Naar inhoud springen

Titus (keizer)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door AGL (overleg | bijdragen) op 31 mrt 2020 om 21:40.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Titus
Geboortedatum 39
Sterfdatum 81
Tijdvak Flavische dynastie
Periode 79-81
Voorganger Vespasianus (69-79)
Opvolger Domitianus (81 - 96)
Staatsvorm principaat
Caesar onder Vespasianus (69-79, waarvan de eerste 3 met Domitianus)
Persoonlijke gegevens
Naam bij geboorte Titus Flavius Vespasianus
Naam als keizer Titus Flavius Caesar Vespasianus Augustus
Zoon van Vespasianus en Domitilla de Oudere
Vader van Julia Titi
Gehuwd met Arrecina Tertulla en Marcia Furnilla
Broer van Domitianus en Domitilla de Jongere
Romeinse keizers
Portaal  Portaalicoon   Romeinse Rijk

Titus (Latijn: Titus Flavius Caesar Vespasianus Augustus; 30 december 3913 september 81), was een Romeinse keizer van 79 tot 81. Hij was lid van de Flavische dynastie en volgde zijn vader Vespasianus op na zijn dood. Daarmee werd hij de eerste Romeinse keizer die de troon besteeg na zijn eigen vader.

Titus werd, dankzij de militaire successen van zijn vader, opgevoed aan het hof samen met Britannicus, de zoon van Claudius. Toen Britannicus vermoord werd door Nero zat Titus naast hem. Hij zou van het gif gedronken hebben, waarna hij een lange tijd ziek is geweest.

Voordat hij keizer werd, verwierf hij bekendheid als militair commandant van Legio XV Apollinaris, dienend onder zijn vader in Judea tijdens de Joodse Oorlog. De campagne kwam abrupt tot een einde met de dood van keizer Nero in 68, waarna Vespasianus de keizerlijke macht voor zichzelf opeiste tijdens het Vierkeizerjaar. Toen Vespasianus tot keizer werd uitgeroepen op 1 juli 69, werd Titus belast met de verantwoordelijkheid voor het beëindigen van de Joodse opstand. In 70 belegerde hij met succes Jeruzalem en vernietigde de stad en de Tempel van Jeruzalem. Voor deze prestatie werd hij beloond met een triomftocht; de Boog van Titus herdenkt zijn overwinning tot de dag van vandaag.

Onder de heerschappij van zijn vader, verwierf Titus bekendheid in Rome omdat hij diende als prefect van de Praetoriaanse Garde en omdat hij een controversiële relatie had met de Joodse koningin Berenice. Ondanks de bezorgdheid over zijn karakter, regeerde Titus met veel succes na de dood van Vespasianus in 79, en werd beschouwd als een goede keizer door Suetonius en andere eigentijdse historici. Als keizer is hij het best bekend om het voltooien van het Colosseum en om zijn vrijgevigheid in het verlichten van het lijden veroorzaakt door twee rampen, de uitbarsting van de Vesuvius van 79 en een brand in Rome in 80. Na amper twee jaar in functie, stierf Titus op 13 september 81. Hij werd vergoddelijkt door de Romeinse Senaat en opgevolgd door zijn jongere broer, Domitianus.

Stamboom

 
 
 
 
 
 
 
Flavius Sabinus
 
Vespasia Polla
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Titus Flavius Sabinus
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Vespasianus
69 - 79
 
Domitilla de Oudere
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Titus Flavius Sabinus
 
Titus Flavius Clemens
 
 
 
 
Arrecina Tertulla
 
Titus
79 - 81
 
Marcia Furnilla
 
Domitianus
81 - 96
 
Domitia Longina
 
Domitilla de Jongere
 
Quintus Petillius Cerialis
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Titus Flavius Sabinus
 
Julia Titi
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Titus Flavius Clemens
 
Flavia Domitilla
 
 
Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Titus op Wikimedia Commons.