The Decemberists

The Decemberists
	The Decemberists tijdens een concert in New York in 2005.
Achtergrondinformatie
Jaren actief	2000 - heden
Oorsprong	Portland, Oregon, Verenigde Staten
Genre(s)	indierock, folkrock, artrock, barokpop, progressieve rock, twang
Label(s)	Kill Rock Stars, Capitol Records
Leden
Zanger / Gitaar	Colin Meloy
Gitaar	Chris Funk
Keyboard / Accordeon	Jenny Conlee
Basgitaar	Nate Query
Drummer	John Moen
Oud-leden
Basgitaar	Jesse Emerson
Drummer	Ezra Holbrook
Drummer / Zangeres	Rachel Blumberg
	Archibald Snitker
	David Langenes
Viool / Zangeres	Petra Haden
	Officiële website
	(en) IMDb-profiel
	(en) Allmusic-profiel
	(en) Last.fm-profiel
	(en) Discogs-profiel;
	(en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Muziek

The Decemberists is een indie-popband uit Portland (Verenigde Staten), waarvan de muziek varieert van snelle popmuziek tot gevoelige, rustige, instrumentale arrangementen.

Muzikale kenmerken^[bron?][bewerken | brontekst bewerken]

Op zowel tekstueel als muzikaal gebied zetten The Decemberists zich af tegen de bestaande muziekkeuze. In zijn teksten vermijdt de band de introspectie waaraan de meeste andere rocknummers juist zo rijk zijn. In plaats daarvan vertelt de band verhalen. Een voorbeeld hiervan is de tekst:

My mother was a Chinese trapeze artist

In pre-war Paris

Smuggling bombs for the underground

(uit: My mother was a Chinese Trapeze Artist)

Ook kenmerkend zijn de instrumentale tussenspelen in The Decemberists' muziek. Vaak wordt hierin een accordeon gebruikt, die typerend kan zijn voor de nummers van de band. The Decemberists wordt vergeleken met R.E.M., Neutral Milk Hotel en Belle and Sebastian, terwijl Jim DeRogatis van de Chicago Sun-Times het album The Crane Wife "het beste Jethro Tull album sinds Heavy Horses" noemde. Zanger Colin Meloy wordt vaak vergeleken met een "Amerikaanse Robbie Williams" qua stemgeluid.

Zanger/gitarist Colin Meloy in Brussel (2006)

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

In 2005 was de band de allereerste die zelf tegen betaling een muziekvideo uitbracht op BitTorrent. De naam van deze video was 16 Military Wives, naar de naam van het gelijknamige nummer op de cd Picaresque.^[bron?]

Het vierde album van The Decemberists heet The Crane Wife en kwam in Amerika op 3 oktober 2006 uit op Capitol Records. De Nederlandse release volgde op 29 januari 2007. Op dit album zijn naast de vertrouwde indie-folkrocksound nu ook progrock-invloeden waarneembaar, in het bijzonder in het bijna dertien minuten durende drieluik The Island. Ter promotie van dit album tourde de band in 2007, waarbij ook Europa werd aangedaan. Op 10 februari stond de band in de Botanique in Brussel en op 21 februari en 22 september trad The Decemberists op in het Amsterdamse Paradiso.

In januari 2011 verscheen het zesde album, The King is Dead. De titel is een verwijzing naar het album The Queen is Dead van The Smiths,^[1] een door zanger Meloy geliefde band. The King is Dead wordt gekenmerkt door ouderwetse Amerikaanse folkrock. Het Americana-geluid wordt versterkt door de medewerking van singer-songwriter Gillian Welch en REM-gitarist Peter Buck. Met name in Calamity Song is het geluid van REM uit de jaren tachtig duidelijk terug te horen. Het geluid doet ook denken aan dat van de Amerikaanse countryrockband The Jayhawks.

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Albums[bewerken | brontekst bewerken]

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken
Castaways and Cutouts	21-05-2002	-
Her Majesty the Decemberists	09-09-2003	-
Picaresque	22-03-2005	-
The Crane Wife	26-01-2007	-
The Hazards of Love	20-03-2009	-
The King is Dead	14-01-2011	22-01-2011	37	6
What a Terrible World, What a Beautiful World	20-01-2015	24-01-2015	27	4