Pernod werd opgenomen. Dit jaar telde de Waalse Pijl weer mee, maar leverde Luik-Bastenaken-Luik geen punten op (deze koersen wisselden elkaar tussen 1970–1975 af in de Super Prestige Pernod). Ook Bordeaux-Parijs was in 1971 niet verreden, maar bleef wel op de kalender staan. Hij werd dit jaar echter wederom niet verreden. Daardoor waren er negentien wedstrijden die meetelden voor de Super Prestige Pernod, waarvan er achttien ook daadwerkelijk van start gingen.

Het klassement werd voor het vierde achtereenvolgende jaar gewonnen door Eddy Merckx. Hij evenaarde hiermee Jacques Anquetil, die de Super Prestige Pernod ook viermaal op zijn naam had geschreven. Merckx behaalde onder meer de dubbel Giro–Tour voor de tweede maal. Hij won ook de Waalse Pijl voor de derde keer en evenaarde daarmee Marcel Kints record. In het eindklassement had Merckx ongeveer twee keer zoveel punten als Raymond Poulidor, de nummer twee. Poulidors landgenoot Cyrille Guimard werd derde in het eindklassement. Behalve de Super Prestige Pernod werden er nog twee andere prijzen uitgereikt: de Prestige Pernod voor Franse renners en de Promotion Pernod voor Franse renners onder de 25 jaar.

Wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Datum Koers Winnaar
9–16 maart Vlag van Frankrijk Parijs-Nice Vlag van Frankrijk Raymond Poulidor
19 maart Vlag van Italië Milaan-San Remo (1972) Vlag van België Eddy Merckx
20–24 maart Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Catalaanse Week Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Miguel María Lasa
9 april Vlag van België Ronde van Vlaanderen (1972) Vlag van België Eric Leman
16 april Vlag van Frankrijk Parijs-Roubaix (1972) Vlag van België Roger De Vlaeminck
23 april Vlag van België Waalse Pijl Vlag van België Eddy Merckx
1 mei Vlag van Duitsland Rund um den Henninger-Turm Vlag van Frankrijk Gilbert Bellone
27 april–14 mei Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ronde van Spanje (1972) Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) José Manuel Fuente
9–14 mei Vlag van Frankrijk Vierdaagse van Duinkerke Vlag van Frankrijk Yves Hézard
30 mei–4 juni Vlag van Frankrijk Critérium du Dauphiné Libéré Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Luis Ocaña
21 mei–11 juni Vlag van Italië Ronde van Italië (1972) Vlag van België Eddy Merckx
15–18 juni Vlag van Frankrijk Grand Prix du Midi Libre Vlag van Frankrijk Cyrille Guimard
1–23 juli Vlag van Frankrijk Ronde van Frankrijk (1972) Vlag van België Eddy Merckx
6 augustus Vlag van Frankrijk Wereldkampioenschap in Gap (1972) Vlag van Italië Marino Basso
3 september Vlag van Frankrijk Bordeaux-Parijs Niet georganiseerd
20–24 september Vlag van Canada Ronde van Nieuw-Frankrijk Vlag van België Guido Reybrouck
1 oktober Vlag van Frankrijk Parijs-Tours Vlag van België Noël Vantyghem
7 oktober Vlag van Italië Ronde van Lombardije Vlag van België Eddy Merckx
22 oktober Vlag van Frankrijk Grote Landenprijs Vlag van België Roger Swerts

Eindklassementen[bewerken | brontekst bewerken]

Individueel[bewerken | brontekst bewerken]

Plek Renner Punten
1 Vlag van België Eddy Merckx 438
2 Vlag van Frankrijk Raymond Poulidor 210
3 Vlag van Frankrijk Cyrille Guimard 148
4 Vlag van Frankrijk Yves Hézard 130
5 Vlag van Nederland Joop Zoetemelk 125
6 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) José Manuel Fuente 110
7 Vlag van Italië Marino Basso 75
Vlag van Italië Felice Gimondi
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Luis Ocaña
10 Vlag van België André Dierickx 91