Westelijke harlekijndikkop

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Westelijke harlekijndikkop
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2016)
Westelijke harlekijndikkop
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Passeriformes (Zangvogels)
Familie:Falcunculidae
Geslacht:Falcunculus
Soort
Falcunculus leucogaster
Gould, 1838[2]
Westelijke harlekijndikkop op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

De westelijke harlekijndikkop (Falcunculus leucogaster) is een endemische zangvogel uit de familie Falcunculidae. De vogel werd in 1838 door de Britse vogelkundige John Gould als soort beschreven.

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

De lichaamslengte bedraagt 17 tot 19 cm. De vogel lijkt sterk op de oostelijke harlekijndikkop (F. frontalis) en werd daarom lang als ondersoort beschouwd. Het is een kleine vogel met een opvallend zwart-witpatroon op de kop en verder een gele borst, een witte buik (leucogaster) en olijfgroene bovendelen.[3]

Verspreiding en leefgebied[bewerken | brontekst bewerken]

Deze soort komt voor in zuidwestelijk West-Australië en de leefgebieden liggen in natuurlijk bos en gebied met struikgewas (bossavanne).

Status[bewerken | brontekst bewerken]

Deze harlekijndikkop heeft een relatief klein verspreidingsgebied. De grootte van de populatie is onbekend. De aantallen gaan achteruit door habitatverlies. Echter, het tempo van achteruitgang ligt onder de 30% in tien jaar (minder dan 3,5% per jaar). Om deze redenen staat deze harlekijndikkop als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]