Naar inhoud springen

Tolhuys Coornmolen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Quistnix (overleg | bijdragen) op 23 mei 2019 om 07:14. (→‎Trivia)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Tolhuys Coornmolen
Tolhuys Coornmolen (2019)
Basisgegevens
Plaats Lobith
Bouwjaar 1888/1995
Type beltmolen
Kenmerken ronde stenen molen
Vlucht 26,40 m.
Functie korenmolen
Bestemming  Malen van graan op vrijwillige basis
Restauraties  2018
Huidig gebruik  korenmolenBewerken op Wikidata
Monumentstatus rijksmonumentBewerken op Wikidata
Monumentnummer  451997
Externe link(s)
Molendatabase
De Hollandsche Molen
Portaal  Portaalicoon   Molens

De Tolhuys Coornmolen is een korenmolen in Lobith in de Nederlandse provincie Gelderland.

De molen werd in 1888 gebouwd ter vervanging van een afgebrande houten beltmolen. Op 18 juli 1930 vloog de huidige molen in brand, volgens de Gorinchemsche Courant door het warmlopen van een as. De brandweer bleek niet in staat hem te redden. De molen werd zodanig hersteld dat aandrijving met motorkracht mogelijk was, de windaandrijving werd niet hersteld. Derhalve heeft de molen er jarenlang als kale romp bij gestaan. Na 1960 raakte de molen buiten gebruik. Om het monument in te behouden en herstellen werd in 1987 de Stichting Vrienden van de Lobithse Molen opgericht die heeft bereikt dat de molen in 1995 van een nieuwe kap, wiekenkruis en gangwerk werd voorzien. Vanwege nieuwbouw rond de molen werd een deel van de molenbelt afgegraven en vervangen door een stelling, omdat de belt anders tot in de tuin van de naastgelegen woning zou reiken.

De roeden van de molen zijn in 2018 vervangen vanwege scheuren, waarschijnlijk ontstaan door de kleine askop. Ze zijn 26,40 meter lang en zijn voorzien van dubbelstraals fokwieken met zeilen. Tegelijkertijd is de bovenas vervangen omdat de askop van de oude te klein was voor de fokwieken. De fokspleet waar de roe begint is 9 cm en middenachter de roe 11 cm. De inrichting bestaat uit een koppel 17der maalstenen waarmee op vrijwillige basis veevoer wordt gemalen. Een vrijwillig molenaar stelt de molen wekelijks in bedrijf.

Externe link

  • Ronald Stenvert e.a., Tolhuys Coornmolen in: Monumenten in Nederland - Gelderland. Rijksdienst voor de Monumentenzorg/ Waanders uitgeverij, Zwolle 2000, blz. 222

Foto's

Trivia

De Gorinchemsche Courant van 23 juli 1930 vermeldt dat de brandweer trachtte de brand te blussen met een oude kleine handspuit die met emmers water van over een afstand van 300 meter moest worden gevoed. Toen duidelijk was dat dit weinig effect had heeft men het blussen gestaakt. Een brandweerman ontdekte dat de spuit honderd jaar oud was, waarop de aanwezige brandweerlieden de spuit begonnen te versieren. Op het moment dat men daarmee klaar was, stortte (het binnenwerk van) de molen in.

Zie de categorie Tolhuys Coornmolen van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.