Viercontinentenkampioenschap kunstschaatsen 2006

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Het Viercontinentenkampioenschap is een jaarlijks terugkerend evenement in het kunstschaatsen dat georganiseerd wordt door de Internationale Schaatsunie (ISU) voor deelnemers uit landen buiten Europa, namelijk van de vier continenten Afrika, Azië, Amerika en Oceanië.

De editie van 2006 was het achtste "4CK" dat werd georganiseerd. Het vond plaats van 25 tot en met 28 januari in Colorado Springs, Colorado, Verenigde Staten. Het was de tweede keer dat dit kampioenschap in de Verenigde Staten plaatsvond, in 2001 vond de derde editie in Salt Lake City plaats.

Medailles waren er te verdienen in de traditionele onderdelen: mannen individueel, vrouwen individueel, paarrijden en ijsdansen.

Deelnemende landen[bewerken | brontekst bewerken]

Alle ISU-leden uit Afrika, Amerika, Azië en Oceanië hadden het recht om maximaal drie startplaatsen per discipline in te vullen. Deze regel is afwijkend ten opzichte van de overige ISU kampioenschappen, waarbij extra startplaatsen worden "verdiend" door de prestaties van de deelnemers in het voorgaande jaar.

Dertien landen schreven dit jaar deelnemers in voor dit toernooi. Zij vulden dit jaar 74 startplaatsen in. Voor het eerst namen er deelnemers uit de Filipijnen en Thailand deel. Hongkong en Kazachstan vaardigden dit jaar geen deelnemers af. Canada en de Verenigde Staten vulden de maximale mogelijkheid in van twaalf startplaatsen.

(Tussen haakjes het totaal aantal startplaatsen over de vier disciplines.)

Vlag van Canada Canada (12)
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten (12)
Vlag van Australië Australië (9)
Vlag van China China (8)
Vlag van Japan Japan (7)
Vlag van Mexico Mexico (7)
Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika (5)
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea (4)
Vlag van Oezbekistan Oezbekistan (3)

Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland (2)
Vlag van Taiwan Taiwan (2)
Vlag van Thailand Thailand (2)
Vlag van Filipijnen Filipijnen (1)

Medailleverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Bij de mannen stonden de drie medaillewinnaars voor het eerst op het erepodium. Debutant Nobunari Oda werd de zesde man die de titel veroverde en de tweede Japanner na Takeshi Honda (in 1999 en 2003). De debuterende Canadees Christopher Mabee werd tweede en de Amerikaan Matthew Savoie werd derde.

In het vrouwentoernooi werd debutante Katy Taylor de zesde vrouw die de titel op haar naam schreef en de derde Amerikaanse na Angela Nikodinov (2000) en Jennifer Kirk (2002). In 2003 eindigde de Japanse Yukari Nakano op de derde plaats en dit jaar werd ze tweede. Voor de Amerikaanse Beatrisa Liang op plaats drie was het haar eerste medaille op het Viercontinentenkampioenschap.

Bij de paren stonden de drie paren voor het eerst op het erepodium. Rena Inoue / John Baldwin jr. werden het vijfde paar die de titel veroverden en het eerste Amerikaanse paar. Het debuterende Canadese paar Utako Wakamatsu / Jean-Sebastien Fecteau werd tweede en hun landgenoten Elizabeth Putnam / Sean Wirtz namen de derde positie in.

Bij het ijsdansen legde het Amerikaanse paar Tanith Belbin / Benjamin Agosto beslag op hun derde opeenvolgende titel. Het was voor het vijfde opeenvolgende jaar dat ze op het erepodium stonden, in 2002 en 2003 werden ze tweede. Op de plaatsen twee en drie stonden twee debuterende paren, het Amerikaanse paar Morgan Matthews / Maxim Zavozin werd tweede en het Canadese paar Tessa Virtue / Scott Moir werd derde.

Discipline Goud Zilver Brons
Mannen Vlag van Japan Nobunari Oda Vlag van Canada Christopher Mabee Vlag van Verenigde Staten Matthew Savoie
Vrouwen Vlag van Verenigde Staten Katy Taylor Vlag van Japan Yukari Nakano Vlag van Verenigde Staten Beatrisa Liang
Paren Vlag van Verenigde Staten Rena Inoue / John Baldwin Vlag van Canada Utako Wakamatsu / Jean-Sebastien Fecteau Vlag van Canada Elizabeth Putnam / Sean Wirtz
IJsdansen Vlag van Verenigde Staten Tanith Belbin / Benjamin Agosto Vlag van Verenigde Staten Morgan Matthews / Maxim Zavozin Vlag van Canada Tessa Virtue / Scott Moir

Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Vierentwintig mannen uit negen landen namen aan dit kampioenschap deel. Negen mannen namen voor de eerste keer deel.

# naam land punten korte
kür
lange
kür
Goud Nobunari Oda Vlag van Japan 201.69 1 2
Zilver Christopher Mabee Vlag van Canada 198.69 3 1
Brons Matthew Savoie (4) Vlag van Verenigde Staten 190.15 2 6
4 Marc Andre Craig Vlag van Canada 186.12 4 4
5 Scott Smith (2) Vlag van Verenigde Staten 185.25 6 3
6 Kensuke Nakaniwa (3) Vlag van Japan 177.19 5 7
7 Yasuharu Nanri Vlag van Japan 172.82 10 5
8 Ma Xiaodong (3) Vlag van China 172.11 8 9
9 Michael Weiss (2) Vlag van Verenigde Staten 171.22 9 8
10 Wu Jialiang Vlag van China 164.64 7 11
11 Nicholas Young Vlag van Canada 162.30 11 10
12 Sean Carlow (3) Vlag van Australië 136.68 12 12
13 Song Lun (3) Vlag van China 127.69 13 13
14 Michael Novales Vlag van Filipijnen 118.94 14 14
15 Bradley Santer (7) Vlag van Australië 112.62 15 15
16 Justin Pietersen (3) Vlag van Zuid-Afrika 105.38 16 17
17 Luis Hernandez Vlag van Mexico 102.28 19 16
18 Tristan Thode (2) Vlag van Nieuw-Zeeland 101.91 17 18
19 Humberto Contreras (4) Vlag van Mexico 98.81 18 19
20 Miguel Angel Moyron (3) Vlag van Mexico 96.40 21 20
21 Joel Watson (2) Vlag van Nieuw-Zeeland 91.64 22 22
22 Robert McNamara Vlag van Australië 91.61 23 21
23 Gareth Echardt (4) Vlag van Zuid-Afrika 87.83 20 23
24 Konrad Giering (2) Vlag van Zuid-Afrika 72.39 24 24

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Zesentwintig vrouwen uit elf landen namen aan dit kampioenschap deel. Twaalf vrouwen namen voor de eerste keer deel.

# naam land punten korte
kür
lange
kür
Goud Katy Taylor Vlag van Verenigde Staten 164.05 2 2
Zilver Yukari Nakano (4) Vlag van Japan 161.49 3 1
Brons Beatrisa Liang (2) Vlag van Verenigde Staten 159.91 1 3
4 Lesley Hawker (2) Vlag van Canada 145.94 6 4
5 Meagan Duhamel Vlag van Canada 145.28 5 6
6 Mai Asada Vlag van Japan 141.65 4 7
7 Liu Yan (4) Vlag van China 138.55 10 5
8 Joanne Carter (7) Vlag van Australië 133.97 8 9
9 Akiko Kitamura Vlag van Japan 132.04 11 8
10 Christine Zukowski Vlag van Verenigde Staten 131.42 9 10
11 Amélie Lacoste Vlag van Canada 127.29 7 11
12 Miriam Manzano (6) Vlag van Australië 114.37 14 13
13 Choi Ji-eun (2) Vlag van Zuid-Korea 112.42 17 12
14 Kim Chae-hwa (2) Vlag van Zuid-Korea 112.00 12 14
15 Fang Dan (6) Vlag van China 105.67 13 15
16 Michelle Cantu (3) Vlag van Mexico 99.07 15 18
17 Shin Yea-ji (4) Vlag van Zuid-Korea 92.36 16 19
18 Ana Cecilia Cantu (3) Vlag van Mexico 92.22 20 16
19 Tammy Sutan Vlag van Thailand 90.80 21 21
20 Emily Naphtal Vlag van Mexico 82.55 18 21
21 Diane Chen (7) Vlag van Taiwan 80.61 22 20
22 Laura Downing Vlag van Australië 73.42 23 22
23 Megan Allely Vlag van Zuid-Afrika 64.23 24 23
- Gladys Orozco Montemayor (7) Vlag van Mexico 19 tzt *
Alleen korte kür
25 Teresa Lin Vlag van Taiwan 25
26 Lauren Henry Vlag van Australië 26
* tzt = trok zich terug

Paren[bewerken | brontekst bewerken]

Negen paren uit vijf landen namen aan dit kampioenschap deel. Jean-Sebastien Fecteau nam in 1999 en 2000 deel met Valerie Saurette. Anabelle Langlois nam van 2001-2004 deel met Patrice Archetto. Aaron Parchem nam in 2002 deel met Stephanie Kalesavich. Stuart Beckingham nam van 2002-2005 deel in het mannentoernooi. Naast de vier debuterende partners maakte één paar hun debuut.

# naam land punten korte
kür
lange
kür
Goud Rena Inoue (4)
John Baldwin jr. (4)
Vlag van Verenigde Staten 168.89 1 1
Zilver Utako Wakamatsu
Jean-Sebastien Fecteau (3)
Vlag van Canada 156.93 2 2
Brons Elizabeth Putnam (4)
Sean Wirtz (4)
Vlag van Canada 149.56 6 3
4 Marcy Hinzmann
Aaron Parchem (2)
Vlag van Verenigde Staten 148.90 3 4
5 Katie Orscher (5)
Garrett Lucash (5)
Vlag van Verenigde Staten 148.90 3 4
6 Anabelle Langlois (5)
Cody Hay
Vlag van Canada 143.22 4 6
7 Li Jiaqi
Xu Jiankun
Vlag van China 138.87 7 7
8 Marina Aganina (5)
Artem Knyazev (7)
Vlag van Oezbekistan 123.60 8 8
9 Emma Brien
Stuart Beckingham (5)
Vlag van Australië 101.51 9 9

IJsdansen[bewerken | brontekst bewerken]

Vijftien paren uit negen landen namen aan dit kampioenschap deel. Jamie Silverstein nam in 2000 deel met Justin Pekerak en haar nieuwe sportpartner Ryan O'Meara nam in 2005 deel met Lydia Manon. Chantal Lefebvre nam in 1999 deel met Michel Brunet. Vijf paren namen voor de eerste keer deel. De verplichte kür werd op de Tango romantica verreden.

# naam land punten verpl.
kür
org.
kür
vrije
kür
Goud Tanith Belbin (5)
Benjamin Agosto (5)
Vlag van Verenigde Staten 199.73 1 1 1
Zilver Morgan Matthews
Maxim Zavozin
Vlag van Verenigde Staten 171.69 2 2 2
Brons Tessa Virtue
Scott Moir
Vlag van Canada 168.66 3 3 3
4 Chantal Lefebvre (2)
Arseni Markov
Vlag van Canada 161.97 4 4 4
5 Mylene Girard (2)
Bradley Yaeger (2)
Vlag van Canada 152.29 6 5 5
6 Jamie Silverstein (2)
Ryan O'Meara (2)
Vlag van Verenigde Staten 150.76 5 6 7
7 Yu Xiaoyang (4)
Wang Chen (4)
Vlag van China 144.12 9 7 6
8 Nakako Tsuzuki (6)
Kenji Miyamoto (7)
Vlag van Japan 139.08 7 9 8
9 Laura Munana (2)
Luke Munana (2)
Vlag van Mexico 137.47 10 8 9
10 Huang Xintong
Zheng Xun
Vlag van China 132.19 12 10 10
11 Olga Akimova (6)
Alexander Shakalov (2)
Vlag van Oezbekistan 125.13 8 12 11
12 Natalie Buck (6)
Trent Nelson-Bond (7)
Vlag van Australië 121.78 11 11 12
13 Alisa Allapach
Peter Kongkasem
Vlag van Thailand 113.20 13 13 13
14 Maria Borounov
Evgeni Borounov
Vlag van Australië 95.22 15 14 15
15 Kim Hye-min (2)
Kim Min-woo (2)
Vlag van Zuid-Korea 93.93 14 15 14