West-Francië
| Francia Occidentalis | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Frankisch deelrijk (843-887/8) | |||||
| |||||
| Kaart | |||||
| |||||
| West-Francië in 843 | |||||
| Algemene gegevens | |||||
| Hoofdstad | Parijs | ||||
| Talen | Oudfrans, Latijn en Frankisch/Oudnederlands | ||||
| Religie(s) | rooms-katholiek (christendom) | ||||
| Regering | |||||
| Regeringsvorm | koninkrijk | ||||
| Dynastie | Karolingen en Robertingen | ||||
| Staatshoofd | koning | ||||
West-Francië, het West-Frankische Rijk of het West-Frankenrijk (Latijn: Francia Occidentalis) ontstond in 843, toen bij het verdrag van Verdun het Frankische Rijk in drie ongeveer gelijke delen verdeeld werd over de drie zonen van Lodewijk de Vrome. Karel de Kale werd koning van het westelijke deel. Het koninkrijk West-Francië ligt aan de grondslag van het Koninkrijk Frankrijk, dat tot aan de Franse Revolutie bestond en waaruit de huidige Franse Republiek voortgekomen is. Het Frankische Rijk werd voorgoed gesplitst in de jaren 887/888, zodat het deelrijk West-Francië onafhankelijk werd. Vanaf het jaar 987, als het Karolingische huis uitgestorven is, spreken historici al van "Frankrijk".
West-Francië omvatte alle gebieden ten westen van een ruwe noord-zuid-lijn van Antwerpen over Mâcon naar Nîmes.
Het omvatte (meestal) de volgende delen: Aquitanië, (Bourgondië), Bretagne, Catalonië, Gascogne, Zuid-Gothië, Toulouse, Vlaanderen en het Île-de-France. In de loop van de eeuwen palmde Frankrijk oostwaarts een groot deel van Midden-Francië in, met name de Elzas, Bourgondië, Franche-Comté, Rhône-Alpes en de Provence. Catalonië en het oude graafschap Vlaanderen (ten minste een deel ervan) zijn gebieden die in de loop van de geschiedenis aan Frankrijk ontglipt zijn.[bron?]