Grottenvaraan

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Varanus eremius)
Grottenvaraan
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2017)
Rechts de grottenvaraan Varanus eremius en links de Gillens varaan Varanus gilleni
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Orde:Squamata (Schubreptielen)
Onderorde:Lacertilia (Hagedissen)
Infraorde:Platynota (Varaanachtigen)
Familie:Varanidae (Varanen)
Geslacht:Varanus
Soort
Varanus eremius
(Lucas & Frost, 1895)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Grottenvaraan op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Herpetologie

De grottenvaraan[2] (Varanus eremius)[3] is een hagedis uit de familie der varanen (Varanidae).

Naam en indeling[bewerken | brontekst bewerken]

De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst voorgesteld door Arthur Henry Shakespeare Lucas en Charles Frost in 1895. Door sommige biologen wordt de hagedis tot het ondergeslacht Odatria gerekend.

Uiterlijke kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

De totale lichaamslengte van een grottenvaraan is ongeveer 50 centimeter.[4] De grottenvaraan is op de rug donker roodbruin met zwarte of donkerbruine vlekken. Op zijn staart heeft de grottenvaraan donkerbruine en crèmekleurige strepen in de lengte. Van zijn snuit tot zijn oog loopt een opvallende zwarte streep.[4]

Levenswijze[bewerken | brontekst bewerken]

De grottenvaraan is een bodembewoner die leeft zelf gegraven holen.[2] De hagedis klimt zelden in bomen en zoekt zijn voedsel op de grond. De grottenvaraan eet voornamelijk andere hagedissen en daarnaast insecten zoals grote sprinkhanen en soms schorpioenen. Er is nog geen succesvolle voortplanting in gevangenschap bekend.[4]

Verspreiding en habitat[bewerken | brontekst bewerken]

De grottenvaraan komt endemisch voor in Australië en leeft in de staten Noordelijk Territorium, Queensland, West-Australië en Zuid-Australië. De habitat bestaat uit woestijnen en scrublands.[5][6]

Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is de beschermingsstatus 'veilig' toegewezen (Least Concern of LC).[7]

Bronvermelding[bewerken | brontekst bewerken]