Wereldkampioenschap voetbal 1962 (kwalificatie CAF & AFC)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WK voetbal kwalificatie 1962
Kwalificatie CAF & AFC
Toernooi-informatie
Datum 28 augustus 1960 – 26 november 1961
Teams (van 2 confederaties)
Toernooistatistieken
Wedstrijden 13
Doelpunten 39  (3 per wedstrijd)
Topscorer(s) Edward Acquah (Ghana)
Abdallah Azhar (Marokko)
3 goals
Navigatie
Vorige     Volgende
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

6 landen uit Afrika (CAF) en 3 landen uit Azië (AFC) hadden zich ingeschreven om mee te doen aan de kwalificatie van het Wereldkampioenschap voetbal 1962. De Verenigde Arabische Republiek, Soedan en Indonesië trokken zich echter terug, waardoor er nog 6 landen in totaal overbleven. Voor zowel de Afrikaanse landen als de Aziatische landen was 1 plek beschikbaar voor de intercontinentale play-off tegen een Europees land. De kwalificatie duurde van 28 augustus 1960 tot en met 26 november 1961.

Geen enkel Aziatisch of Afrikaans land zou zich uiteindelijk kwalificeren.

Groepen en wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
 Extra play-off in de groep.
 Geplaatst voor de volgende ronde.
 Geplaatst voor intercontinentale play-off.

Eerste ronde (CAF)[bewerken | brontekst bewerken]

Groep 1[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Land Opmerking
Vlag van Verenigde Arabische Republiek Verenigde Arabische Republiek teruggetrokken
Vlag van Soedan Soedan teruggetrokken

Geen wedstrijden

Groep 2[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1= Vlag van Marokko Marokko 2 1 0 1 3 3 0 2
1= Vlag van Tunesië Tunesië 2 1 0 1 3 3 0 2
30 oktober 1960
Marokko Vlag van Marokko 2 – 1 Vlag van Tunesië Tunesië Stade d'Honneur
Locatie: Casablanca, Marokko
Toeschouwers: 12.000
Scheidsrechter: Blanco Perez (ESP)
Khalfi Goal 33'
Azhar Goal 60' (pen.)
Meddeb Goal 43'

13 november 1960
Tunesië Vlag van Tunesië 2 – 1 Vlag van Marokko Marokko Stade Géo André
Locatie: Tunis, Tunesië
Toeschouwers: 10.000
Scheidsrechter: Carl Erich Steiner (AUT)
Chetali Goal 47'
Tlemçani Goal 60'
Chicha Goal 64'

Marokko en Tunesië eindigden gelijk in de poule, er werd een extra play-off gespeeld om te bepalen welk van deze teams zich kwalificeert voor de finaleronde.

22 januari 1961
Marokko Vlag van Marokko 1 – 1 (n.v.) Vlag van Tunesië Tunesië Stadio Comunale
Locatie: Palermo, Italië
Scheidsrechter: Lo Bello (ITA)
Azhar Goal 36' Goal 89' Kerrit

Marokko kwalificeert zich voor de finaleronde na loting.

Groep 3[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1 Vlag van Ghana Ghana 2 1 1 0 6 3 +3 3
2 Vlag van Nigeria Nigeria 2 0 1 1 3 6 −3 1
28 augustus 1960
Ghana Vlag van Ghana 4 – 1 Vlag van Nigeria Nigeria Accra Sportsstadion
Locatie: Accra, Ghana
Toeschouwers: 40.000
Scheidsrechter: Arthur Holland (ENG)
Acquah Goal 18'
Boateng Goal 44'
Fynn Goal 54'
Salisu Goal 55'
Goal 50' Fayemi

10 september 1960
Nigeria Vlag van Nigeria 2 – 2 Vlag van Ghana Ghana George V-Stadion
Locatie: Lagos, Nigeria
Scheidsrechter: Kurt Tschenscher (FRG)
Emenako Goal 28'
Fayemi Goal 75' (pen.)
Goal 14'Goal 83' Acquah

Finaleronde (CAF)[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1 Vlag van Marokko Marokko 2 1 1 0 1 0 +1 3
2 Vlag van Ghana Ghana 2 0 1 1 0 1 −1 1
2 april 1961
Ghana Vlag van Ghana 0 – 0 Vlag van Marokko Marokko Accra Sportsstadion
Locatie: Accra, Ghana
Scheidsrechter: Hussein Fahmy (EGY)

28 mei 1961
Marokko Vlag van Marokko 1 – 0 Vlag van Ghana Ghana Stade d'Honneur
Locatie: Casablanca, Marokko
Toeschouwers: 12.000
Scheidsrechter: Blanco Perez (ESP)
Khalfi Goal 37'

Eerste ronde (AFC)[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1 Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea 2 2 0 0 4 1 +3 4
2 Vlag van Japan Japan 2 0 0 2 1 4 −3 0
Vlag van Indonesië Indonesië teruggetrokken
6 november 1960
Zuid-Korea Vlag van Zuid-Korea 2 – 1 Vlag van Japan Japan Seoel, Zuid-Korea
Scheidsrechter: Kim Duck-Chun (KOR)
Chung Soon-Cheon Goal 39'Goal 41' Goal 26' Sasaki

11 juni 1961
Japan Vlag van Japan 0 – 2 Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea Tokio, Japan
Scheidsrechter: Pratlett (HKG)
Goal 21' Chung Soon-Cheon
Goal 26' Yoo Pan-Soon

Intercontinentale play-off[bewerken | brontekst bewerken]

UEFA / CAF[bewerken | brontekst bewerken]

Na twaalf jaar plaatste Spanje zich eindelijk weer voor een wereldkampioenschap. Een team bestaande uit alle grote spelers van Real Madrid had toch weer opvallend moeite met Wales en het sterkste team van Afrika Marokko. Naast Alfredo di Stefano was nu ook de Hongaar Ferenc Puskas genaturaliseerd tot Spanjaard. Het wordt voor hem zijn tweede WK na het mislopen van de titel in 1954.


12 november 1961
Marokko Vlag van Marokko 0 – 1 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Spanje Stade d'honneur
Locatie: Casablanca, Marokko
Toeschouwers: 26.000
Scheidsrechter: Daniel Mellet (SUI)
Goal 80' Del Sol


23 november 1961
Spanje Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)
Marcelino Goal 12'
Di Stéfano Goal 44'
Collar Goal 58'
3 – 2
(4–2 agg.)
Vlag van Marokko Marokko
Goal 40' Riahi
Goal 64' Azhar
Santiago Bernabéu
Locatie: Madrid, Spanje
Toeschouwers: 30.000
Scheidsrechter: Cesare Jonni (ITA)

Spanje wint met 4–2 over twee wedstrijden en kwalificeert zich voor het hoofdtoernooi.


UEFA / AFC[bewerken | brontekst bewerken]

Joegoslavië overleefde in Polen een krappe voorsprong van 2-1 door voor 100.000 mensen in Chórsow gelijk te spelen. De play-off wedstrijden tegen de sterkste ploeg van Azië Zuid-Korea waren geen enkel probleem. Joegoslavië plaatste zich voor de vierde keer op rij voor een WK.

8 oktober 1961
Joegoslavië Vlag van Joegoslavië (1943-1992) 5 – 1 Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea JNA-Stadion
Locatie: Belgrado, Joegoslavië
Toeschouwers: 20.000
Scheidsrechter: Konstantinos Ioannidis (GRE)
Čebinac Goal 42'
Šekularac Goal 54'Goal 70'
Radaković Goal 67'
Galić Goal 89'
Goal 82' Chug Sun-cheon


26 november 1961
Zuid-Korea Vlag van Zuid-Korea
Yoo Pan-sun Goal 61'
1 – 3
(2–8 agg.)
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië
Goal 17'Goal 27' Galić
Goal 89' Jerković
Hyochangstadion
Locatie: Seoel, Zuid-Korea
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Mak Xeun Fei (HKG)

Joegoslavië wint met 8–2 over twee wedstrijden en kwalificeert zich voor het hoofdtoernooi.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]