Uranofaan
| Urofaan | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Mineraal | ||||
| Chemische formule | CaH2(SiO4)2(UO2) · 5H2O | |||
| Kleur | geel | |||
| Streepkleur | lichtgeel | |||
| Hardheid | 2,5 | |||
| Gemiddelde dichtheid | 3,8 kg/dm3 | |||
| Glans | glas- tot olie-achtig | |||
| Breuk | hakkelig | |||
| Splijting | perfect | |||
| Kristaloptiek | ||||
| Kristalstelsel | monoklien | |||
| Overige eigenschappen | ||||
| Radioactiviteit | sterk radioactief | |||
| Lijst van mineralen | ||||
| ||||
Het mineraal uranofaan is een waterstof-houdend gehydrateerd-calcium-uranium-silicaat met de chemische formule CaH2(SiO4)2(UO2)·5(H2O). Het mineraal behoort tot de nesosilicaten.
Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]
Het doorzichtig tot doorschijnend (licht)gele of geeloranje uranofaan heeft een glasglans, een geelwitte streepkleur en de splijting van het mineraal is perfect volgens het kristalvlak [100]. Het kristalstelsel is monoklien. Uranofaan heeft een gemiddelde dichtheid van 3,9, de hardheid is 2,5 en het mineraal is zeer sterk radioactief. De gamma ray waarde volgens het American Petroleum Institute is 3,21 × 109. Daarmee is het een van de meest radioactieve silicaten.
Naamgeving[bewerken | brontekst bewerken]
De naam van het mineraal uranofaan is afgeleid van het element uranium en het Griekse woord phanein (φανειν), dat schijnen betekent.
Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]
Het mineraal uranofaan wordt gevormd als verweringsproduct van gummiet. De typelocatie is Oberpfalz, Beieren, Duitsland. Het mineraal wordt daarnaast onder andere gevonden in de Braziliaanse deelstaat Minas Gerais en in Bancroft, Canada.