US Open 2015 (golf)

US Open
Jaar	2015
Golfbaan	Chambers Bay
Par	70
Lengte	6853 m
Tour(s)	PGA Tour; Europese Tour; Japan Golf Tour
Datum	18-21 juni
Deelnemers	156
Prijzengeld	$ 10.000.000
Titelhouder	Martin Kaymer
Winnaar	Jordan Spieth
Beste amateur	Brian Campbell
Portaal	Golf

De 115de editie van het US Open werd van 18-21 juni 2015 gespeeld op Chambers Bay in het noordwesten van de Verenigde Staten. Titelverdediger is Martin Kaymer.

Chambers Bay[bewerken | brontekst bewerken]

Dit is de eerste keer dat het US Open op Chambers Bay wordt gespeeld. De baan werd ontworpen door Robert Trent Jones Jr en ligt aan de Puget Sound, een zeearm van de Stille Oceaan. Het is een 'links'-baan, er zijn dus weinig bomen.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

Alle top-63 spelers van de wereldranglijst zijn aanwezig. Voor het eerste doen er twee spelers uit India mee, Shiv Kapur en Anirban Lahiri.
Arjun Atwal deed in 2010 mee, Kapur in 2014. Golf in India is nog een elitaire sport, volgens Kapur zijn er in zijn land nog geen 150.000 Indiase golfers^[1].
De 51-jarige Colin Montgomerie kwalificeerde zich door in 2014 het US Senior Open te winnen. De andere 'senior' deelnemer is de 51-jarige Miguel Ángel Jiménez, beiden scoorden -1 in de eerste ronde. De jongste deelnemer is de 15-jarige Cole Hammer. Hij speelde zijn oefenronde met Jordan Spieth^[2].

Ronde 1[bewerken | brontekst bewerken]

Na ronde 1 stonden 25 spelers onder par. De eerste speler die onder par binnenkwam, was Cody Gribble uit Dallas (Texas), waar hij zich voor dit toernooi kwalificeerde. Hij werd in 2013 professional en speelt op de Web.com Tour. Iets later kwamen Dustin Johnson en Henrik Stenson binnen met -5, hetgeen hen aan de leiding bracht. Joost Luiten scoorde -2 en plaatste zich in de top-10. Tiger Woods scoorde +10, zijn slechtste ronde ooit in het US Open dat hij hier voor de 14de keer speelt.

Ronde 2[bewerken | brontekst bewerken]

Daniel Summerhays stond na 13 holes op -5, samen met de leiders, die nog moesten starten. Drie holes later maakte hij een dubbel-bogey. Joost Luiten begon matig, na negen holes stond hij op +2, maar daarna maakte hij drie birdies, zodat hij mooi 69 scoorde en op de 7de plaats bleef staan. De beste dagronde was 66 (J.B. Holmes en Louis Oosthuizen).
Jason Day kreeg op de green van zijn laatste hole last van draaiduizeligheid. Hij viel neer en bleef enkele minuten liggen. Daarna kon hij toch zijn hole afmaken. Hij werd in een ziekenhuis onderzocht en het bleek niet ernstig te zijn.

Ronde 3[bewerken | brontekst bewerken]

Slechts zes spelers scoorden onder par. Een van hen was Jason Day. Hij scoorde 68 en eindigde op een gedeelde eerste plaats.
Joost Luiten maakte een ronde van 74 maar bleef toch nog net in de top-10.

Ronde 4[bewerken | brontekst bewerken]

De scores waren in ronde 4 beter, 22 spelers bleven onder par. Van de vier leiders bleef alleen Jordan Spieth over. Hij was de zesde speler ooit die de Masters en het US Open in hetzelfde jaar won na Tiger Woods (2002), Jack Nicklaus (1972), Arnold Palmer (1960), Ben Hogan (1951 en 1953) en Craig Wood. Hij werd de 15de en jongste speler (21 jaar en 329 dagen) die deze twee Majors won.
Louis Oosthuizen, die met een ronde van 77 begonnen was, herstelde zich mooi en eindigde op de 2de plaats samen met Dustin Johnson. Adam Scott verbeterde het toernooirecord en werd 4de. Joost Luiten speelde echter een ronde van 75 en zakte ver weg. Jason Day was voldoende hersteld om zondag aan de start te verschijnen, maar hij speelde erg wisselvallig.

Amateurs[bewerken | brontekst bewerken]

Hoewel de amateurs gewoon aan het toernooi meedoen, is er ook een onderlinge strijd om als beste amateur te eindigen. De net afgestudeerde 22-jarige amateur Brian Campbell^[3], die in 2014 de cut miste, maakte in ronde 1 een mooie score met 7 birdies voor -3, terwijl Ollie Schniedermans op -1 eindigde.
In ronde 2 speelde Brian Campbell minder goed maar hij bleef de beste amateur.
Zes amateurs kwalificeerden zich voor het weekend, Brian Campbell was de enige amateur die nog onder par stond. Hij scoorde echter 78 in ronde 3, waarna Maguire en Schniedermans met +4 hem voorbij gingen, gevolgd door Denny McCarthy met +5. Zondag kwam Campbell op +5 binnen, en moest hij wachten hoe de anderen scoorden. McCarthy en Schniederjans stonden toen op +6. Maguire speelde de eerste negen holes in 42 slagen en was geen bedreiging meer. Schniedermans eindigde met een bogey waarna Campbell weer de beste amateur was.

Scores

Naam	OWGR	Score R1		Nr	Score R2		Totaal	Nr	Score R3		Totaal	Nr	Score R4		Totaal	Nr
Jordan Spieth	2	68	-2	T7	67	-3	-5	T1	71	+1	-4	T1	69	-1	-5	1
Dustin Johnson	7	65	-5	T1	71	+1	-4	T3	70	par	-4	T1	70	par	-4	T2
Louis Oosthuizen		77	+7	T	66	-4	+3	T	66	-4	-1	T	67	-3	-4	T2
Branden Grace	40	69	-1	T14	67	-3	-3	T4	70	par	-4	T1	71	+1	-3	T4
Jason Day	10	68	-2	T7	70	par	-2	T9	68	-2	-4	T1	74	+4	par	T9
Rory McIlroy	1	72	+2	T52	72	+2	+4	T44	70	par	+4	T25	66	-4	par	T9
Matt Kuchar	18	67	-3	T4	73	+3	par	T17	72	+2	+2	T15	69	-1	+1	T12
Patrick Reed	15	66	-4	3	69	-1	-5	T1	76	+6	+1	T9	71	+1	+2	T14
Daniel Summerhays	134	70	par	T26	67	-3	-3	T5	78	+8	+5	T35	70	par	+5	T27
Brian Campbell (Am)	1599	67	-3	T4	72	+2	-1	T12	78	+8	+7	T43	68	-2	+5	T27
Henrik Stenson	6	65	-5	T1	74	+4	-1	T12	72	+2	+1	T9	74	+4	+5	T27
Joost Luiten	52	68	-2	T7	69	-1	-3	T7	74	+4	+1	T9	75	+5	+6	T39
Ben Martin	54	67	-3	T4	70	par	-3	T5	86	+16	+13	73	70	par	+13	T64
Colin Montgomerie	1061	69	-1	T14	76	+6	+5	T60	72	+2	+7	T43	76	+6	+13	T63

Leider		Toernooirecord		OWGR		MC = missed cut = cut gemist

Spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Er zijn 156 deelnemers, inclusief 13 voormalige winnaars en een record van 16 amateurs, bijna een record want in 1981 waren er 18 amateurs. De enige Nederlandse speler is Joost Luiten, Nicolas Colsaerts uit België doet niet mee.
Er waren twaalf 36-holes toernooien waarin spelers konden proberen zich te kwalificeren: 10 in de Verenigde Staten, 1 in Engeland en 1 in Japan. De spelers die zich op deze manier kwalificeerden hebben ^k achter hun naam.