Tuor

Tuor
Tolkien-personage
Geslacht	Man
Afkomst	Mens, later Elf
Geboortejaar	I 471
Overlijdensjaar	Onsterfelijk geworden in I 525
Woonplaats	Gondolin
Familie
Vader	Huor
Moeder	Rían
Echtgenote	Idril
Nageslacht	Eärendil
Afstamming	Huis van Hador

Tuor is een personage uit Midden-aarde, de fictieve wereld van J.R.R. Tolkien. Hij is de vader van Eärendil de Zeevaarder en de grootvader van Elros en Elrond. Daarmee is hij een voorvader van de koningen van Númenor en Arnor en Gondor, waaronder Aragorn, een belangrijk personage uit In de Ban van de Ring. Tuor is een van de weinige Mensen die getrouwd zijn met een Elf.

Het verhaal van Tuor wordt kort verteld in het 23e hoofdstuk van De Silmarillion. Een eerdere ongepubliceerde versie staat in "De Geschiedenis van Midden-aarde". In "Nagelaten vertellingen" wordt het begin gegeven van een meer uitgewerkt en completer verhaal waaraan Tolkien begon nadat hij "In de Ban van de Ring" voltooid had. Dit verhaal houdt op bij Tuors eerste blik op Gondolin.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Tuor is een grote held uit het Derde Huis van de Edain. Hij is de enige zoon van Huor en Rían en de neef van Túrin Turambar.

Huor sterft in de Nirnaeth Arnoediad in het jaar 471 van de Eerste Era, vlak voor de geboorte van Tuor. Rían verblijft dan in Mithrim, en wanneer ze het bericht van de dood van haar man en de nederlaag van de Mensen en Elfen hoort, vlucht ze naar de Sindar in de wildernis. Ze sterft vlak na de geboorte van Tuor, die opgevoed wordt door de Sinda Annael.

Wanneer hij zestien jaar oud is, wordt Tuor gevangengenomen door Oosterlingen, die gestuurd zijn door Morgoth en het restant van het Huis van Hador wreed onderdrukken.

Drie jaar later weet Tuor te ontsnappen en leeft hij als vogelvrije. In een droom krijgt hij bericht van de Vala Ulmo met de opdracht om naar Gondolin te gaan en koning Turgon te waarschuwen. Tuor passeert de oude Poort van de Noldor (in het Sindarijns "Annon-in-Gelydh") en komt in Nevrast. Daar vindt hij de ruïnes van Vinyamar. Dit is de stad van Turgon, die eeuwen eerder zijn hele volk meegenomen had om zich op advies van Ulmo te vestigen op een moeilijk bereikbare plaats. Bij de ruïnes geeft Ulmo Tuor een boodschap voor Turgon en stuurt hij hem Voronwë, een Elf van Gondolin, om hem daarheen te brengen.

Tijdens de Zware Winter reizen Tuor en Voronwë naar Gondolin. Daar wordt Tuor gastvrij onthaald en door Turgon als zijn eigen zoon beschouwd. Uiteindelijk trouwt Tuor met Turgons dochter Idril Celebrindal. Dit is de tweede keer dat een Mens met een Elf trouwt, na Beren en Lúthien. Eärendil de Zeevaarder is de zoon van Tuor en Idril.

Tijdens de Plundering van Gondolin door Morgoth is Tuor een van de leiders in de verdediging. Turgon en vele Elfen overleven de Plundering niet, maar Tuor ontsnapt met zijn vrouw en zoon. Zij vestigen zich met de vluchtelingen uit Gondolin bij de Havens van de Sirion. Tuor en Idril worden de leiders van de Noldor uit Gondolin en de Sindar uit het eveneens verwoeste Doriath.

Tuor bouwt uiteindelijk het schip "Eärrame" ('Zeevleugel') en zeilt met Idril naar Aman. De Elfen en de Dúnedain geloven dat ze in Valinor gearriveerd zijn ondanks het verbod van de Valar dat de Noldor in ballingschap of de Mensen Valinor betreden. Idril en Tuor leven nu samen in Valinor. Tuor is de enige Mens die onder de Elfen gerekend wordt. In een brief legde Tolkien uit dat Tuors 'transformatie' toegestaan is door Ilúvatar als een unieke uitzondering, net zoals het een uitzondering is dat Lúthien sterfelijk is geworden.