Viersporig spikkelschijfje

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Viersporig spikkelschijfje
Viersporig spikkelschijfje
Taxonomische indeling
Rijk:Fungi (Schimmels)
Stam:Ascomycota
Klasse:Pezizomycetes
Onderklasse:Pezizomycetidae
Orde:Pezizales
Familie:Ascobolaceae
Geslacht:Saccobolus
Soort
Saccobolus quadrisporus
Massee & E.S. Salmon (1901)
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Schimmels

Het viersporig spikkelschijfje (Saccobolus quadrisporus) is een schimmel behorend tot de familie Ascobolaceae. Hij leeft als coproniele saprotroof. Het komt voor op gras en hooilanden op uitwerpselen van gewervelde dieren (o.a. gans).

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Uiterlijke kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

De ascomata hebben een diameter van 350-700 µm en zijn 150-250 µm hoog. Het schijfje is eerst bolvormig en wordt dan min of meer vlak, ook helder waterviolet van kleur, maar verandert naar zwartachtig-violet of zwart naarmate het rijpt.

Microscopische kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

De parafysen zijn 2-2,5 micron in diameter en spaarzaam vertakt. De asci zijn 4-sporig clavaat, taps toelopend naar beneden in een vrij dikke basis, dunwandig en kleurend blauw in jodium en meten 85-110 x 20-26 µm. De ascosporen zijn aanvankelijk hyaliene, dan zwartachtig-violet, ellipsoïde of langwerpig, omgeven door een gemeenschappelijke slijmlaag, in twee rijen in de ascus gerangschikt en meten 17-20 x 9-10,5 µm.

Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]

In Nederland komt het viersporig spikkelschijfje uiterst zeldzaam voor.