Naar inhoud springen

U 506 (Kriegsmarine)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door InternetArchiveBot (overleg | bijdragen) op 30 okt 2019 om 12:12. (0 (onbereikbare) link(s) aangepast en 2 gemarkeerd als onbereikbaar) #IABot (v2.0)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

De U-506 was een type IXC -onderzeeër uit de Tweede Wereldoorlog van de Duitse Kriegsmarine. De bevelhebber was kapitein-luitenant-ter-Zee Erich Würdemann. De U-506 hielp mee met de reddingsoperatie van de SS Laconia op 13 september 1942.

Geschiedenis

De U-506, samen met de U-156, de U-507 en de Italiaanse onderzeeboot Capellini, nam deel aan de grootscheepse reddingsactie, nadat het passagiersschip SS Laconia tot zinken werd gebracht op 13 september 1942, voor de westkust van Afrika. Ongeveer 1.500 man werden gered door deze Duitse U-boten, een Italiaanse onderzeeboot en een Frans schip van Dakar, Senegal, (die aankwam op 16 september, vier dagen nadat de SS Laconia tot zinken werd gebracht).

Op 16 september 1942 beval admiraal Dönitz later op de avond, zijn andere U-boten alleen Italianen aan boord te houden en alle andere geredden, in de reddingsboten over te brengen. Eerder die middag werd de U-506, die het bevel nog niet opgevolgd had en die ook vrouwen en kinderen aan boord had, door een vliegboot aangevallen en gebombardeerd. Gelukkig ontploften de dieptebommen toen de U-506 zich op 60 meter diepte bevond. Het resultaat van die aanval was dat Dönitz aan al zijn U-bootcommandanten instructies liet uitgaan die later de "Laconia"-bevelen genoemd werden. Er mochten geen pogingen meer ondernomen worden om bemanningen van getorpedeerde schepen te redden; daaronder vielen ook het oppikken van mensen uit zee, het rechttrekken van gekapseisde reddingsboten en verstrekken van water en voedsel. - De Duitse bemanningen mochten niet menselijk meer zijn! - De admiraal verklaarde dat dergelijke activiteiten een belemmering vormden voor het hoofddoel van de U-bootoorlog, namelijk, de vernietiging van vijandelijke schepen en hun bemanning! Deze uitspraak zou zich later tegen hem keren, tijdens het Proces van Neurenberg.

Einde U-506

De U-506 was gelegen in de buurt van het konvooi SC-137, volgend met hun 10-cm radar, waarvan de Duitsers dachten dat deze niet defect kon zijn. Ze werden echter verrast door een naderende Amerikaans vliegtuigbommenwerper, die het konvooi bewaakte en werd door hem aangevallen. Ongeveer vijftien man zagen het gevaar in, en ontsnapten door in het water te springen, nadat de onderzeeër in tweeën brak door zeven bomvoltreffers van de bommenwerper. De aanvallende bommenwerper dropte een overlevingsvlot samen met een rokende signaalbaken voor de Duitse overlevenden. De U-506 werd omstreeks 15.50 u tot zinken gebracht, op 12 juli 1943 in het noorden van de Atlantische Oceaan, ten westen van Vigo, Spanje, in positie 42°30' N. en 16°30' W., door 7 dieptebommen van een Amerikaanse B-24 Liberator-bommenwerper (USAF-A/S Squadron 1). 48 bemanningsleden kwamen om, waaronder kapitein-luitenant Erich Würdemann. Zes man werden later opgepikt uit zee door een Britse torpedobootjager op 15 juli, drie dagen na het tot zinken brengen van de U-506.

Zie ook