Veerooster

Een veerooster of wildrooster is een infrastructurele voorziening die is aangebracht in het wegdek om te voorkomen dat dieren een gebied binnenkomen of verlaten.

Vee- en wildroosters bestaan uit ijzeren spijlen. De spijlen van wildroosters liggen op kleinere afstand tot elkaar dan de spijlen van veeroosters.

Werking

De meeste dieren komen niet graag op een rooster, doordat enerzijds hun hoeven tussen de spijlen of anderzijds de spijlen tussen hun gespleten hoeven kunnen schieten. (Zie evenhoevigen).

Weggebruikers als fietsers en voetgangers hebben nauwelijks hinder bij het passeren van een vee- of wildrooster. Wel kan een rooster een obstakel zijn voor honden, rolstoelers en skeelers. Hiervoor wordt dan soms een zijdelingse passage via een klaphekje of koepoortje aangebracht.

Duivelsrooster

Toen er nog kerkhoven om de kerken waren, werden varkensroosters vaak aangebracht bij het toegangshek om de varkens buiten het kerkterrein te houden en te voorkomen dat zij met hun snuit in de graven gingen wroeten. Men sprak ook wel van een duivelsrooster, omdat men ook hoopte de duivel buiten de gewijde ruimte van de kerk en het kerkhof te houden. De Oude Blasiuskerk in Delden heeft nog zo'n rooster. Deze kerk was tot de Reformatie de RK kerk van Delden, en werd in 1602 door Prins Maurits aan de protestanten toegewezen. Het kerkhof werd tot 1829 als begraafplaats gebruikt.