Naar inhoud springen

A Portuguesa

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Volkslied van Portugal)
Het volkslied, instrumentaal
Bladmuziek van A Portuguesa

A Portuguesa is het nationale volkslied van Portugal. Het werd geschreven door Henrique Lopes de Mendonça en Alfredo Keil na het heropleven van het nationalisme veroorzaakt door het Brits ultimatum van 1890. Na de Revolte van 31 januari 1891 werd het lied verboden.

Na de val van de monarchie en de oprichting van de Portugese republiek werd het lied in 1910 als nationaal volkslied erkend. Het verving O Hino da Carta, het laatste volkslied van de constitutionele monarchie van Portugal.

De titel A Portuguesa betekent 'het Portugese (lied)'.

Portugese tekst

Heróis do mar, nobre Povo,
Nação valente, imortal
Levantai hoje de novo
O esplendor de Portugal!
Entre as brumas da memória,
Ó Pátria sente-se a voz
Dos teus egrégios avós
Que há-de guiar-te à vitória!

REFREIN:
Às armas, às armas!
Sobre a terra, sobre o mar,
Às armas, às armas!
Pela Pátria lutar
Contra os canhões marchar, marchar!

Desfralda a invicta Bandeira
À luz viva do teu céu
Brade a Europa à terra inteira:
Portugal não pereceu
Beija o solo teu jucundo
O Oceano, a rujir d'amor,
E o teu braço vencedor
Deu mundos novos ao Mundo!

REFREIN

Saudai o Sol que desponta
Sobre um ridente porvir;
Seja o eco d'uma affronta
O sinal de ressurgir.
Raios d'essa aurora forte
São como beijos de mãe,
Que nos guardam, nos sustêm,
Contra as injúrias da sorte

REFREIN

Nederlandse vertaling

Helden van de zee, nobel Volk,
Dappere, onsterfelijke natie
Laat vandaag herrijzen
De pracht van Portugal!
Tussen de mist der herinnering,
Oh Vaderland, is de stem hoorbaar
Van jouw edele voorouders
Die je naar de overwinning zal leiden!

REFREIN:
Te wapen, te wapen!
Te land en ter zee,
Te wapen, te wapen!
Vechten voor het Vaderland
Tegen de kanonnen marcheren, marcheren!

Ontvouw de onoverwinnelijke Vlag
In het heldere licht van jouw hemel
Europa schreeuwt naar heel de wereld uit:
Portugal is niet vergaan
Jouw gelukkige land wordt gekust
Door de Oceaan, brullend van liefde,
En jouw overwinnende arm
Heeft de Wereld nieuwe werelden gegeven!

REFREIN

Begroet de Zon die rijst
Boven een glimlachende toekomst;
Laat de echo van een belediging
Het signaal voor wederopleving zijn.
Stralen van die machtige zonsopgang
Zijn als kussen van een moeder,
Die ons beschermen, ons ondersteunen,
Tegen de beledigingen van het lot.

REFREIN

Werken van of over dit onderwerp zijn te vinden op de pagina A Portuguesa op Wikisource.