Naar inhoud springen

Elena Cecchini

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Elena Cecchini
Elena Cecchini in 2014.
Elena Cecchini in 2014.
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 25 mei 1992
Geboorteplaats Udine, Vlag van Italië Italië
Lengte 168 cm
Gewicht 52 kg
Sportieve informatie
Huidige ploeg Team SD Worx
Discipline(s) baan- en wegwielrennen
Ploegen
2011
2012
2013-2014
2015
2016-2020
2021-
Forno d'Asolo-Colavita
MCipollini-Giambenini-Gaus
Estado de México-Faren
Lotto Soudal Ladies
Canyon-SRAM
Team SD Worx
Beste prestaties
Gent-Wevelgem 8e (2019)
Ronde van Vlaanderen 5e (2015)
Amstel Gold Race 16e (2018)
Ronde van Italië 18e (2017)
WK op de weg 10e (2017)
Medailles
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Elena Cecchini (Udine, 25 mei 1992) is een Italiaans wielrenster die sinds 2021 rijdt bij het Nederlandse Team SD Worx.

Ze werd meerdere keren Italiaans kampioene op de weg en op de baan. Cecchini heeft vijf seizoenen bij het Duitse vrouwenteam Canyon-SRAM gereden.

Na de Amstel Gold Race 2017.
Met Canyon-SRAM won ze het WK ploegentijdrijden 2018 in Innsbruck.

Cecchini begon haar wielercarrière bij verschillende Italiaanse ploegen als Forno d'Asolo-Colavita, Faren-Kuota en MCipollini-Giambenini-Gaus. Namens deze laatste ploeg won ze de eerste etappe en het eindklassement van de Franse rittenkoers Trophée d'Or. Op de baan werd ze drie keer Italiaans kampioene en behaalde ze twee bronzen medailles tijdens het EK op de puntenkoers en scratch. In 2015 reed ze voor de Belgische wielerploeg Lotto Soudal Ladies en werd ze vijfde in de Ronde van Vlaanderen. In 2016 stapte ze over naar het Duitse Canyon-SRAM. In dat jaar werd ze voor het derde jaar op rij Italiaans kampioene op de weg en won ze het eindklassement van de Ronde van Thüringen. In 2018 blonk ze uit in het tijdrijden: ze werd voor het eerst Italiaans kampioene tijdrijden, ze won de tijdrit tijdens de Middellandse Zeespelen en met haar ploeg werd ze wereldkampioen ploegentijdrijden in het Oostenrijkse Innsbruck.

Elena Cecchini is op 22 oktober 2022 getrouwd met wielrenner Elia Viviani.[1] Op 30 juni 2018 behaalden ze beiden een grote overwinning: Cecchini won de tijdrit op de Middellandse Zeespelen 2018 in Tarragona (Spanje) en Viviani won op die dag het Italiaans kampioenschap op de weg.[2]

Baanwielrennen

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Vlag van Italië IK Vlag van Europa EK WK Overig
Als belofte
2011 5e puntenkoers
2012 Zilver puntenkoers
2013 Brons ploegenachtervolging
9e puntenkoers
10e scratch
2014 Goud puntenkoers
Brons ploegenachtervolging
Brons scratch
Als elite
2011 Zilver teamsprint
Brons keirin
Brons scratch
WB Astana:
Brons puntenkoers
2012 6e puntenkoers 7e puntenkoers 10e scratch Aigle:
Brons scratch
WB Cali:
Brons scratch
2013 Goud ploegenachtervolging
Goud puntenkoers
4e omnium
6e keirin
6e scratch
7e puntenkoers Aigle:
Goud puntenkoers
Zilver achtervolging
2014 Goud ploegenachtervolging
8e achtervolging
9e puntenkoers
Brons puntenkoers
Brons scratch
11e ploegenachtervolging
2015 Zilver puntenkoers
Zilver scratch
2016 6e puntenkoers 11e puntenkoers
2017-2022 Geen deelnames
2023 Zilver puntenkoers

Wegwielrennen

[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen

[bewerken | brontekst bewerken]
2012
1e etappe Trophée d'Or
Gele trui Eindklassement Trophée d'Or
2014
Italiaanse kampioenstrui Italiaans kampioen op de weg, Elite
2015
Italiaanse kampioenstrui Italiaans kampioen op de weg, Elite
2e etappe GP Elsy Jacobs
2016
Italiaanse kampioenstrui Italiaans kampioen op de weg, Elite
Gele trui Eindklassement Thüringen Rundfahrt
2017
Zilver Italiaans kampioenschap tijdrijden
2018
Wereldkampioen ploegentijdrit met Canyon-SRAM in Innsbruck
Goud Middellandse Zeespelen, tijdrit
Italiaanse kampioenstrui Italiaans kampioen tijdrijden, Elite
2e etappe Thüringen Rundfahrt
2019
Italiaanse kampioenstrui Italiaans kampioen tijdrijden, Elite
6e etappe Thüringen Rundfahrt
2021
Europese kampioenstrui Europees kampioenschap gemengde ploegenestafette
2023
Zilver Europees kampioenschap gemengde ploegenestafette, elite
2024
Europees kampioen gemengde ploegentijdrit, elite

Uitslagen in voornaamste wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
2011
2012
2013 opgave  
2014
2015 24e  
2016
2017 18e  
2018 56e  
2019
2020 44e  
2021 56e  
2022 41e  
2023 opgave  
2024
2025 78e  
Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Waalse Pijl GP Plouay Strade Bianche WK op de weg
2011 109e
2012 96e 18e 38e
2013 opgave 11e
2014 17e 19e 64e 55e
2015 5e 12e 7e 10e 18e
2016 12e 19e 19e Zilver 90e
2017 9e 6e 57e 69e 5e 10e 10e
2018 53e 36e 16e 28e 60e 4e 19e opgave
2019 8e 43e
2020 27e opgave 47e 5e opgave opgave
2021 31e 25e 76e 21e 95e
2022 46e 49e opgave 30e 48e
2023 73e 57e 55e opgave 87e 63e 30e
2024 44e 82e opgave 53e
2025 opgave 77e 84e 35e
Voorganger:
Team Sunweb
2017
Wereldkampioene ploegentijdrit
Canyon-SRAM
2018
Opvolger:
Vlag van Nederland Nederland
2019