Super Prestige Pernod 1984

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Super Prestige Pernod 1984 was de 26e editie van dit regelmatigheidsklassement in het wielrennen. Ten opzichte van vorig jaar telde het Kampioenschap van Zürich dit jaar weer mee voor het klassement. De kalender bleef voor de rest hetzelfde, waardoor er dit seizoen 27 wedstrijden meetelden voor de Super Prestige Pernod, het hoogste aantal tot dan toe.

Het eindklassement werd gewonnen door Sean Kelly uit Ierland. Kelly schreef drie belangrijke klassiekers op zijn naam (Parijs-Roubaix, Luik-Bastenaken-Luik, Grote Herfstprijs) en won ook voor de derde keer op rij Parijs-Nice. De tweede plek was voor Bernard Hinault, die zijn jaar voor het eerst afsloot zonder eindwinst in een grote ronde. De Australiër Phil Anderson eindigde als derde, nipt voor Tourwinnaar Laurent Fignon. Voor het eerst sinds 1961 eindigde er geen Nederlander in de top-tien van het eindklassement. Martin Ramírez werd door zijn overwinning in de Dauphiné Libéré de eerste Zuid-Amerikaanse winnaar van een Super Prestige Pernod-wedstrijd. Behalve de Super Prestige Pernod werden er nog twee andere prijzen uitgereikt: de Prestige Pernod voor Franse renners en de Super Promotion voor renners onder de 25 jaar. Die laatste prijs was een samenvoeging van de Promotion Pernod en de Promotion Internationale, die aan Franse renners onder de 25 jaar (Promotion Pernod) en hun buitenlandse leeftijdgenoten (Promotion Internationale) vorig jaar apart waren uitgereikt. De eerste winnaar van dit gezamenlijke klassement was Niki Rüttimann uit Zwitserland.

Wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Datum Koers Winnaar
3 maart Vlag van België Omloop Het Volk Vlag van België Eddy Planckaert
7–14 maart Vlag van Frankrijk Parijs-Nice Vlag van Ierland Sean Kelly
8–14 maart Vlag van Italië Tirreno-Adriatico Vlag van Zweden Tommy Prim
17 maart Vlag van Italië Milaan-San Remo (1984) Vlag van Italië Francesco Moser
1 april Vlag van België Ronde van Vlaanderen (1984) Vlag van Nederland Johan Lammerts
4 april Vlag van België Gent-Wevelgem Vlag van Italië Guido Bontempi
8 april Vlag van Frankrijk Parijs-Roubaix (1984) Vlag van Ierland Sean Kelly
12 april Vlag van België Waalse Pijl (1984) Vlag van Denemarken Kim Andersen
15 april Vlag van België Luik-Bastenaken-Luik (1984) Vlag van Ierland Sean Kelly
21 april Vlag van Nederland Amstel Gold Race (1984) Vlag van Nederland Jacques Hanegraaf
1 mei Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Rund um den Henninger-Turm Vlag van Australië Phil Anderson
17 april–6 mei Vlag van Spanje Ronde van Spanje (1984) Vlag van Frankrijk Eric Caritoux
6 mei Vlag van Zwitserland Kampioenschap van Zürich (1984) Vlag van Australië Phil Anderson
8–13 mei Vlag van Zwitserland Ronde van Romandië Vlag van Ierland Stephen Roche
8–13 mei Vlag van Frankrijk Vierdaagse van Duinkerke Vlag van Frankrijk Bernard Hinault
26 mei Vlag van Frankrijk Bordeaux-Parijs Vlag van Frankrijk Hubert Linard
28 mei–4 juni Vlag van Frankrijk Critérium du Dauphiné Libéré Vlag van Colombia Martin Ramírez
17 mei–10 juni Vlag van Italië Ronde van Italië (1984) Vlag van Italië Francesco Moser
13–17 juni Vlag van Frankrijk Grand Prix du Midi Libre Vlag van Frankrijk Dominique Garde
13–22 juni Vlag van Zwitserland Ronde van Zwitserland Vlag van Zwitserland Urs Zimmermann
29 juni–22 juli Vlag van Frankrijk Ronde van Frankrijk (1984) Vlag van Frankrijk Laurent Fignon
2 september Vlag van Spanje Wereldkampioenschap in Barcelona (1984) Vlag van België Claude Criquielion
4–17 september Vlag van Frankrijk Ronde van de Toekomst (1984) Vlag van Frankrijk Charly Mottet
19 september Vlag van België Parijs-Brussel Vlag van België Eric Vanderaerden
23 september Vlag van Frankrijk Grote Landenprijs Vlag van Frankrijk Bernard Hinault
7 oktober Vlag van Frankrijk Grote Herfstprijs Vlag van Ierland Sean Kelly
13 oktober Vlag van Italië Ronde van Lombardije Vlag van Frankrijk Bernard Hinault

Eindklassementen[bewerken | brontekst bewerken]

Individueel[bewerken | brontekst bewerken]

Plek Renner Punten
1 Vlag van Ierland Sean Kelly 450
2 Vlag van Frankrijk Bernard Hinault 305
3 Vlag van Australië Phil Anderson 197
4 Vlag van Frankrijk Laurent Fignon 190
5 Vlag van Italië Francesco Moser 135
Vlag van Ierland Stephen Roche
7 Vlag van Verenigde Staten Greg LeMond 125
8 Vlag van België Eric Vanderaerden 119
9 Vlag van België Claude Criquielion 114
10 Vlag van België Jean-Luc Vandenbroucke 105