Triclocarban
Uiterlijk
Triclocarban | ||||
---|---|---|---|---|
Structuurformule en molecuulmodel | ||||
Structuurformule van triclocarban
| ||||
Algemeen | ||||
Molecuulformule | C13H9Cl3N2O | |||
IUPAC-naam | 1-(4-chloorfenyl)-3-(3,4-dichloorfenyl)ureum | |||
Andere namen | trichloorcarbanilide, 3,4,4'-trichloorcarbanilide | |||
Molmassa | 315,58 g/mol | |||
SMILES | C1=CC(=CC=C1NC(=O)NC2=CC(=C(C=C2)Cl)Cl)Cl
| |||
CAS-nummer | 101-20-2 | |||
EG-nummer | 202-924-1 | |||
PubChem | 7547 | |||
Wikidata | Q416579 | |||
Vergelijkbaar met | triclosan | |||
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | ||||
H-zinnen | H410 | |||
EUH-zinnen | geen | |||
P-zinnen | P273 - P501 | |||
Fysische eigenschappen | ||||
Aggregatietoestand | vast | |||
Kleur | wit | |||
Dichtheid | 1,53 g/cm³ | |||
Smeltpunt | 254-256 °C | |||
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
|
Triclocarban (INN) of 3,4,4'-trichloorcarbanilide is een chemische stof met bacterie- en schimmeldodende werking. Ze wordt gebruikt in antibacteriële zeep, en als conserveermiddel in andere reinigingsmiddelen voor huishoudelijk gebruik en cosmetica.
Synthese
Triclocarban wordt gevormd door de reactie van 3,4-dichlooraniline en 4-chloorfenylisocyanaat.[1]
Regelgeving
In de Europese Unie mag triclocarban vanaf 25 oktober 2009 niet meer gebruikt worden als biocide in de productklassen 1 (biociden voor menselijke hygiëne), 2 (desinfecterende middelen voor privégebruik en voor de openbare gezondheidszorg) en 4 (ontsmettingsmiddelen voor gebruik in de sector voeding en diervoeders).[2]