Wereldkampioenschap rugby 1991

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wereldkampioenschap rugby 1991
Gehouden in Vlag van Engeland Engeland
Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van Ierland Ierland
Vlag van Schotland Schotland
Vlag van Wales Wales
Editie 2
Jaar 1991
Data 3 oktober tot 2 november
Sport Rugby
Organisator IRB
Teams 16
Eindrangschikking
Winnaar Vlag van Australië Australië (1e)
Tweede plaats Vlag van Engeland Engeland
Derde plaats Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
Vierde plaats Vlag van Schotland Schotland
Toernooistatistieken
Wedstrijden 32
Toeschouwers 1.021.827  (31.932 per wedstrijd)
Topscorer(s) Ralph Keyes (68)
Navigatie
1987     1995
Portaal  Portaalicoon   Sport

Het wereldkampioenschap rugby 1991 is het tweede wereldkampioenschap rugby. Het toernooi werd van 3 oktober tot 2 november 1991 gehouden in Engeland. Er werden ook een aantal wedstrijden in Frankrijk, Ierland, Noord-Ierland, Schotland en Wales gespeeld. Het Australisch rugbyteam, dat het gastland met 12-6 versloeg in de finale, veroverde de Webb Ellis Cup.

Speelsteden[bewerken | brontekst bewerken]

De 32 wedstrijden werden in negentien verschillende stadions gespeeld, in verschillende landen. Engeland zelf leverde vier stadions, Frankrijk acht, Wales vier en Schotland, Ierland en Noord-Ierland alle drie een. Groep A werd gespeeld in Engeland, groep B in Schotland, Ierland en Noord-Ierland, groep C in Wales en groep D in Frankrijk. De openingswedstrijd en de finale werden gespeeld in het grootste stadion, Twickenham in Londen, beide wedstrijden werden verloren door het gastland Engeland. Er konden gemiddeld 38.369 mensen de wedstrijd volgen in het stadion. Uiteindelijk zouden er 1.007.760 mensen het stadion bezoeken, wat neerkomt op 31.493 toeschouwers per wedstrijd.

Speelsteden
Stad Stadion Capaciteit Aantal wedstrijden
Londen Twickenham Stadium 82.000 4
Edinburgh Murrayfield Stadium 67.800 5
Cardiff Cardiff Arms Park 53.000 4
Parijs Parc des Princes 48.712 1
Dublin Lansdowne Road 36.000 4
Toulouse Stade Ernest-Wallon 19.000 1
Villeneuve-d'Ascq Stadium Nord Lille Métropole 18.185 1
Béziers Stade de la Méditerranée 19.000 1
Leicester Welford Road 16.815 1
Brive-la-Gaillarde Parc Municipal des Sports 16.000 1
Grenoble Stade Lesdiguières 14.000 1
Agen Stade Armandie 14.000 1
Bayonne Garage de la Nive 13.500 1
Gloucester Kingsholm Stadium 12.500 1
Belfast Ravenhill 12.300 1
Pontypridd Sardis Road 12.000 1
Llanelli Stradey Park 10.800 1
Pontypool Pontypool Park 8.800 1
Otley Cross Green 5.000 1

Deelnemende landen[bewerken | brontekst bewerken]

De acht kwartfinalisten van het vorige wereldkampioenschap kwalificeerden zich automatisch voor deze editie. De overige acht plaatsen werden gevuld met landen uit het kwalificatietoernooi. Zuid-Afrika mocht niet meedoen door een internationaal sportboycot vanwege de apartheidspolitiek. Aan dit kwalificatietoernooi deden 25 landen mee.

De deelnemende landen waren:

Afrika

Amerika

Azië

Europa

Oceanië

Groepsfase[bewerken | brontekst bewerken]

De zestien deelnemende landen werden verdeeld over vier groepen van vier landen. Een winstpartij leverde drie punten op, een gelijkspel twee punt en een verlies één punt. De beste twee landen van elke groep gingen door naar de kwartfinales.

Een try leverde vier punten, een conversie twee, een penalty drie en een drop-goal drie.

Groep A[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Land Wedstrijden Doelpunten Punten
gespeeld winst gelijk verlies voor tegen saldo
1 Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 3 3 0 0 95 39 56 9
2 Vlag van Engeland Engeland 3 2 0 1 85 33 52 7
3 Vlag van Italië Italië 3 1 0 2 57 76 -19 5
4 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 3 0 0 3 24 113 -89 3
Datum Uitslag Stadion Plaats
3 oktober Engeland Vlag van Engeland 12–18 Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland Twickenham Londen
5 oktober Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 9–30 Vlag van Italië Italië Cross Green Otley
8 oktober Nieuw-Zeeland Vlag van Nieuw-Zeeland 46–6 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Kingsholm Stadium Gloucester
8 oktober Engeland Vlag van Engeland 36–6 Vlag van Italië Italië Twickenham Londen
11 oktober Engeland Vlag van Engeland 37–9 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Twickenham Londen
13 oktober Italië Vlag van Italië 21–31 Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland Welford Road Leicester

Groep B[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Land Wedstrijden Doelpunten Punten
gespeeld winst gelijk verlies voor tegen saldo
1 Vlag van Schotland Schotland 3 3 0 0 122 36 86 9
2 Vlag verenigd Iers rugbyteam Ierland 3 2 0 1 102 51 51 7
3 Vlag van Japan Japan 3 1 0 2 77 87 -10 5
4 Vlag van Zimbabwe Zimbabwe 3 0 0 3 31 158 -127 3
Datum Uitslag Stadion Plaats
5 oktober Schotland Vlag van Schotland 47–9 Vlag van Japan Japan Murrayfield Edinburgh
6 oktober Ierland Vlag verenigd Iers rugbyteam 55–11 Vlag van Zimbabwe Zimbabwe Lansdowne Road Dublin
9 oktober Ierland Vlag verenigd Iers rugbyteam 32–16 Vlag van Japan Japan Lansdowne Road Dublin
9 oktober Schotland Vlag van Schotland 51–12 Vlag van Zimbabwe Zimbabwe Murrayfield Edinburgh
12 oktober Schotland Vlag van Schotland 24–15 Vlag verenigd Iers rugbyteam Ierland Murrayfield Edinburgh
14 oktober Japan Vlag van Japan 52–8 Vlag van Zimbabwe Zimbabwe Ravenhill Belfast

Groep C[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Land Wedstrijden Doelpunten Punten
gespeeld winst gelijk verlies voor tegen saldo
1 Vlag van Australië Australië 3 3 0 0 79 25 54 9
2 Vlag van Samoa Samoa 3 2 0 1 54 34 20 7
3 Vlag van Wales Wales 3 1 0 2 32 61 -29 5
4 Vlag van Argentinië Argentinië 3 0 0 3 38 83 -45 3
Datum Uitslag Stadion Plaats
4 oktober Argentinië Vlag van Argentinië 19–32 Vlag van Australië Australië Stradey Park Llanelli
6 oktober Wales Vlag van Wales 13–16 Vlag van Samoa Samoa Cardiff Arms Park Cardiff
9 oktober Australië Vlag van Australië 9–3 Vlag van Samoa Samoa Pontypool Park Pontypool
9 oktober Wales Vlag van Wales 16–7 Vlag van Argentinië Argentinië Cardiff Arms Park Cardiff
12 oktober Wales Vlag van Wales 3–38 Vlag van Australië Australië Cardiff Arms Park Cardiff
13 oktober Argentinië Vlag van Argentinië 12–35 Vlag van Samoa Samoa Sardis Road Pontypridd

Groep D[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Land Wedstrijden Doelpunten Punten
gespeeld winst gelijk verlies voor tegen saldo
1 Vlag van Frankrijk Frankrijk 3 3 0 0 82 25 57 9
2 Vlag van Canada Canada 3 2 0 1 45 33 12 7
3 Vlag van Roemenië Roemenië 3 1 0 2 31 64 -33 5
4 Vlag van Fiji Fiji 3 0 0 3 27 63 -36 3
Datum Uitslag Stadion Plaats
4 oktober Frankrijk Vlag van Frankrijk 30–3 Vlag van Roemenië Roemenië Stade de la Méditerranée Béziers
5 oktober Canada Vlag van Canada 13–3 Vlag van Fiji Fiji Garage de la Nive Bayonne
8 oktober Frankrijk Vlag van Frankrijk 33–9 Vlag van Fiji Fiji Stade Lesdiguières Grenoble
9 oktober Canada Vlag van Canada 19–11 Vlag van Roemenië Roemenië Stade Ernest-Wallon Toulouse
12 oktober Fiji Vlag van Fiji 15–17 Vlag van Roemenië Roemenië Parc Municipal des Sports Brive-la-Gaillarde
13 oktober Frankrijk Vlag van Frankrijk 19–13 Vlag van Canada Canada Stade Armandie Agen

Knock-outfase[bewerken | brontekst bewerken]

kwartfinale halve finale finale
                   
19 oktober - Murrayfield, Edinburgh        
 Vlag van Schotland Schotland  28
26 oktober - Murrayfield, Edinburgh
 Vlag van Samoa Samoa  6  
 Vlag van Schotland Schotland  6
19 oktober - Parc des Princes, Parijs
   Vlag van Engeland Engeland  9  
 Vlag van Frankrijk Frankrijk  10
2 november - Twickenham, Londen
 Vlag van Engeland Engeland  19  
 Vlag van Engeland Engeland  6
20 oktober - Lansdowne Road, Dublin
   Vlag van Australië Australië  12
 Vlag verenigd Iers rugbyteam Ierland  18
27 oktober - Lansdowne Road, Dublin
 Vlag van Australië Australië  19  
 Vlag van Australië Australië  16 derde plaats
20 oktober - Stadium Nord Lille Métropole, Villeneuve-d'Ascq
   Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland  6   30 oktober - Cardiff Arms Park, Cardiff
 Vlag van Canada Canada  13
   Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland  13
 Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland  29  
 Vlag van Schotland Schotland  6
1991 Wereldkampioen rugby
Vlag van Australië
AUSTRALIË
Eerste titel

Topscorers[bewerken | brontekst bewerken]

In punten[bewerken | brontekst bewerken]

Er zijn in totaal 1197 punten gescoord, dit is gemiddeld 37 per wedstrijd. De Ier Ralph Keyes werd topscorer met 68 punten.

Naam Land Punten
Ralph Keyes Vlag verenigd Iers rugbyteam Ierland 68
Michael Lynagh Vlag van Australië Australië 66
Gavin Hastings Vlag van Schotland Schotland 61
Jonathan Webb Vlag van Engeland Engeland 56
Grant Fox Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 44
Didier Camberabero Vlag van Frankrijk Frankrijk 32
Diego Dominguez Vlag van Italië Italië 29

In try's[bewerken | brontekst bewerken]

Er zijn in totaal 140 try's gescoord, dit is gemiddeld 4 per wedstrijd.

Naam Land Try's
David Campese Vlag van Australië Australië 6
Jean-Baptiste Lafond Vlag van Frankrijk Frankrijk 6