Waalse Pijl 2009

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van België Waalse Pijl 2009
73e editie
Christophe Moreau en Fumiyuki Beppu in de vroege ontsnapping.
Datum 22 april 2009
Startplaats Charleroi
Finishplaats Hoei
Totale afstand 195,5 km
Gem. snelheid 41,559 km/h
Deelnemers 200
Eindklassementen
Eerste Vlag van Italië Davide Rebellin
Tweede Vlag van Luxemburg Andy Schleck
Derde Vlag van Italië Damiano Cunego
Navigatie
Waalse Pijl 2008     Waalse Pijl 2010
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De 73e editie van de Waalse Pijl werd op woensdag 22 april 2009 verreden. Deze editie stond vermeld op de historische kalender van de UCI.

Om half twaalf 's ochtends werden tweehonderd renners van start geschoten.[1] Enkele uren later kwam de Italiaan Davide Rebellin als winnaar over de streep.

Parcours[bewerken | brontekst bewerken]

Het parcours is al jaren min of meer hetzelfde. Na het vertrek in Charleroi wordt richting het oosten gereden. Via Sambreville en Éghezée rijdt het peloton naar Hoei, waar het de eerste keer de Muur van Hoei over moet. Vanaf dan, na 67 kilometer koers, worden er twee lussen gereden. De eerste lus van 29,5 kilometer telt één beklimming, de Côte d'Ereffe, waarna na 96,5 kilometer voor de tweede keer de Muur van Hoei beklommen dient te worden. De laatste lus, 99 kilometer lang, voert het peloton onder andere langs Strée, Pont-de-Bonne, Haltinne, Thon, Sdayn, Andenne en Ben Ahin voordat het weer naar Hoei gaat om daar te finishen op de Muur. Onderweg worden de Côte de Peu d'Eau, Côte de Haut-Bois, Côte de Thon, Côte de Bonneville, Côte de Bohissau, Côte de Bousalle en de Côte de Ahin beklommen.[1][2]

Deelnemersveld[bewerken | brontekst bewerken]

Van alle tweehonderd deelnemers hebben alleen favorieten Kim Kirchen (2008), Davide Rebellin (2004, 2007) en Alejandro Valverde (2006) de Waalse Pijl al gewonnen. Verder zijn ook Damiano Cunego, Philippe Gilbert, Cadel Evans, Andy Schleck en Samuel Sánchez favoriet voor de zege.[3]

Belangrijke afwezigen door blessureleed zijn de Nederlander Robert Gesink[4] en de Luxemburger Fränk Schleck[5].

In totaal nemen 25 ploegen van acht renners deel aan deze editie van de Waalse Pijl. Onder hen zijn 17 UCI ProTourploegen (alle uitgezonderd Fuji-Servetto) en 8 UCI Europe Tourploegen.

Deelnemende teams
Landbouwkrediet - Colnago Garmin-Slipstream
AG2R-La Mondiale Vacansoleil Pro Cycling Team
Astana Lampre-N.G.C.
Barloworld Liquigas
Bbox Bouygues Télécom Skil-Shimano
Caisse d'Epargne Quick·Step
Topsport Vlaanderen-Mercator Rabobank
Cervélo Test Team Silence-Lotto
Cofidis, Le Crédit en Ligne Team Columbia - Highroad
Serramenti PVC Diquigiovanni-Androni Giocattoli Team Katusha
Euskaltel-Euskadi Team Milram
Française des Jeux Team Saxo Bank
Agritubel

Verloop[bewerken | brontekst bewerken]

De ontsnapping van de dag bestond uit Fransman Christophe Moreau en Japanner Fumiyuki Beppu. Moreau wist Beppu te lossen maar op 24 kilometer van de streep moest werd ook hij ingehaald door het peloton. Hierop volgorde een serie met demarrages die allemaal werden ingerekend en aan de voet van de Muur van Hoei was het peloton weer compleet. David Le Lay was de eerste die op de slotklim demarreerde, maar hij werd ingelopen door de groep met favorieten die werd aangevoerd door Cadel Evans. Vlak voor het einde sprong Davide Rebellin uit het wiel van Evans en sprintte naar zijn derde overwinning in de Waalse Pijl. Andy Schleck was de enige die Rebellin kon volgen en werd tweede.[6][7]

Uitslag mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Waalse Pijl 2009 (195.5 km)
Plaats Naam Ploeg Tijd
Winnaar Vlag van Italië Davide Rebellin Serramenti PVC 4u42'15"
2 Vlag van Luxemburg Andy Schleck Team Saxo Bank +00' 02"
3 Vlag van Italië Damiano Cunego Lampre-N.G.C. +00' 07"
4 Vlag van Spanje Samuel Sánchez Euskaltel-Euskadi z.t.
5 Vlag van Australië Cadel Evans Silence-Lotto z.t.
6 Vlag van Zweden Thomas Lövkvist Team High Road-Columbia z.t.
7 Vlag van Spanje Alejandro Valverde Caisse d'Epargne +00' 11"
8 Vlag van Australië Simon Gerrans Cervélo TestTeam z.t.
9 Vlag van Zwitserland Michael Albasini Team High Road-Columbia z.t.
10 Vlag van Italië Rinaldo Nocentini Ag2r-La Mondiale +00' 15"
14 Vlag van België Ben Hermans Topsport Vlaanderen-M. +00' 21"
36 Vlag van Nederland Gerben Löwik Vacansoleil +00' 51"

Uitslag vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Waalse Pijl 2009 (98 km)
Plaats Naam Ploeg Tijd
Winnaar Vlag van Nederland Marianne Vos DSB Bank-LTO 2u35'40"
2 Vlag van Zweden Emma Johansson Red Sun Cycling Team +00' 06"
3 Vlag van Duitsland Claudia Häusler Cérvelo TestTeam +00' 10"
4 Vlag van Verenigde Staten Amber Neben Nürnberger Versicherung +00' 15"
5 Vlag van Italië Noemi Cantele Bigla Cycling Team +00' 20"
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Nicole Cooke Vision 1 Racing +00' 21"
7 Vlag van Verenigde Staten Mara Abbott Team Columbia Highroad +00' 22"
8 Vlag van Oostenrijk Christiane Soeder Cérvelo TestTeam +00' 28"
9 Vlag van Nederland Loes Gunnewijk Team Flexpoint +00' 31"
10 Vlag van Spanje Marta Vilajosana Team Cmax Dila +00' 33"
Stand UCI Road Women World Cup 2009
Plaats Naam Ploeg Punten
Gouden trui Vlag van Zweden Emma Johansson Red Sun Cycling Team 201
2 Vlag van Nederland Marianne Vos DSB Bank-LTO 192
3 Vlag van Nederland Loes Gunnewijk Team Flexpoint 104
4 Vlag van Duitsland Ina-Yoko Teutenberg Team Columbia High Road 96
5 Vlag van Nederland Kirsten Wild Cérvelo TestTeam 88
6 Vlag van Duitsland Eva Lutz Nürnberger Versicherung 61
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Nicole Cooke Vision 1 Racing 54
8 Vlag van Nederland Chantal Blaak Leontien.nl 53
9 Vlag van Nederland Martine Bras Selle Italia Ghezzi 53
10 Vlag van België Grace Verbeke Lotto-Belisol Ladies Team 49