Watership Down (film)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Watership Down
Waterschapsheuvel
(Filmposter op en.wikipedia.org)
Tagline All the world will be your enemy, Prince with a Thousand Enemies, and when they catch you, they will kill you.
Regie Martin Rosen
John Hubley
Producent Martin Rosen
Scenario Martin Rosen
Hoofdrollen Harry Andrews
Richard Briers
Michael Graham Cox
John Hurt
Muziek Angela Morley
Montage Terry Rawlings
Distributie Warner Bros. Entertainment
Première 1978
Genre Onafhankelijke film, Fantasyfilm, Familiefilm, Animatiefilm
Speelduur 93 minuten
Taal Engels
Land Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Budget 3 miljoen Amerikaanse dollar
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Watership Down (Nederlands: Waterschapsheuvel) is een Britse fantasy-animatiefilm uit 1978, geregisseerd door Martin Rosen en John Hubley. De film is gebaseerd op het gelijknamige boek van Richard Adams.

Verhaal[bewerken | brontekst bewerken]

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

De film begint met een eigen scheppingsverhaal. El-Alhrairah, de voorvader van alle konijnen en de "Prins met Duizend Vijanden", wordt gezegend door Lord Frith, een godheid in de gedaante van de zon. Hij krijgt hierdoor zijn kenmerkende eigenschappen, samen met alle andere dieren.

Dan wordt er ingezoomd op Sandelvoorde, een konijnenkolonie op het platteland van Zuid-Engeland. Het konijn Vijfje krijgt een visioen van een groot gevaar dat Sandelvoorde bedreigt. Met zijn oudere broer smeekt hij bij de leider om evacuatie van de hele kolonie, maar er wordt niet naar hen geluisterd. De Owsla, de politiemacht, houdt iedereen tegen die wil vluchten.

Onder leiding van Hazelaar verlaat een kleine groep van acht konijnen, waaronder Vijfje en zijn broer, midden in de nacht heimelijk de kolonie. Een vlucht van enkele dagen voert hen door donkere bossen, over rivieren en door een bonenveld. Ze belanden uiteindelijk in een veld, waar zij beginnen met het graven van nieuwe holen. Violet, het enige vrouwtje dat was meegegaan, wordt door een havik gedood. Het voorgevoel van Vijfje blijkt terecht te zijn geweest; enkele dagen na hun vertrek wordt de kolonie Sandelvoorde geheel vernietigd door mensen die het terrein gaan bebouwen. Van de in Sandelvoorde achtergebleven konijnen weet alleen Holly, de kapitein van de Owsla, te overleven. Hij vindt Hazelaar en de rest later terug.

Al snel krijgen ze bezoek van een onbekend konijn, Sleutelbloem, die de groep uitnodigt om zich bij zijn kolonie te voegen. De groep besluit een kijkje te gaan nemen, maar de nieuwe kolonie blijkt een vreemde plek te zijn. De konijnen die daar leven maken zich nergens druk om en geloven niet in het bestaan van El-Ahrairah. Veel holen staan er leeg, ondanks het eten dat dagelijks door een boer in de buurt achtergelaten wordt. Vijfje krijgt opnieuw nare visioenen. De groep konijnen ontdekt de redenen hierachter als Kopstuk in een strik terechtkomt en ternauwernood aan de dood ontsnapt.

De heuvel Watership Down (bij Ecchinswell) in het echt

Ze besluiten niet in de kolonie te blijven en Aardbei voegt zich bij hen uit de kolonie. Samen gaan ze opnieuw op weg en zwerven door het landschap tot ze Watership Down vinden, een heuvel waarvan Vijfje vindt dat het hun plek is. De groep is gaan vertrouwen op Vijfjes intuïtie en begint aan het graven van holen. Nadat ze zich op de Waterschapsheuvel hebben gevestigd, beseffen de konijnen dat ze geen vrouwtjes hebben en zich dus niet kunnen voortplanten. Met hulp van de bevriende zeemeeuw Kehaar gaan ze op zoek. Hazelaar probeert enkele vrouwtjes te bevrijden uit een nabijgelegen boerderij, maar wordt dan neergeschoten door de boer. Er wordt even gedacht dat hij dood is, maar enige tijd later vindt Vijfje hem terug na een leidend visioen van het Zwarte Konijn van Inlé.

Terwijl Kehaar de gewonde Hazelaar verzorgt, vertelt hij over Efrafa, een grote kolonie in de buurt waar veel vrouwtjes zijn. Efrafa blijkt echter een gevaarlijke en totalitaire staat te zijn, onder leiding van de kwaadaardige generaal Woundwort. Enkele vrouwtjes weten later uit Efrafa te ontsnappen en sluiten zich bij de konijnen van Waterschapsheuvel aan. Er ontstaat een oorlog tussen de twee kolonies, wanneer de soldaten van Efrafa de ontsnapte vrouwtjes proberen terug te halen en de konijnen van Waterschapsheuvel op hun beurt de onderdrukten van Efrafa proberen te bevrijden. Uiteindelijk worden de soldaten van Efrafa verslagen door de waakhond van de boerderij, die door Hazelaar is losgelaten. Woundwort verdwijnt spoorloos wanneer hij het rechtstreekse gevecht met de hond aangaat. Het blijft onduidelijk of hij dood is want niemand heeft meer iets van hem gezien.

Jaren later gaat het goed met de kolonie van Waterschapsheuvel. De inmiddels bejaarde Hazelaar kan nu in vrede sterven. Het Zwarte Konijn verschijnt en Hazelaars geest gaat gewillig mee.


Rolverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Acteur Personage
Andrews, Harry Harry Andrews General Woundwort
Briers, Richard Richard Briers Fiver
Cox, Michael Graham Michael Graham Cox Bigwig
Hurt, John John Hurt Hazel
Cadell, Simon Simon Cadell Blackberry
Elliott, Denholm Denholm Elliott Cowslip
Mostel, Zero Zero Mostel Kehaar
Richardson, Ralph Ralph Richardson Chief Rabbit
Gordon, Hannah Hannah Gordon Hyzenthlay
Bennett, John John Bennett Capt. Holly

Muziek[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Watership Down (soundtrack) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De originele filmmuziek werd gecomponeerd door Angela Morley. Het bekendste lied uit de film, Bright Eyes, is geschreven door Mike Batt en gezongen door Art Garfunkel. Dit lied is te horen op het moment dat Vijfje al dwalend over de mistige heide het visioen van het Zwarte Konijn volgt, dat hem vertelt waar Hazelaar zich ophoudt. Malcolm Williamson schreef ook mee aan een extra nummer. CBS Records bracht de muziek uit op een soundtrackalbum.

Ontvangst[bewerken | brontekst bewerken]

In 1979 behaalde Watership Down de zesde plaats in de UK box office.[1]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]