Waalse Pijl 2014

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van België Waalse Pijl 2014
78e editie
Datum 23 april 2014
Startplaats Bastenaken
Finishplaats Hoei
Totale afstand 199 km
Deelnemers 198
Eindklassementen
Eerste Vlag van Spanje Alejandro Valverde
Tweede Vlag van Ierland Daniel Martin
Derde Vlag van Polen Michał Kwiatkowski
Navigatie
← Waalse Pijl 2013     Waalse Pijl 2015 →
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De 78e editie van de wielerwedstrijd Waalse Pijl werd gehouden op 23 april 2014. De renners reden 199 kilometer van Bastenaken naar de Muur van Hoei. De wedstrijd maakte deel uit van de UCI World Tour 2014. Titelverdediger was de Spanjaard Daniel Moreno. Deze editie werd gewonnen door de Spanjaard Alejandro Valverde, die na 2006 voor de tweede keer zijn handen in de lucht mocht steken boven op de Muur van Hoei.

Hellingen[bewerken | brontekst bewerken]

# Naam Kilometer Lengte (km) %
1 Côte de Bellaire 84 1 6,8
2 Côte d'Ahin 101 2,1 5,9
3 Muur van Hoei 111,5 1,3 9,3
4 Côte d'Ereffe 124,5 2,2 5,9
5 Côte de Bellaire 143,5 1 6,8
6 Côte de Bohissau 151 1,3 7,6
7 Côte de Bousalle 154 1,7 4,9
8 Côte d'Ahin 165 2,1 5,9
9 Muur van Hoei 175,5 1,3 9,3
10 Côte d'Ereffe 188,5 2,2 5,9
11 Muur van Hoei 199 1,3 9,3

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Deelnemende ploegen[bewerken | brontekst bewerken]

18 UCI World Tour-ploegen 7 wildcards
Vlag van Frankrijk AG2R La Mondiale Vlag van Frankrijk FDJ.fr Vlag van Spanje Movistar Vlag van België Topsport Vlaanderen-Baloise
Vlag van Kazachstan Astana Vlag van Verenigde Staten Garmin Sharp Vlag van België Omega Pharma-Quick-Step Vlag van België Wanty-Groupe Gobert
Vlag van Nederland Belkin Vlag van Nederland Giant-Shimano Vlag van Australië Orica-GreenEdge Vlag van Frankrijk Cofidis
Vlag van Verenigde Staten BMC Racing Team Vlag van Italië Lampre-Merida Vlag van Verenigd Koninkrijk Sky ProCycling Vlag van Colombia Colombia
Vlag van Italië Cannondale Vlag van België Lotto-Belisol Vlag van Rusland Tinkoff-Saxo Vlag van Zwitserland IAM Cycling
Vlag van Frankrijk Europcar Vlag van Rusland Katjoesja Vlag van Verenigde Staten Trek Factory Racing Vlag van Zuid-Afrika MTN-Qhubeka
Vlag van Verenigde Staten Unitedhealthcare

Verloop[bewerken | brontekst bewerken]

In de openingsfase van de koers ontsnapten Jonathan Clarke, Preben Van Hecke en Ramūnas Navardauskas uit het peloton. Het drietal kreeg een maximale voorsprong van bijna acht minuten. Op vijftig kilometer van de streep moest Clarke zijn twee vluchtgenoten laten gaan. In het peloton namen Katjoesja en BMC het voortouw in de jacht op de leiders.

Nieuw in deze editie was dat de afstand tussen de laatste twee passages van de Muur van Hoei is verkort. Na de een na laatste passage hoefde er nu nog maar 25 kilometer gekoerst te worden. Dit leverde echter weinig actie op. Enkele renners, waaronder Cyril Gautier, probeerden op de klim weliswaar te ontsnappen, maar werden snel ingerekend. Op twaalf kilometer van de meet werden ook de twee leiders gegrepen door het peloton.

In de finale plaatste Jérémy Roy een aanval, maar hij werd ingerekend door Katjoesja. Een relatief grote groep reed vervolgens naar de voet van de Muur van Hoei. Romain Bardet was op de slotklim de eerste die een aanval plaatste, maar de Fransman werd snel teruggepakt.

Daarna probeerde Michał Kwiatkowski ervan door te gaan, maar de Pool kreeg geen ruimte van Daniel Martin. Vervolgens plaatste Alejandro Valverde een goed getimede aanval, niemand kon hem volgen. De Spanjaard reed zodoende naar de overwinning en had op de meet drie seconden voorsprong op Martin. Kwiatkowski eindigde één seconde later als derde.

Daarachter werden Bauke Mollema, Tom-Jelte Slagter en Jelle Vanendert respectievelijk vierde, vijfde en zesde. Ook Philippe Gilbert (10e), Wout Poels (12e) en Jurgen Van den Broeck (20e) reden zichzelf in de top-20.[1]

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Rituitslag
Plaats Naam Ploeg Tijd
1 Vlag van Spanje Alejandro Valverde Vlag van Spanje Movistar 4u36'45"
2 Vlag van Ierland Daniel Martin Vlag van Verenigde Staten Garmin Sharp + 3"
3 Vlag van Polen Michał Kwiatkowski Vlag van België Omega Pharma-Quick-Step + 4"
4 Vlag van Nederland Bauke Mollema Vlag van Nederland Belkin z.t.
5 Vlag van Nederland Tom-Jelte Slagter Vlag van Verenigde Staten Garmin Sharp + 6"
6 Vlag van België Jelle Vanendert Vlag van België Lotto-Belisol z.t.
7 Vlag van Zwitserland Michael Albasini Vlag van Australië Orica-GreenEdge + 8"
8 Vlag van Tsjechië Roman Kreuziger Vlag van Rusland Tinkoff-Saxo z.t.
9 Vlag van Spanje Daniel Moreno Vlag van Rusland Katjoesja + 11"
10 Vlag van België Philippe Gilbert Vlag van Verenigde Staten BMC Racing Team + 15"
11 Vlag van Colombia Julián Arredondo Vlag van Verenigde Staten Trek Factory Racing + 17"
12 Vlag van Nederland Wout Poels Vlag van België Omega Pharma-Quick-Step + 19"
13 Vlag van Duitsland Paul Martens Vlag van Nederland Belkin + 23"
14 Vlag van Italië Vincenzo Nibali Vlag van Kazachstan Astana + 24"
15 Vlag van Zwitserland Mathias Frank Vlag van Zwitserland IAM Cycling + 26"
16 Vlag van Australië Simon Clarke Vlag van Australië Orica-GreenEdge + 28"
17 Vlag van Italië Diego Ulissi Vlag van Italië Lampre-Merida z.t.
18 Vlag van Frankrijk Rudy Molard Vlag van Frankrijk Cofidis z.t.
19 Vlag van Denemarken Jakob Fuglsang Vlag van Kazachstan Astana z.t.
20 Vlag van België Jurgen Van den Broeck Vlag van België Lotto-Belisol z.t.

UCI World Tour[bewerken | brontekst bewerken]

In deze Waalse Pijl zijn punten te verdienen voor de ranking in de UCI World Tour 2014. Enkel renners die uitkomen voor een WorldTour-ploeg, maken aanspraak om punten te verdienen.

Puntenindeling
# Renner Ploeg Punten
1 Vlag van Spanje Alejandro Valverde Vlag van Spanje Movistar 80
2 Vlag van Ierland Daniel Martin Vlag van Verenigde Staten Garmin Sharp 60
3 Vlag van Polen Michał Kwiatkowski Vlag van België Omega Pharma-Quick-Step 50
4 Vlag van Nederland Bauke Mollema Vlag van Nederland Belkin 40
5 Vlag van Nederland Tom-Jelte Slagter Vlag van Verenigde Staten Garmin Sharp 30
6 Vlag van België Jelle Vanendert Vlag van België Lotto-Belisol 22
7 Vlag van Zwitserland Michael Albasini Vlag van Australië Orica-GreenEdge 14
8 Vlag van Tsjechië Roman Kreuziger Vlag van Rusland Tinkoff-Saxo 10
9 Vlag van Spanje Daniel Moreno Vlag van Rusland Katjoesja 6
10 Vlag van België Philippe Gilbert Vlag van Verenigde Staten BMC Racing Team 2

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van België Waalse Pijl 2014
17e editie
Routekaart van de Waalse Pijl 2014
Datum 23 april 2014
Startplaats Hoei
Finishplaats Hoei
Totale afstand 127 km
Gem. snelheid 36,867 km/u
Deelnemers 139
Eindklassementen
Eerste Vlag van Frankrijk Pauline Ferrand-Prevot
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Elizabeth Armitstead
Derde Vlag van Italië Elisa Longo Borghini
Navigatie
← Waalse Pijl 2013     Waalse Pijl 2015 →
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De 17e editie van de vrouweneditie van de wielerwedstrijd Waalse Pijl werd gehouden op 23 april 2014. De rennsters reden 127 kilometer van Hoei naar de Muur van Hoei. De wedstrijd maakte deel uit van de UCI Road Women World Cup 2014. In 2013 won de Nederlandse Marianne Vos. Deze editie werd gewonnen door de Française Pauline Ferrand-Prevot.

Deelnemende ploegen[bewerken | brontekst bewerken]

UCI Womens Tour Nationaal
Vlag van België Lotto-Belisol Ladies Vlag van Italië Alé Cipollini Vlag van Italië Astana-BePink Vlag van Australië Australië
Vlag van Zwitserland Bigla Vlag van Spanje Bizkaia-Durango Vlag van Nederland Boels-Dolmans Vlag van Canada Canada
Vlag van Mexico Estado de México-Faren Vlag van Nederland Futurumshop.nl-Zannata Vlag van Nederland Giant-Shimano Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van Noorwegen Hitec Products Vlag van Spanje Lointek Vlag van Australië Orica-AIS Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Vlag van Nederland Parkhotel Valkenburg Vlag van Frankrijk Poitou-Charentes.Futuroscope.86 Vlag van Nederland Rabobank-Liv Woman
Vlag van Rusland RusVelo Vlag van Italië Servetto Footon Vlag van Verenigde Staten Specialized-lululemon
Vlag van Italië Top Girls Fassa Bortolo Vlag van Verenigd Koninkrijk Wiggle Honda

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Naam Ploeg Tijd
Winnaar Vlag van Frankrijk Pauline Ferrand-Prevot Vlag van Nederland Rabobank-Liv Woman 3u26'43"
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Elizabeth Armitstead Vlag van Nederland Boels-Dolmans + 1"
3 Vlag van Italië Elisa Longo Borghini Vlag van Noorwegen Hitec Products + 4"
4 Vlag van Verenigde Staten Evelyn Stevens Vlag van Verenigde Staten Specialized-lululemon + 7"
5 Vlag van Zuid-Afrika Ashleigh Moolman Vlag van Noorwegen Hitec Products + 11"
6 Vlag van Nederland Marianne Vos Vlag van Nederland Rabobank-Liv Woman + 13"
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Emma Pooley Vlag van België Lotto-Belisol Ladies z.t.
8 Vlag van Nieuw-Zeeland Linda Villumsen Vlag van Verenigd Koninkrijk Wiggle Honda + 21"
9 Vlag van Duitsland Claudia Lichtenberg Vlag van Nederland Giant-Shimano + 24"
10 Vlag van Nederland Ellen van Dijk Vlag van Nederland Boels-Dolmans + 28"
11 Vlag van Zweden Emma Johansson Vlag van Australië Orica-AIS + 30"
12 Vlag van Nederland Anna van der Breggen Vlag van Nederland Rabobank-Liv Woman + 31"
13 Vlag van Italië Elena Berlato Vlag van Italië Alé Cipollini z.t.
14 Vlag van Australië Joanne Hogan Vlag van Zwitserland Bigla z.t.
15 Vlag van Polen Katarzyna Niewiadoma Vlag van Nederland Rabobank-Liv Woman + 35"
16 Vlag van Australië Katrin Garfoot Vlag van Australië Australië + 42"
17 Vlag van Verenigde Staten Megan Guarnier Vlag van Nederland Boels-Dolmans + 45"
18 Vlag van België Jessie Daams Vlag van Nederland Boels-Dolmans + 49"
19 Vlag van Italië Elena Cecchini Vlag van Mexico Estado de México-Faren + 50"
20 Vlag van Verenigde Staten Lauren Hall Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten + 57"
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Waalse_Pijl_2014&oldid=64015102"