The Perfumed Garden
The Perfumed Garden (Nederlands: De geurige tuin) is de Engelse naam van een klassiek Arabische erotische handleiding uit de 15e eeuw die geschreven is door Sjeik Nefzaoui.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
Sjeik Nefzaoui - volledig: Umar Ibn Muhammed Al-Nefzawi - werd geboren in de Nefzaoua stam, een Berbers volk dat leefde in het zuiden van het huidige Tunesië. Omstreeks 1420 stelde hij op het verzoek van de toenmalige Hafsiden heerser van Tunis - de kalief Abû Fâris (voluit: Abû Fâris `Abd al-`Azîz al-Mutawakkil) zijn beschikbare werken van dat moment samen. Het originele manuscript dateert van ergens tussen 1410 en 1434 en door vier Franse officieren vertaald. Later - in 1886 - in het Engels door Richard Francis Burton onder de volledige titel "The Perfumed Garden of Sensual Delight".
Het boek[bewerken | brontekst bewerken]
Dit literaire werk bevat vertellingen over ontmoetingen tussen mensen en hun seksualiteit. Veelvuldig wordt het geloof of de aanwezigheid van god aangehaald. Het doel ervan is het individu te informeren over onder meer “gepaste” seksuele gebruiken en uitgebreide “technische” informatie over de soorten en maten van vrouwelijke en mannelijke geslachtsorganen. Ook seksuele posities worden beschreven - hoewel de schrijver de lezer in zijn fantasie vrij laat - alsmede een lijst met synoniemen van de geslachtsorganen en de daad. Hiermee heeft het boek raakvlakken met de Kamasutra.
Omdat het boek uit een Arabische maatschappij komt is het vanuit mannelijk oogpunt geschreven. Er wordt op situaties ingegaan als het verleiden - en daarna het behouden - van een vrouw. De man moet een vrouw voor zich “winnen”. Een vrouw moest zich uiterlijk zo mooi mogelijk presenteren. Schoonheidsidealen waren dikke(re) vrouwen met grote, beetje droeve ogen en mannen met een grote penis.
De schrijver gaat ervan uit dat vrouwen net zoveel van seks dienen te genieten als mannen. Er wordt dan ook een sterke nadruk gelegd op de bevrediging van de vrouw.
Anders dan in de westerse (christelijke) literatuur was seks destijds in de Arabische wereld een belangrijk, maar ook fatsoenlijk gegeven. Seks werd omschreven als iets moois, een geschenk uit de hemel. Dit in tegenstelling tot de door christenen gecontroleerde literatuur, waar seks als iets “vies” beschouwd werd. *Zie: Seksualiteit in de middeleeuwse literatuur.
Van 1929 tot 1968 is het boek in Australië verboden geweest.[1]
Vertalingen[bewerken | brontekst bewerken]
- 1886 - Engelse vertaling van Burton. Dit boek werd voor het eerst op grote schaal bekend in de Engels sprekende wereld naar een Franse vertaling uit 1886 door Sir Richard Francis Burton . Het Arabische manuscript waaruit Burton vertaalde was van Isadore Liseux. Van dit manuscript was het laatste hoofdstuk - nummer 21 - onvolledig. Vermoedelijk omdat het ging om homoseksualiteit en pederastie. Toen Burton eind 1890 stierf, werkte hij aan een nieuwe vertaling van het originele manuscript, met inbegrip van het weggesneden hoofdstuk. Deze vertaling "The Scented Garden" (Nederlands: De geurende tuin) werd nooit gepubliceerd. Burtons vrouw Isabel verbrandde het manuscript al snel na zijn dood.
- Burton zegt dat hij van oordeel is dat "De geparfumeerde tuin" is te vergelijken met de werken van Aretino en Rabelais, en het Franse boek "Echtelijke liefde" van Nicolas Venette. Hij is van mening dat het boek uniek is in zijn soort "de zakelijke benadering waarmee de meest wulpse en obscene zaken worden uiteengezet."
- 1976 - Franse vertaling van René R. Khawam.
- 1999 - Jim Colvill. Hij vertaalde "The Perfumed Garden" rechtstreeks vanaf het Arabische origineel. De vertaler beweert hiermee dichter bij de werkelijkheid te staan. Dit in tegenstelling tot Burton die zich liet beïnvloeden door niet-Arabische bronnen en het victoriaanse milieu. Vooral hoofdstuk 6, getiteld “Sexual Technique" vond Colville sterk overdreven. Hij schreef dit in 2½ pagina met slechts 11 niet betitelde seksuele posities, terwijl Burton daar 25 van maakte bestaande uit 39 posities en 6 seksuele beweegredenen.
- 2011 - Een nieuwe vertaling van een hoofdstuk uit het “Samarkand manuscript".[2]
Muzikale varia[bewerken | brontekst bewerken]
- In 1923 schreef de Engelse componist Kaikhosru Shapurji Sorabji Le jardin parfumé: Poëzie voor een pianosolo.
- Omnium Gatherum, een Finse melodische deathmetalband, schreef ook een nummer "The Perfumed Garden", dat is uitgebracht op hun album "Spirits and August Light" in 2003
Bronnen[bewerken | brontekst bewerken]
- The Perfumed Garden, Universal Sales Marketing, mei 1995, ISBN 978-1853266003
- (fr) Een korte geschiedenis van de geparfumeerde tuin
- The Perfumed Garden op Wikisource