Naar inhoud springen

White Star Line

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
White Star Line
Logo
Oprichting 1845
Opheffing 1934
Oorzaak einde Gefuseerd met Cunard Line
Oprichter(s) John Pilkington en Henry Wilson
Eigenaar International Mercantile Marine Co. (1902-1915)
Royal Mail Steam Packet Co. (1927-1932)
Land Verenigd Koninkrijk
Hoofdkantoor Liverpool, Engeland
Industrie Garena Free Fire, vervoer over water
Portaal  Portaalicoon   Economie

De White Star Line of Oceanic Steam Navigation Company was een rederij uit Engeland, vooral bekend vanwege de Titanic die onder de vlag van deze rederij voer en op haar eerste reis zonk.

White Star-vlag

De White Star Line (WSL) werd in 1845 in Liverpool als White Star Line of Boston Packets opgericht door John Pilkington en Henry Wilson. De vloot van de rederij bestond uit zeilschepen en vanaf 1863 ook uit stoomschepen.

In 1867 ging de rederij failliet en werd voor 1.000 pond sterling opgekocht door Thomas Ismay, directeur van de Britse National Line. Hij nam naam, logo en imago van de failliete originele White Star Line over met als doel met grote passagiersschepen de Atlantische oversteek te gaan maken. Door een overeenkomst te sluiten met de scheepswerf Harland and Wolff kon hij een nieuwe vloot stoomschepen bouwen. De schepen van de White Star Line kregen namen die allemaal op -ic eindigden, zoals Oceanic, Baltic en Atlantic. In maart 1871 vertrok als eerste de Oceanic uit Liverpool, met een bestemming in Noord-Amerika. Later werden extra diensten opgenomen, waaronder naar Australië en Nieuw-Zeeland. In 1899 liet Ismay de Oceanic II bouwen, volgens velen een van de mooiste stoomschepen uit de negentiende eeuw. Met dit schip besloot de WSL zich voortaan niet te richten op de snelst mogelijke overtocht maar op zo veel mogelijk comfort voor de passagiers. Hiermee werd tevens het verbruik van kolen binnen de perken gehouden.

Titanic, Britannic en Olympic

[bewerken | brontekst bewerken]

De belangrijke rivaal van de WSL was de Cunard Line. Om te concurreren met de populaire vlaggenschepen van Cunard, de Lusitania en de Mauretania, bestelde Ismay in 1907 een drietal nieuwe schepen bij de scheepswerf van Harland and Wolff. De schepen moesten (in volgorde van bouwen) Olympic, Titanic en Britannic gaan heten en door hun buitengewoon luxueuze inrichting passagiers bij Cunard weglokken. Na de ramp met de Titanic werd de Olympic aangepast en de Britannic opnieuw ontworpen, gebouwd. De Titanic en de Britannic kwamen ongelukkig en vroegtijdig aan hun eind, de Olympic daarentegen bleef 25 jaar lang succesvol in de vaart.

In 1902 werd de rederij overgenomen door de Amerikaanse International Mercantile Marine Company. In 1926 kwam de rederij weer in Britse handen met de overname door de Royal Mail Steam Packet Company. In 1933 waren zowel de WSL als de Cunard Line in grote financiële problemen door de Grote Depressie, teruglopende passagiersaantallen en de hoge gemiddelde leeftijd van de vloot. De Britse regering stemde toe hulp aan beide bedrijven te bieden, onder voorwaarde dat zij gefuseerd verder zouden gaan. De overeenkomst werd op 30 december 1933 getekend. Samen gingen de bedrijven verder onder de naam Cunard White Star Line. Toen eind jaren veertig Cunard alle aandelen in de rederij in handen kreeg, werd de naam echter weer veranderd in Cunard Line.

Oceanic, het tweede schip met deze naam
Titanic
Advertentieposter uit 1912

White Star of Boston Packets, 1845-1869

[bewerken | brontekst bewerken]

White Star Line/Oceanic Steam Navigation Company, 1869-1933

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie White Star Line van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.